The Favor

12: The Farewell

"Oh ghad! Where they could be? Have you called them?!"

"I did! But no one's answering"

"What if someone kidnapped them? Oh no!"

"Asshole. Don't say that!"

"What if they went back to Manila by theirselves?"

"That's impossible. All of the vehicles are here"

"W-wait!"

"Huh?"

"Look! There they are!"

"Ohmyghad! Did they slept here?"

"Looks like. It's the same clothes they're wearing last night"

"They look good to each other. Why didn't I notice it?"

Naimulat ko ang mga mata ko dahil sa mga naririnig na ingay pero agad ko rin itong naipikit ng tumama sa mga mata ko ang sinag ng araw.

Ugh. Damn it.

"I can't believe it. Sila na nga talaga. I really thought na hindi pa nakakamove on si Nixx kay Jeydon, kasi the latter told me that Nixx blocked him in all of her social media accounts"

Napamulat ako ulit ng maramdamang parang may nakayakap sa akin.

Agad akong napatingin sa katabi ko at napabuntong-hininga ng makitang mahimibing na natutulog si Floiyd.

Hinigpitan niya yung yakap niya sa akin kaya napalapit ako lalo sa kanya. Seriously! This guy is so cuddly!

Tatanggalin ko na sana ang mga kamay niya ng mapansing may mga taong nakatayo sa harapan namin.

Agad silang nagsi-iwasan ng tingin ng napatingin ako sa kanila.

"Why are you all here?" Tanong ko. "U-uhm, we we're just looking for the both of you" sabi ni Angie.

"We're fine. Susunod na lang kami. You can go" sabi ko kaya dali-dali silang nagsialisan.

Muli kong hinarap si Floiyd na hanggang ngayon ay tulog parin.

Grabe. Hindi ko ine-expect na dito kami makakatulog. Napailing na lang ako bago tanggalin ang kamay ni Floiyd sa pagkakayakap sa akin.

Napakunot ang noo ko ng mas higpitan niya lang ito kaya nilakasan ko ang pagtanggal pero mas lalo niya lang hinihigpitan.

"Floiyd" I said with my warning voice.

Instead of answering, he just smiled with his eyes close and hug me tighter.

"Stop it. Jackass" I said and use my full force to push him but tss, no use. He didn't even move a bit!

He opened his eyes and smiles to me like it's his first morning ever!

"Good morning love"

I look at him with a shock face. "Love?!" I asked. He nodded. "Yes, love. You're now my girlfriend, and we should have our endearment"

"Endearment my ass. That is so not my style! Just drop it" I said. "But it is my style!" He insisted. I rolled my eyes at him.

"Whatever. You and your corny stuffs. Let me go now"

The moment I get off of him, I fish my phone out of my pocket, and to my shock, I just got 49 missed calls and a 113 unread messages. Tsk.

Tinignan ko si Floiyd at mukhang tulad ko ay parang sasabog rin ang cellphone niya. Ngumiwi na lang ako bago siya tinulungang maka tayo mula sa pagkakahiga.

Napabuntong-hininga ako bago ibinaba ang hawak kong kubyertos. Tsk. These people is so fun of dramas!

Akalain mo ba namang sobrang tahimik habang nag-aagahan kami! Tipong pag dampi lang ng kutsara't tinidor sa plato ang maririnig mo.

"Just forget everything we had talked last night" sabi ko.

Nagkatinginan silang lahat bago napatingin sa akin.

"It's not that easy. We can't just forget that" sabi ni Jayzee. "Napapaisip kami kung darating pa ba yung araw na mapapatawad mo kami sa ginawa namin" napatingin ako kay kristy.

"I told you, I will forgive you, but I still don't know when. For now, just continue to live like nothing happened" sabi ko.

Maya-maya lang umingay na ang hapagkainan. Ghad. I regret it. I forgot, I hate boisterous persons. Ugh.

"Thank you sa inyo haa, kahit na malayo yung saamin nagawa niyo paring makapunta." Trixzie said.

We are going back to Manila right now.

"Oo naman noh, hindi naman namin palalampasin yung binyag ni Ivanna" sabi ng isa kong former classmate.

Sino nga ulit to? Napangiwi ako ng hindi ko maalala ang pangalan niya.

"Oo nga pala. Maraming salamat rin sa mga gifts niyo ah?" Sabi ni Ivan.

"No worries. Ivanna deserves that. She's so cute"

"Uy balik kayo next week haa? Fiesta dito"

"Really? Sure. We'll clear our schedule"

"Aryt. We're off to go. Thank you Trixzie and Ivan! See ya next week. You take care of Ivanna!"

Napailing na lang ako ng mag-umpisa na kaming mag byahe pauwing Manila.

This will be another tiring day! Ugh. I need to wait for 6 more hours.

"Loooove"

Napairap ako ng marinig ko yun. Nang hindi ko siya pansinin sinundot niya yung pisngi ko.

"Stop it Floiyd"

"Loooooooooove" mas makulit niyang sabi at mas nilakasan ang pagsundot.

Inis ko siyang tinignan bago nagsalita. "What in the freaking hell do you want?!"

He smiled wildly and opened his arms. "What?" I asked.

"Huuuug"

Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. "Ako ba niloloko mo?" Inis kong tanong sa kanya. "Of course not Love, bakit naman kita lolokohin? Mahal na mahal kaya kita" nakangisi niyang sabi kaya inirapan ko siya.

Inis kong tinulak ang mukha niya bago nagsalita. "Fuck off. Douchebag"

"Nag-aaway ba kayo?"

Napatingin naman ako sa nagsalita.

Oh shoot! I totally forgot we have company! Great Champagne, you just give them a hint that you we're not really in a relationship with the bastard beside you. Just great.

"O-oh n-no. Hahaha. We're not fighting, right love?" Napipilitan kong sabi habang nakatingin kay Floiyd na ngayon ay ngiting-ngiti.

"Of course love. We're not fighting" He said and hug me. I have no choice but to hug him back. Tsk.

Dalawang oras na ang nakakaraan simula nung umalis kami sa Isla Noah nang mapansin kong sobrang tahimik sa loob ng van.

Ibinaba ko ang hawak kong phone at napatingin sa mga kasamahan namin.

Tulog silang lahat.

Hihilain ko na sana ang kamay ko kay Floiyd nang mas sumandal pa siya sa akin kaya napailing na lang ako.

Muli akong sumubok na hilain ang kamay ko pero bahagyang kumunot ang noo niya. Napangiti ako ng bahagyang gumalaw ang labi niya. Parang may sinasabi siya.

Hindi ko na tinuloy ang paghila ng kamay ko at hinayaan na lang siyang yakapin ako.