Black's Twin

*0.6*

“Bazen, ona kızdığım için kendime kızıyorum.”
-Sirius Black

-.-

Hogwarts'ın 5. senesi fazla abartılacak kadar kötü geçmemişti. Yaz tatilinde Sirius ile konuşmayacağıma kendimce yemin etmiştim. Çok biliyormuş gibi Pettigrew ile arkadaş olmuştu, bir de Severus'u kötülüyordu bana!

Yatağımda oturmaya devam edip kitabımı elime aldım, aşağıdan bağırışma sesleri geliyordu. Sirius'un ve annemin sesi çok netti, kapının açılıp sert bir şekilde kapatılması ile kafamı kitaptan kaldırdım. "Yine ne oldu?" dedim bıkmış bir sesle.

"İlle de James ile buluşmayacak mışım, iyiliğim içinmiş! Onca yıl annelik yapmadı, şimdi aklına geldi oğlu olduğum!"

"Senin sorunun." deyip kitaba geri döndüm. "Hah!" diye bağırdı Sirius, "Madem ailede istenmiyorum, giderim ben de." onun ayağa kalkıp dolabın karşısına geçmesini izledim. Cidden de bavulunu çıkarmıştı!

"Hey, hey! Ne yapıyorsun?" dedim elini tutarak. "Kaçıyorum Sirena, burada yaşamak istemediğime karar verdim."

"Nereye gideceksin? Ne yapacaksın?" dedim sinirle.

"James'lere gideceğim, en azından onlar beni senden daha çok seviyorlar."

"Ne alakası var? James şöyle, James böyle... ben burada çok mu mutluyum sanıyorsun?"

"Senin sorunun." eşyalarını bavula koymaya devam ederken kaşlarımı daha da çok çattım. "Gidersen," dediğimde bana döndü, "seninle bir daha konuşmam Sirius."

Sirius, omzuma çarpıp kapıdan çıktı. İşaret parmağım havada kalmıştı, yurmuğumu sıkıp dolaba vurdum. Hiç bir şey yokmuş gibi gitmişti, James'i yetişirdi zaten olaya.

Ben burada değilmişim gibi umursamamıştı bile! Şu an, o kadar çok eski zamanlara dönmek istiyordum ki! Birbirimize yaptığımız iğrenç espriler, beraber annemi sinir etmek, Muggle dergilerini ve eşyalarını inat olarak almak...

Şimdi konuşacak durumumuz dahi yoktu, bitmişti. Beni bir saniyede silip atmıştı, gerçi, şu aralar aramız o kadar bozuktu ki bunu nedensizce normal karşılamıştım.

Yapacak başka hhiç bir şeyim yoktu, ya bende kaçacaktım, ya da burada dedikleri her şeye göz yumacaktım. Fakat bu iş bana uygun değildi, ha deyince Voldemort'a koşacak göz yoktu bende. En iyisi gitmek diye düşünmüş, Andromeda'yı gecenin bilmem kaç saatinde rahatsız etmiştim.

"Sirena, olur mu öyle şey? Tabii gel." deyip beni içeri davet etmişti, Dora'da -onun ismini hiç bir zaman sevememiştim- kocaman olmuştu. Tabii onu uyurken gördüm ama bu, onun büyümediği anlamına gelmiyordu.

"Ee anlat bakalım kaçak kız, neden evden kaçtın?"

"İlk önce Sirius kaçtı, annemle kavga ettiler. Gidiyorum falan filan dedi, sonra biz kavga ettik gitti. Bende o lanet yerde tek kalamazdım, delirirdim galiba."

"Seni çok iyi anlıyorum Sirena, ben her zaman yanındayım ama Sirius ile barışmanız gerek. Siz ikizsiniz, birbirinizi tamamlıyorsunuz, ayrılırsanız aranızı bozmaları hatta sizi düşman etmeleri daha kolay olur. Çünkü, siz çoktan kopmuş olursunuz."