[sf/os ]KookMin เดอร์ ซีรีย์📖

[END] Wolf

พรึบ!!!!!

เป็นอีกครั้งที่ร่างบางสะดุ้งครั้งสุดท้าย และรุ่นแรงกว่าทุกครั้งจนอีกคนตื่นไปด้วย

"?จีมิน เป็นอะไรหรือป่าว"จองกุกที่ตั้งสติได้เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เพราะจีมินถอยห่างเขาไปมาก

"ปะป่าว ไม่มีอะไร"ร่างบางตอบอย่างกลบเกลือน ฝันใช่ไหม ฝันอีกหรือป่าว

"แล้วถอยห่างผมทำไม?"เอ่ยก่อนจะขยับเข้าใกล้ แต่อีกคนเอ่ยห้าม

"อย่าเข้ามานะ!!!"

ร่างสูงชะงักกึก. ทำไมจีมินทำท่ากลัวเขาขนาดนั้น

"ขอละ อย่าพึ่งเข้ามา"

"ครับ ผมเข้าใจแล้ว ผมจะอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน"เอ่ยก่อนจะนั่งลงที่เดิม มองดูอีกคนที่นั่งตัวสั่นอยู่อีกฝั่ง

จีมินเป็นอะไร....ทำไมถึงกลัวเขาขนาดนั้น

ร่างบางค่อยๆกลายเป็นหมาป่าสีขาวสะอาดตา ก่อนจะนอนขดอยู่ข้างๆตนไม้ใหญ้ไม่ไกลจากจองกุกมากนัก เขาไม่ได้กลัวนะ แต่แค่...ไม่วางใจ ถ้านี้เป็นฝันอีกเขาจะไม่ยอมตายอีก และถ้านี้คือความจริง เขาจะไม่ให้ใครมาทำล้ายลูกของเขาเด็ดขาด

.
.
.
.
.

เช้าวันรุ้งขึ้น

ร่างบางในร่างหมาป่าสีขาวสะอาดค่อยๆลืมตารับแสงแดดยามเช้า ก่อนจะรู้สึกถึงอะไรที่ทับตัวเขาอยู่

เมื่อเหลืบตามองก็พบว่าเป็นจองกุกที่นอนขดอยู่ข้างๆ ใบหูสามเหลี่ยมสีเทาลู่ลงอย่างสบาย ทำเอาเขาไม่กล้าปลุกเลย

ร่างบางค่อยๆกลายเป็นมนุษย์ดังเดิม เอื่อมมือไปลูบ
หัวของหมาป่าร่างยักษ์นั้นเบาๆ เขาคงกังวลมากเกินไปคงเพราะเมื่อวานเป็นวันพระจันทร์เต็มดวง เขาควรจะเชื่อใจคนที่เขารักมากกว่านี้

"จองกุก ตื่นเร็วเช้าแล้ว"ร่างบางกระซิบข้างๆหูสามเหลี่ยมก่อนที่เจ้าตัวจะกระดิกยิกๆแล้วขยับหัวขึ้น