Unutulmuş Biri

Unutulmuş Biri 14.Bölüm

BÖLÜM 14

Alaska'dan:

Kolumdan tuttu ve kapalı bir alana girdik.Sigara dumanından bir şey gözükmüyordu.Duvarlarda yırtılmış posterler,ayağı kırık masalar vardı.

"Sana her şeyi kendim söylemeliyim Alaska,"

"Her şeyi ?"

"O kişi babandı.O gün duyduğun kızda sensin."

"Ne? Sen bunu nasıl biliyorsun ?" dedim güçlü bir tonda.Güçlü olmam gereken yeri ve zamanı biliyordum.

"Bu başka bir konu.Bunu önünde sonunda öğrenecektin ve ben..." Söyleyip söylememek arasında kalmıştı.Babamın bunu nasıl yaptığını tahmin bile edemiyordum.Elbet bir açıklaması olmalıydı.Bora'nın konuşmadığını farkettiğimde;

"Sen ?" dedim sıkılgan bir tonda.Boğazını temizledi.Mavi gözlerini benim yeşil gözlerime sabitlemişti.

"Eğer benden öğrenmezsen ben seni kaybederdim."

"Beni eve bırakır mısın ?"

"Yani Derin'lere ve kimseye bundan bahsetme."

Cevap vermeden yürümeye başladı.Çok taktığını sanmıyordum zaten.Omuz silkerek arabaya yürüdüm.Ne yapacağımı bilmiyordum ancak ağlamayacaktım.Güçlüydüm,çok güçlüydüm.Derin'in verdiği siyah topukluları zeminde ses çıkartacak derecede yürümeye başladım.Arabaya bindiğimizde Bora'nın Marlboro paketi direksiyonun yan tarafındaydı.Bir tane çıkarttığımda Derin'e bakmadan camı açtım.İçime çektim ve hiç de seksi olmayacak şekilde dışarı üfledim.Bora tek kaşını kaldırarak baktığında ben de gözlerimle 'daha iyi bir fikrin var mı ?' dedim.Madem ikimizde gözlerle konuşabiliyorduk sessiz kalacak değildim.Yola bakışlarını çevirdi.Bir şey düşünüyor gibiydi.Derin'lere geldiğimizde arabadan inecekken kolumu tuttu ve kapıyı kapattı.

"Derin sen in,Alaska biraz sonra gelecek," dedi ve arabayı sürdü.Hayır dememe fırsat bile tanımamıştı.Telefonumu çıkardım.Kulaklıklarımı takacağım sırada;

"Hayır,sesli aç." diye itiraz etti.Reddetmeye çalışsamda kulaklığımı camdan fırlatışıyla böyle bir şansım kalmamıştı.Şarkının sesini son ses açmıştım.

"Bul beni kaybolmuşum.

İzim silinmiş,dilim suskun susmuşum.

Bak bana mahvolmuşum.

Gecem günüme karışmış,bir hoşum.

Sanma ki sarhoşum.

Ne var ne yoksa yıkıldı içimde bomboşum."

Bu kısımda eşlik etmiştim.Resmen beni anlatıyordu sanki.Ağladığımı Bora yüzümü tutup,kendine çevirdiğinde farketmiştim.Hızla sildim gözyaşlarımı.

"Ağlama."

Şarkı hâlâ çalıyordu.

"Bul beni kaybolmuşum," diyebildim sadece.

Hiçbir şey demedi.Demesini beklemiyordum da zaten.Ona aşık değildim sadece öyle söylemek gelmişti içimden.Kolay aşık olan biri değildim.Güçlüydüm ancak kırılgandım da.Alıngan ama bir o kadar affedici.Gariptim ancak garipliğim beni ben kılıyordu.Sigaraya ve alkole karşıydım ancak gerektiği zaman içerdim.Masumdum ancak bir o kadar günahkar olmaya hazırdım.Farklıydım işte.Kırmızı Porsche hızla fren yaptı,dağ yoluna çıkmıştık.

"İn," dedi otoriter bir sesle.Bagajı açtı ve iki bira şişesi çıkardı.Yaşımız tutuyordu ancak daha önce birkaç sefer içmiştim.Tereddüt etmeden elinden birini kapıp diktim.Arabanın önüne oturdum.