Unutulmuş Biri

Unutulmuş Biri 2.Sezon 3.Bölüm

Varlığını yanımda hissetmek oldukça garipti.Sanki vardı ama yoktu.Masallardaki bir varmış,bir yokmuş acaba bu muydu ? Biraz yüzünü incelediğimde uzun kıvrımlı kirpikleri olduğunu fark ettim.Kolunu başının altına yerleştirmişti ve huzurlu fakat düşünceli bir yüz ifadesi vardı.Tuvalete gitmem gerekiyordu bu yüzden kalkmaya çalıştım. Onu uyandırmamaya çalışırken bir yandan ayağa kalkmaya çalışıyordum ki birden kalkınca yere devrildi.

''Ananı...''

''Hahahhahaha Bora ahhaahhaha '' gülmemeye çalışmaktan anında vazgeçmiştim çünkü o kadar komik gözüküyordu ki.Gülmekten karnıma ağrılar girmişti,resmen yeri öpmüştü.Bana ters bir bakış atıp,ayağa kalktığında birlikte uyuyakaldığımızı fark etmiş olacak ki gülümsedi.GÜLÜMSEDİ.BANA.Sadece arkadaşımdı -tamam belki tam olarak değildi ama arkadaşımdı- ama bu yakışıklı olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.İçimdeki sürtük konuşmaya başlamadan doktorum içeri girdi.

''Günaydın Alaska Hanım.Bugün nasılsınız ? Sonuçlarınıza bir baktım da önemli bir şey yok.Eğer isterseniz sizi bir saate taburcu edebiliriz.''

''Evet şimdiden bu iğrenç tasarımdan sıkıldım doğrusu.'' Doktorum şaşırmış bir şekilde baksa da ,''Öyleyse ben çıkışınızı vereyim.Tekrar geçmiş olsun.'' diyerek odayı terk etti.

Krem rengi duvarları,ufacık iki penceresi,tavandan yere uzanan kahverengi perdeler hiç de ilgimi çekmemişti ve gerçekten hastane kokan bu yerden kurtulmak istiyordum.Ufak tuvalete girmemle aynaya bakıp korkmam bir oldu.Bu kimdi ? Benmişim.Yağdan parlayan saçlar,mor göz altları,bembeyaz solmuş bir yüz ile resmen Chucky'nin gelinine benzemiştim.Hemen dolapları karıştırıp bir tarak buldum ve uzun koyu sarı saçlarımı taradım ve topladım.Makyaj malzemesinin ne aradığını sorgulamadan yüzüme biraz fondöten sürüp,parlatıcıyla da dudaklarımı parlaklaştırdıktan sonra bir şeye benzemiştim.İnsan olabilirdi mesela.

Çıktığımda Bora'yı camdan dışarıyı mavi gözleriyle düşünceli bir şekilde izlerken buldum.Yanına gittiğimde beni fark etmedi.Öyle yoğun bakıyordu ki etrafı delebilir hatta yakıp kül edebilirdi.Birden yanağından öpmek istedim yüzü kusursuz değildi fakat sert yüz hatları yüzünü tanrısal bir güzelliğe bürüyordu.Yanağından öptüğümde şaşkınca bakıp tek kaşını kaldırdı.Yüzün çok güzel öpmek istedim diyemezdim ben de konuyu değiştirdim.

''Hemen beni bu halimle kimse görmeden eve götür.''

''Dedi bu tipiyle arabama almayacağım kız.''Kurnazca gülümseyip,tek kaşını kaldırdı.Karnına yumruğumu geçirdiğimde yüzünü buruşturup güldü ve ekledi:

''Dedi elinin ağır olması onu arabama alacağım demek olan kız.''

"Hem tipimde ne varmış benim ?" dedim tek kaşımı kaldırıp ciddi olmaya çalışarak.Ciddi olamazdım bana böyle bakarken gözlerim yanlışlıkla dudaklarına kaydığında hemen gözlerine çevirdim gözlerimi.Parmağını yüzüme ardından gözüme yaklaştırdı.Gözünü seveyim falan diyecek zannettim ancak göz altıma düşmüş kirpiği alarak üfledi.Ben şaşkınlıktan bir şey diyemezken o,

"Bir şey yok işte kızım."dedi.Allah belanı versin Bora.Bu neydi Bora ? Bu tipe yakışıyor muydu ? Yazıklar olsun.Kendimi geri çekecekken gülerek bana sarıldı.

" Gülmesene gerizekalı!" dedim gülerken.Benimle dalga geçmesi hoşuma gidiyordu. Herkesin yanında o soğuk , kendinden taviz vermeyen Bora Altıntaş yerine Bora oluyordu. İddiayı unutmamıştım geri çekildim. Tek kaşını kaldırdığında yüzüne bakmadan gülümseyerek odadan çıktım.Bir şeyi unuttuğumu fark ettiğim de geri döndüm ve , "Çantayı almayı unutma, bekliyorum." diyip çıktım.

Kimseden emir almazdı.Bense almasını beklemeden veriyordum o da yapıyordu. Kötü kız gülüşüme bakıp kahkaha attığım da asansördeki birkaç kişi deli miyim diye bana baktı.Herkes asansördeki görüntüsüne güler bir kere.