Unutulmuş Biri 10.Bölüm

63 6 0
                                    

BÖLÜM 10

O şerefsizler Alaska'ya zarar vermek istiyorlardı.Onlara günlerini göstermenin zamanı gelmişti anlaşılan.Alaska'nın konuşmaları dinlediğini biliyordum.Ona söylememiştim ancak farketmiştim.Sarı saçları bu rüzgarda onu ele vermişti ama o kendisi olup olmadığını bilmiyordu.Asla da öğrenmemeliydi.Fısıltı gibi çıkan sesi kulaklarımdan parmak uçlarıma kadar beni sarmıştı.

"Nereye gidiyoruz ?"

"Biraz üşümeye ne dersin ?" hayır diyeceğini biliyordum ancak yinede gidecektik.

"Ihm hayır."

"Hadi ama Als.Hoşuna gidecek."

"Hava zaten çok soğuk Bora."

"O zaman seni kaçırırım."

"Hayır yapamazsın."

"Babanı ara.Eve geç geleceğini söyle.Sen söylemezsen ben söylerim," bu onun için yeterliydi.Basit bir kız değildi ancak ailesine saygısı olduğunu hastanedeki gece anlamıştım.

Babasına bir şeyler saçmaladıktan sonra telefonunu elime aldım ve kapadım.Biraz eğlenmeliydi.Bunu hakediyordu.Bu soğukta onu yazlık evimize getireceğimi bilmiyordu tabi.Eve sonunda gelmiştik.Telefonları arabada bırakarak arabadan indik.Deniz kıyısına gelmiştik.Burayı hep sevmiştim.Çevresindeki ağaçları,eski iskeleyi,ufak balıkçı teknemizle harika bir yerdi.Kız kardeşim İngiltere'ye gittiğinden beri buraya gelmemiştim.Özlemiş olduğumu farkettim.Alaska iskeleye doğru koşmaya başlamıştı.

"Burası çok güzelmiş."

"Öyledir."

Toplu sarı saçlarını tekrardan açmıştı.İskelenin kenarına oturmuş,ayaklarını denize uzatmıştı.Yanına oturdum.Bir süre hiç konuşmadan durduk.Birazdan dayanamayıp konuşacağını biliyordum.Saçmalayacaktı yine.Bu anı bozmasa iyi olurdu ama tabiki bozacaktı.

"Böyle oturacak mıyız ?"

"Ne yapalım ?"

"Eğlenelim."

"Bunun bendeki anlamını öğrensen iyi olur artık," dedim dalga geçerek.Yanakları hemen kızardı.Başını çevirdi ve gülümsedi ancak utandığını biliyordum.

"Hadi kalk.Yürüyelim," dedi konuyu değiştirerek,

"Ah saçmalama ! Bide bu soğukta yürüyecek miyiz ?Kapa çeneni.Otur," dedim sırf kızması için.

"Peki ben yürürüm o zaman," dedi sinirle ve yürümeye başladı.Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırmıştım.Bunu farketmiş olacak ki hızlı hızlı yürümeye başladı.Farklı bir kızdı ve sinirli.

"Gel buraya."

"Hayır,yürüyeceğim."

"Gel dedim Alaska."

"Ne var ? Her istediğini yaptırabileceğin birini buldun.Aferin sana.Her istediğini yaptırırsın sen tabi.Egoist pislik."

"Pislik mi bunu fena ödetirim,"dedim ve onu kucağıma aldım.

"Botlarını çıkar Als."

"Beni atamazsın.Yapmazsın dimi ? Bak hava çok soğuk Bo-" demesine kalmadan botlarını çıkarıp onu suya attım.Çıktığında burnu kıpkırmızı olmuştu.Bu haline gülüp fotoğraf çektiğimde bana öfkeyle bağırıyordu.Botlarımı ve montumu çıkartıp bende suya atladım.Buz gibi suda sadece ikimizdik.Yağmur yağıyordu.Yüzmeye başladı.Hızlı hızlı ve güzel yüzüyordu.Ona yetişmeye çalışmam tamamen saçmalıktı.Biraz geçtikten sonra;

Unutulmuş BiriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin