Chapter 19
Seki
Asaan na kaya si Sean? Mag hahanap pa tuloy ako nito.
"Ano? Di pa ba mag sisimula?" Tanong ko sa dalawang babaeng 'to.
Kanina pa kami dito sa isang kwarto at pinagsuot nila ko ng balloon na palda (parang net) na kulay puti na umakma naman sa red kong crop top.
"Malapit na po. Wala pa po kasi yung partner niyo. Kakatapos lang rin po ng isang kasal." Sabi ng babae.
Baka sila Sean na 'yon. Baka kasi iba ang ipartner sa'kin.
Text Messages
Sean Kier Callado
"San ka?"
~•~
Text ko kay Sean ngunit hindi naman siya sumasagot.
"Tara na." Sabi ng babae. Agad naman akong tumayo para matapos na.
"Wait lang po, blind fold ka po namin." Wika nito. Hindi na ko nag reklamo kasi wala naman na kong magagawa.
Inalalayan ako ng dalawa papunta sa kung saan nahirapan pa nga ako dahil umaakyat pa kami ng hagdanan, hindi ko na rin nabilang kung anong floor nga ba ito, nang makarating na kami, agad naman nila kong ipuwesto.
Ilang segundo ang nakalipas wala akong marinig kahit ano, kaya napag pasyahan kong alisin na yung blind fold ko.
Nasa isang silid ako, panigurado, dahil madilim. Wala akong makita.
"Hi." Sabi ng kung sino na hindi ko malan makita.
"I just want you to know that I like you."
"Your eyes."
"Your lips."
"Your nose."
"And your smile."
"I'm falling, falling deeply, falling madly with you. And I can't fight this feeling anymore."
Pagkatapos non, nag start ang tugtog.
'Whoa, ooh
Well, let me tell you a story
About a girl and a boy
He fell in love with his best friend
When she's around, he feels nothing but joy'
Unti-unti, nag liwanag. Nakita ko si Sean, nakatayo sa may parang altar kuno habang kumakanta at diretsong nakatingin sa'kin.
That made me cry. Lahat ng effort niya. Nandito rin ang mga friends namin. Set-up 'to. Ako lang talaga ang walang kaalam-alam.
'But she was already broken, and it made her blind
But she could never believe that love would ever treat her right
Did you know that I loved you or were you not aware?
You're the smile on my face
And ain't going nowhere'
Tinignan ko si Sean, itong lalaking 'to, mahal ko na.
'I'm here to make you happy, I'm here to see you smile
I've been wanting to tell you this for a long while'
Hindi na ko natatakot. Hindi na ko mag hehesitate. Kung may pakpak man ako para maka-lipad, hindi ko ito gagamitin at hahayaan king mahulog ako sa taong ito.
'What's gonna make you fall in love?
I know you got your wall wrapped all the way around your heart
Don't have to be scared at all, oh, my love
But you can't fly unless you let ya
You can't fly unless you let yourself fall'
Natapos ang kanta, nang mag salita muli siya.
"Naligawan ko na ang parents mo. Nakapag pakilala na 'ko. This time, gusto ko naman sa mga kaibigan mo."
Unti-unti siya naglalakad patungo sa'kin at unti-untin rin akong nawawalan ng lakas. Nanlalambot ako na parang anytime ay babagsak ako.
"Gusto kong maging parte at bahagi ng buhay mo. Gusto kong bahagi na rin ng buhay ko ang mga tao sa buhay mo. I want to share my life with you."
"Happy Valentines Day." Wika ni Sean at inabutan ang ng isang bouquet flowers. Rosas na itim.
Niyakap ko siya ng mahigpit. Hindi ko mapigilang hindi umiyak. Amoy na amoy ko ang mabagon aroma niya.
"T-thank you Sean. You made me happy. Thank you for your time and effort. Salamat talaga. Happy Valentines Day."
"You deserve this Aomie. You deserve to be loved. Thank you, thank you dahil pinaramdam mo sa'kin kung paano mag mahal. Hindi mo lang alam kung gaano mo ko napapa-saya."
"Gusto kong i-share sa'yo kung sino ako. Lahat sa'kin. Sana nagustuhan mo. Hindi lang yung kanta, pati ako. I want to make you happy everytime." He said.
"S-seki?"
