Unutulmuş Biri

Unutulmuş Biri 2.Sezon 2.Bölüm

Çok amatörce,fazla hatta.Ama okuyun ya :d Okuyun diye yazmıyorum derken okumayın demek istemedim :dsf
Herkes sevgiye muhtaçtır.En kötü gözükeni bile kurtarılmak ister.Ben de kurtarılmak istiyordum,bir çukurdaydım ve üst kısmını görmekte zorlanıyordum.Ağlamaktan gözlerim çukur olacaktı neredeyse.En sonunda arka koltuğa geçmeye karar verdim ne olucaksa olsun,diyerek hızla arkaya geçtim.Araba sallanmaya başladığı an kapıyı açıp,düşen arabadan son dakika kurtuldum.Daha fazla beklersem ölürdüm,arabanın aşağı düşüşünü izledim.Hava aymıştı,çok soğuktu.Yavaş yavaş aşağı doğru yürümeye başladım.Birkaç saat yürüdükten sonra bir araba gördüm ve kendimi arabanın önüne bıraktım.
"Adım Alaska Kaya." son cümlem olmuştu geri kalanı karanlıktı.
Bora'dan:
Bütün gece Alaska'yı aramıştık.En ufak bir telefon çalıntısında bile ayaklanıyorduk.Derin omzuma başını yaslamış,uyuyordu.Alaska'nın anne ve babası karşımda ki koltukta birbirlerine sarılmışlardı.Demir durmadan bir o yana bir bu yana gidiyordu.Herkes perişandı.Telefonum çaldığında ümitsiz bir şekilde açtım.
"Bora Altıntaş?" diyen telefondaki meraklı kadın sesine ,
"Evet,benim," diyerek cevap verdim.
"İstanbul Devlet Hastanesin'den ben Burcu Işıl.Alaska Kaya hastanemize giriş yapmıştır."
Bu cümle ayaklanmama sebep oldu.Derin yere düşmesiyle uyandığında,ben çıkmıştım.Demir arkamdaki arabada beni takip ediyordu çünkü hiçbirine hiçbir şey dememiştim.Hastaneye vardığımda hızla acile doğru koştum.Ordaki kadına,
"A-Alaska Kaya."
"Nesi oluyorsunuz ?"
"Erkek arkadaşı. "
"2. Kat 314 numaralı oda efendim."
Koşarak yukarı çıktım.Odaya girdiğimde kolunda serumlar takılıydı.Uyuyordu,çok kötüydü.Hastane önlüğü ona yakışmamıştı.Yavaşça yanına yaklaştım.Doktorlar bir şey olmadığını ama yine de bu gece burada kalıp,gözlem altında olmasının iyi olacağını söylüyorlardı.Vücudunda sadece alkole rastlanmıştı.Yarım saat sonra anne ve babası geldiğinde odadan çıktım.Sandalyeye çöktüm ve biraz gözlerimi kapattım.
Kaybetme korkusu kötüydü,çok kötüydü.Ona birden alışıvermiştim işte,benimle alay etmesine,bir şeyleri kanıtlamaya çalışmasına,gereksiz iddialarına,rahat konuşmasına ancak kızaran yanaklarına alışmıştım.Alışmak ne kadar kötü bir şeydi öyle.Birine ihtiyaç duymaktan ziyade onunla yaşamak gibi bir şeydi bu.İtiraf edemesem de kendime bu hayatıma karışan yeni saf kız beni gittikçe kendine alıştırıyordu.Geçmişimden uzaklaştırıyor,beni bulmamı sağlıyordu.Tatmadığım sevgiyi gösteriyor lakin buna karşılık veremediğimde kırılmayı öğretiyordu.Bitmeyen bir bulmaca gibiydi.Her seferinde bulunmayan bir hece,aranan bir kelime.
Sarsılınca rüyamdan,düşüncelerimden uzaklaştım.Derin karşımdaydı.
"Alaska için bu gece kim kalacak ?" dediğinde hiç tereddüt etmeden,
"Ben,"dedim ve odaya girdim.
Uyanmıştı,derin derin camdan dışarıyı izliyor,bir yandan da sıkıca yorganına sarılıyordu.Yanına gittiğimde kafasını bana doğru çevirdi.
"Hoşgeldin Bora,"
"Öyle mi ?" dedim alayla gülümseyerek.Gözlerini devirip,gülüşüme karşılık verdi.
"Ben burda donuyorum sen daha da soğuk espri yapıyorsun," dediğinde yüzünde kendi iğrenç esprisinden iğrenmiş bir ifade vardı.
"Ah! Hayır.Bu espriyi yapmadım de!" dedim.
"Yaptım," dedi ve gülümsedi.
"İ-Ğ-R-E-N-Ç-S-İ-N,"dedim her kelimeye ayrı ayrı vurgu yaparak.Yandaki koltuğa oturdum ve televizyonu açtım.
"Bora?"
"Hı?"
"Öküz müsün ya ? Efendim desene."
"Tamam ne var ?"
"Ya kütük kütük.Katılmamış kütük,"dedi dişlerini birbirine bastırarak.Sinir olması hoştu.Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.
"Katılmamış mı ? Su katılmamış olmasın o?"
"Kes ya.Kapa şu televizyonu uyuyacağım," dedi arkasını dönüp.
"Hayır."
"Ne demek hayır ya!Benim hastane odam,benim kurallarım."
"Alaska soğuktan Alaska'ya mı döndün ?Beyninde buzullar mı oluştu ? Hayır,bu cümlede kapatmayacağım anlamına geliyor."
"Ee üzüm üzüme baka baka kararır Bora'cım.Bana neden çok bakıyorsun diyordum ben de," dedi ve ardından ekledi,"İlkokul muyuz biz ya ? Beni de alet ettirdin şu salak oyununa.Neden kapatmıyorsun söylesene."
"Çünkü tarih tekerrürden ibaret," dedim ve Teen Wolf'un jenerik müziğinin sesini açtım ve Kabloları dikkat ederek bir şey demesine fırsat bırakmadan yanına uzandım.