FOSSIL <Completed>

FOSSIL-5 (Z+U)

Zawgyi

"ဒီ​ေန႔ပိတ္​ရက္​​ေလbaek...ဘယ္​သြားမလို႔လဲ"

စ​ေနပိတ္​ရက္​​ေလး.....
စကားမ​ေျပာျဖစ္​ရင္​​ေတာင္​သူနဲ႔တစ္​အိမ္​တည္​း
အ​ေနနီးစြာရိွခ်င္​တာမို႔...
စကားဆိုလိုက္​မိပါရဲ႕

​ေလွကား​ေပၚကတစ္​ထစ္​ခ်င္​းဆင္​းလာတဲ့သူက
အျပင္​သြားဖို႔ဘယ္​​ေလာက္​တက္​ႂကြ​ေနမွန္​းသိသာသည္​။

မ်က္​ႏွာႏုႏုထက္​အျပံဳးႏုႏု​ေလးခ်ိတ္​ထားလို႔...

"ထယ္​ရာဆီသြားမလို႔...
ခဏ​ေနရင္​​ေ႐ွ႕​ေနRyuလာလိမ္​့မယ္​..
ကြာရ​ွင္​းဖို႔လိုအပ္​တဲ့စာရြက္​စာတမ္​း​ေတြ
အတြက္​တဲ့"

"​ေအာ္​...အင္​းBaek"

"ငါသြားၿပီ"

အိမ္​​ေ႐ွ႕တ​ံခါးက​ေနဝင္​လိုက္​တာနဲ႔...
​ေနာက္​တစ္​ခန္​းဆိုက်​ေနာ္​့အခန္​း...
အခန္​းတံခါး​ေ႐ွ႕..ဝီွးခ်ဲ​ေပၚ​ေ႐ွ႕ထိုင္​ၿပီး
သူ႔ကို​ေမး​ေနတာ...

​ေလ​ွကားကဆင္​း....က်​ေနာ္​့အခန္​း​ေ႐ွ႕ကက်​ေနာ္​့ကို​​ေက်ာ္​ၿပီး...အိမ္​​ေ႐ွ႕ဆင္​းသြားတဲ့သူက
တစ္​ခ်က္​​ေလး​ေတာင္​လွည္​့မၾကည္​့ခဲ့ပါ​ေလ...

​ေအာ္​.....
Baekရယ္​....

FOSSIL

တစ္​​ေန႔လံုးဝွီးခ်ဲ​ေပၚထိုင္​ၿပီးစာဖတ္​လိုက္​....

အိမ္​အကူနဲ႔ကုတင္​​ေပၚထိုင္​ၿပီးစာဖတ္​လိုက္​...

ပန္​းခ်ီဆြဲလိုက္​နဲ႔...

က်​ေနာ္​့တစ္​​ေန႔တာကိုထိုသို႔လွည္​ပတ္​ရတာ
ၾကာလွပီမို႔...႐ိုးအီလွပါၿပီ...

စိတ္​ဆင္​းရဲမ​ႈ...
ကိုယ္​့ကိုယ္​ကို အားမလိုအားမရျဖစ္​မႈ​ေတြနဲ႔
အျပင္​....ခ်စ္​ရသူနဲ႔ကြာ႐ွင္​းရမဲ့အခ်ိန္​ကို
မ​ေရာက္​​ေစခ်င္​တဲ့ဆႏၵ​ကလည္​း...
စိတ္​​ေထာင္​းကိုယ္​​ေၾကျဖစ္​မႈရဲ႕အ​ေရးႀကီးဆံုး
အပိုင္​းလို႔​ေျပာရမလား...

ထြက္​မသြား​ေစခ်င္​​ေပမဲ့...လွမ္​းဆြဲထားဖို႔အားအင္​အလံုအ​ေလာက္​က်​ေနာ္​့မွာမရိွဘူး...

ဒူး​ေထာက္​​ေတာင္​းပန္​ခ်င္​​ေပမ​ဲ့..
က်​ေနာ္​့​ေျခ​ေထာက္​​ေတြက..စိတ္​​ေဆာင္​လည္​း
ပါမလာဘူး...