ÇELİŞKİ(ASKIDA)

6-CHARLIE-

Charlie o lanet günden beri istemeyerek çok şey yapmıştı.Elizabeth'e söyledikleri ise bunlardan sadece biriydi.Onu kırmayı veya üzmeyi hiç bir zaman istememişti.Ama Elizabeth'i o çocukla görmek Charlie'yi çıldırtmıştı.Artık eskisi gibi değildi.Ne kadar zaman geçse de olamayacaktı.

Eskiden Sam vardı.Onun güvende hissetmesini sağlayan tek insan.Sam onun yerine kabuslar görürdü,onun yerine uyumazdı yada onun yerine annesine bakabilirdi.Ama o lanet günden sonra Sam'i de kaybetmişti.

Charlie Bayan Lisa'nın -Elizabeth'in babaannesinin- kapısının önünde bekliyordu.Beth gittiğinden beri beyninde milyonlarca düşünce vardı.Ve sanki hareket etse onu tamamen kaybedecekti.Aslında onu çoktan kaybettiğini biliyordu.Ama bir umut, onu görmek bile bir umuttu.

Elini kapı tokmağına götürdü.Bunu yapmalı mıydı bilmiyordu.Tek istediği bir cevaptı.Tokmağı kaldırdı ve 3 kez kapıya vurdu.Kısa bir süre sonra Bayan Lisa'nın içeriden gelen ayak seslerini duydu.Kapı açıldı.

"Charlie?" gözleri irileşti.Öne doğru bir adım attı."Charlie dönmüşsün"

Bayan Lisa en fazla 60 yaşındaydı.Gözleri Beth'inki gibi yeşildi.Ve inanılmaz derecede Beth'e benziyordu.Her zaman bir asil gibi davranırdı.O koca evde yaşayacak kimsesi yoktu.Beth'in babasına ne olduğunu hiç bir zaman söylememişti.Ta ki geçen seneye kadar.

"Rahatsız ettiğim için üzgünüm.Ben..." Charlie Bayan Lisa'yı görünce bir anda yangını hatırladı.Ona hiç bir zaman tam olarak açıklama yapmamışlardı ama bir şeylerin bu yaşlı kadın yüzünden olduğunu biliyordu."Ben gitsem iyi olacak" dedi ve gitmek üzere arkasını döndü.

"Charlie.Oğlum!İçeriye gel lütfen"

Bu kelime Charlie'nin durmasını sağlamıştı.'Oğlum'. Bunu hayatında en fazla 2 3 kere duymuştu.

"Lütfen" dedi Bayan Lisa tekrardan.

Charlie geri döndü.Eve doğru ilerledi.İçeriye girince burada geçirdiği günleri hatırladı.Hem iyi hem kötü.

"Sen otur bakalım.Bir kahve yapayım,yorulmuşsundur"

"Ah hayır teşekkürler.Gerek yok gerçekten"

Bayan Lisa ona eliyle oturacağı yeri işaret edip karşısına geçti.

"Nasılsın Charlie?"

"İyiyim.İyi olmalıyım" dedi gözlerini yere indirerek."Beth nasıl?"

"İyi olduğunu umuyorum" Charlie ona anlamayarak bakınca Bayan Lisa devam etti."Şeyden sonra..Yangın.Gelmedi buraya hiç"

"Bu en iyisi" dedi Charlie.

"Sen neden buradasın?"

Charlie bu kadına güvenip güvenmeyeceği konusunda emin değildi.O kadar çok şey yaşamıştı ki kimseye güvenmek istemiyordu.

"Abim.Sam.Onu bulmak için döndüm" bakışlarını Bayan Lisa'nın gözlerine dikerek devam etti."O benim tek varlığım.Anlıyorsunuz değil mi?"

Bayan Lisa gözlerini kaçırdı.

"Tabi ben bir lavaboya gitmeliyim.Sen otur lütfen hemen gelirim" deyip kaçar adımlarla yukarı çıktı.

Bu Charlie'yi daha fazla şüphelendirmişti.Bir cevap bulmak için gelmişti buraya.Ve şimdi o cevap sadece yukarı çıkıp Bayan Lisa'nın ne yaptığına bakmaktı.

Charlie sessizce yukarı çıktı.Tahmin ettiği gibi Bayan Lisa'nın biriyle konuştuğunu duydu.Yavaşça kapıyı araladı ve dikkatlice dinledi.

"Hayır.Charlie'nin burada olduğunu öğrenirse geri dönebilir" telefonun diğer hattından gelen sesi dinledikten sonra Bayan Lisa devam etti "Biliyorum onu yok ettin ama bundan hiç birimiz emin değiliz" Charlie söylenenlerin hiç birinden anlamıyordu.Kim yok olmuştu? "Shannon gebermeyi hak etti!" Shannon mı?Yani annesi.Charlie duyduğu öfke karşısında kapıyı hızla itti.

Bayan Lisa Charlie'yi görünce ahizeyi indirdi.

"Charlie ne duyduysan yanlış..." Charlie Bayan Lisa'nın konuşmasına fırsat vermeden bağırdı.

"Annem hasta olabilirdi ama ölmeyi hak etmedi.Anlıyor musun!" dedi.

Bayan Lisa'nın söylediklerini dinlemeden kapıyı çarpıp çıktı.Gözlerinde yaşlar birikmişti.Ağlamak istiyordu ama ağlayamazdı.Ve bundan sonra asla eski Charlie olmayacaktı.