Harry, Sirius öldükten sonra o Grimmauld Meydanı 12 Numara'ya tekrar gitti, fakat evde bir gariplik vardı, Ron ve Hermione ile geldiğinde fark etti, Sirius Black'in anlatmadığı bir ikizi olduğunu, Sirena Black'in neler yaşadığını...
"Tüm Hakları PBV...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Eğer gerçekten birini geri getirme hakkım olsaydı, buna düşünmeden Sirena derdim." -Remus Lupin
-.-
Harry, her zaman ki gibi Dumbledore'un odasına gidiyordu. Sirena, hayatının merkezine yerleşmiş bir insandı artık. Ron'un tabiri ile, Fedakarlık Kraliçesi, Hermione ve Harry çok saçma bulsa da, Ron ona böyle seslenmekten zevk alıyordu.
"Harry!" dedi Dumbledore neşeli bir sese sahipmiş gibi. Harry, içeriye girip Dumbledore'un ilerlediği anılara baktı. "Bu günkü anı çok garip Harry, o kadar garip ki... senden fazla bir şey anlamanı beklemiyorum."
"Tamam." dedi Harry, ardından düşünseliye kafasını soktu.
Görüntüler siyah duman şeklinde başladı, ardından Black Malikanesi'nin salonunda Sirena, Regulus, Walburga ve Orion vardı. Orion hafifçe öksürdükten sonra yemeğine odaklı Sirena'ya dönmüştü.
"Sirena, seni yarın Lord'un yanına götürmek istiyoruz." dedi dikkatli bir tonda, çünkü Harry, Sirena'nın her an vazgeçebileceğini tahmin ediyordu. Yüz ifadesi, 'neden ben' diye çığlık atıyor gibiydi.
"Ne için?" dedi Sirena, kafasını korkunç derecede ki bir yavaşlık ile. "Ölüm yiyen olman için." dedi Walburga, başını kaldırarak. "Erken diyen sizdiniz, ne oldu da hemen erken yapasınız geldi?"
"Sadece, Lord seni hemen görmek istedi."
"İlettiniz yani? İyiymiş, peki." Orion ve Walburga beyninden vurulmuş gibi birbirlerine baktılat. Sirena soğukkanlılıkla kabul mu etmişti? Harry, kaşlarını çattı. "Abla," diye fısıldadı Regulus.
"Regulus," dedi Sirena. "sonra." ardından yerinden kalkıp lavaboya ilerledi. Harry, etrafa bakınıp Sirena'nın arkasından gitti. Kulağını hafifçe kapıya yaklaştırdığında kısık bir iç çekiş sesi kulağına doldu, cidden Sirena bu kadarını hak etmiyordu!
Kapı aniden açılınca geri gidemeden Sirena içinden geçip yukarı ilerlemeye başlamıştı. Harry, kızın arkasından gitti. Ama odaya giremeden görüntüler bir duman olarak yok oldu.
"Ne gördün Harry?" dedi Dumbledore, masasında otururken. "Sirena bu anıdan bir gün sonra ölüm yiyen olacak Profesör."
"Sence, Sirena bunları hak etti mi?"
"Hak etmedi, çünkü o sadece fedakarlık yaparak kardeşinin yanında olmak için yaptı bunları."
"Şimdi, onun karanlık işareti aldığı anıya gitmek ister misin?" Harry kafa sallayınca, Dumbledore anılara yeniden ilerleyip uzun uzun baktı. Ardından elinde bir anı ile gelip Harry'e göz kırptı.
Anıyı, düşünseliye döküp Harry'e döndü. Gözlüklü çocuk iç çekip kafasını düşünseliye soktu.
Dumanlarla başlayan görüntü, hızla değişip yerini bunaltıcı bir salona bıraktı. Uzun bir masada tüm ölüm yiyenler Sirena'nın korkusuzsa Voldemort'a bakışını süzüyordu. "Bir Black daha, bizi şereflendirdi!" dedi müritlerine dönerek.
Orion ve Walburga, kızlarının bir şey dememesi için kaş göz yaparken, çok geçti. "Siz şereflenin diye değil Lord'um," dedi dik dik, Tom Riddle'ın zümrüt yeşillerine bakarken. "Ne için?"
"Kardeşimin yanında olabilmek için. Ama bu, sizin verdiğiniz görevleri yerine getirmeyeceğim anlamına gelmez. Öyle değil mi?" dedi kız, Harry, Voldemort'a bakınca titredi. Aklına annesi, babası, Sirius, Cedric ve daha bir sürü kişi geliyordu. Ve kalbi cız ediyordu, karşısındaki kız onu korumak için ölmüştü. Herkesin yaptığı gibi...
"Aferin Sirena, aferin. Sol kolunu ver." Sirena ifadesiz ve korkusuz bir şekilde sol kolunu açıp Voldemort'a uzattı. "Morsmordre!" herkes Sirena'nın yüzünü buruşturmasını beklerken, o kolunda oluşan ize sıfır mimiksiz bakıyordu. "Cesur kız," dedi Tom Riddle, "ikizin gibi kanıbozuk değilsin. Ve bu aileni gururlandırıyor olmalı."
Sirena korkunç bir gülümseme ile Voldemort'a baktı. Harry, kızın bir an için laf sokacağını sansa da, Sirena, "Kanıbozuk olabilirdim, ama o ikizim bulanıklar ve bir sürü kanıbozuk ile gezdiği için yanlarında duramadım. Asil Black kanım buna izin vermedi Lord'um."
Voldemort sinsi bir sırıtış ile elini Sirena'nın omzuna koydu. "Sen iyi bir mürit olacaksın Sirena, bunu hissedebiliyorum."
Sirena, kafasını hafifçe yere eğip tekrar zümrüt yeşillerine baktı. Harry, kızın rol mü yaptığını, yoksa cidden Voldemort'a saygı duyup duymadığını algılayamıyordu. O sırada görüntüler tekrar dumanlar halinde yok oldu.
"Sirena, çok iyi bir oyuncudur." dedi Dumbledore, Harry kafasını çıkarınca. "Bir an cidden ona itaat ediyor sandım Profesör."
"Horace bu yüzden ona düşman olmayı hiç istemezdi, iyi bir oyuncuydu çünkü."
"Korkulacak derecede." Dumbledore, Harry'e minik bir gülümseme bahşetti. "Bunları Bayan Granger ve Bay Weasley duymak isteyebilir."
"Elbette Profesör, iyi akşamlar."
"İyi akşamlar, Harry."
-.-
Sirena'yı da diğer tarafa yolladık. Diğer taraf derken, karanlık taraf yanlış anlamayın. Neys, hiç uzatamayacağım sjemjdjd
