Unutulmuş Biri

Unutulmuş Biri 1.Bölüm

BÖLÜM 1

Her zamanki antremandan sonra eve doğru yürümeye başlamıştım.Hava soğumuştu.Yılbaşına az kalmıştı.Sınavlar,okul,Doruk derken yorgun düşmemek elde değildi.Eve gidip yatağıma uzanmak istiyordum.Kafamda yine bir sürü düşünce vardı.Sahi ben ne ara bu kadar düşünür olmuştum ? Evin kapısına geldiğimde düşüncelerimden sıyrıldım.Katya' nın evde olmasını umuyordum çünkü canım kurabiye istiyordu.Katya'yı mutfakta görmenin sevincini yaşayarak yanağına sulu bir öpücük bıraktım.

"Hoşgeldin Alaska."

"Selam Katya.Kurabiye var mı ?"

Direk konuya giriş yapmıştım çünkü midem gurulduyordu.

"Var.Üstünü değiştir,sofraya gel Alaska."

Hayatım böyle geçip gidiyordu.Okul,antreman,ev.Her kız gibi voleybolu seçmek yerine yüzmeyi seçmiştim.Su rahatlatıyor,düşüncelerden insanı kurtarıyordu.Bu yüzden voleybol yerine yüzmeye yazılmıştım.

"Ee ne dikiliyorsun burada Alaska? Hadi çık yıkarıı." diyen Katya'yla silkelendim.

Duşa girdim.Üstüme uzun kollu bir tişört,rahat bir eşofman altı giydim.Saçlarımı at kuyruğu yaptıktan sonra aşağı indim.Annem ve babamda gelebilmişlerdi.Babam her zamanki haberleri izlerken,annem İpad'de işlerini tamamlıyordu.Onlara selam vermeden-çünkü midemde ziller çalıyordu-mutfağa girdim.Ilık süt ve çikolatalı kurabiye.En sevdiğim.Ellerimi dört yaşındaki çocuk gibi çırparken Katya gülümsedi.Yemekten sonra her zamanki aile konuşması gibi zırvalıkları yaptık.Odama çıktığımda hemen bilgisayarımın başına geçtim.Üç araştırma ödevi vardı.Bizim okulda böyle saçma bir sistem vardı.Ödevlerimizi e-posta olarak atıyorlardı.Araştırmalar bittiğinde saat onu geçmişti.Yatağa doğru giderken telefonum çaldı.Her zamanki melodisi Teen Wolf jenerik müziği çalıyordu.Benim dizim.Hayatımdaki 'benim' dediğim şeyleri paylaşamıyor sahipleriniyordum.Jenerik müziği gibi.Arayan Doruk'tu.

"Efendim."

"Selam Alaska."

"Selam Doruk."

"Aşkım ben yarın okuldan sonra antremanıma gelir misin diye aradım."

Ah birde onun antremanı.Gitmezsem çok kırılacağını biliyordum.Hem de basketbol antremanı ne kadar kötü olabilirdi ki ?

"Olur.Kaçta?"

"İki buçukta.Bir saat falan sürer.Seninki dörtte değil mi zaten ?"

"Evet.Görüşürüz."

"İyi geceler." dedi ve telefonu kapattım.

Sen kapat,ben kapatayım olayını her zaman saçma bulmuştum ve hiç yapmamıştık.Yapmakta istemiyordum zaten.Bu yüzden kapamıştım.Yarınki kitaplarımı sırt çantama,mayo vb. eşyaları spor çantama koydum.Yarın giyeceğim kıyafetleri hazırladıktan sonra yattım.