Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Neden suratıma bakıyorsun?"
Jungkook sessiz bir şekilde masada oturan kadına baktı. Kadın, beyaza yakın sarılıkta saçlarıyla parlıyordu. Aralarına yaptırdığı yeşil tutamlar Jungkook'un çok ilgisini çekmişti. Yüzü de çok güzeldi. Jungkook ona bakmaktan kendini alamıyordu.
"Sadece... afiyet olsun efendim."
Elindeki tepsiyi kendine biraz daha bastırdı ve yavaşça arkasını döndü. Onu ilk görüşü değildi. Ve son da olmayacaktı.
~
Akşam eve dönerken bir köşede onu görmüştü Jungkook. Sessizce yanına doğru yürümeye başladı. Yaklaştıkça sarsılan vücudunu daha net görüyordu. Yavaş bir şekilde hareket etmek kendisini rahatsız ediyordu ama onu ürkütemezdi.
"Şey..." fısıltı şeklinde çıkan sesine kendisi dahi hayret etmişti. Bu adını bilmediği kadın nefesini kesiyordu. Ona doğru attığı her adımda daha da küçülüyor ve karşısında eriyip bitiyordu.
Kadın burnunu çektikten sonra hiç acelesi yokmuşçasına yavaş ve sakin bir hareketle kafasını çevirdi. Jungkook yüzünü gördüğünde nefesini tuttu. Sabah onun için melekten farksız olan yüzü şimdi kan ile kaplıydı.
Kadın gözlerini Jungkook'un gözlerinden çekmedi. Bu, Jungkook için işkenceydi. Onunla gözlerini buluşturmak başının dönmesine neden oluyordu. Ona aşkla sarılmak, şevhetle öpmek istiyordu.
Ama şu anda onun kızarmış, ağlamaklı gözleri ona ıstırap veriyordu. Yardım çağrısına cevap veremiyordu. Tek bir kelime dahi edecek durumda değildi. Onun ağlamaktan şişmiş gözleri, ona bunu yapanı bulup öldürmek istemesine neden oluyordu.
"Oturacak mısın?" Kadının titrek sesiyle sorduğu soru üzerine gerçekliğe dönmüştü. Şimdi kaçmak için hiçbir şansı yoktu. Ona bir şans bırakmamış, onu çoktan pençeleri arasına almıştı.
Jungkook yavaşça kadının yanına oturdu. Küçük kuşunun elinden kaçacağını düşünüyordu. Şimdi yan yana olmalarına rağmen hala onu ellerinden kaçıracağını düşünüyordu. Hiçbir şey demedi.
Kadının dengesiz nefes alış-verişlerini dinledi. Arada çektiği burnunu ve hıçkırıklarını dinledi. Arada sarsılan bedeni onun bedenine temas ediyordu. Bu tüylerini diken diken ediyordu. Onun temas ettiği her yer yanıyordu sanki.
Jungkook 'senin her bir gözyaşın benim kalbime saplanan bir ok.' demek istese de hiçbir şey diyemedi. Sadece kadının ağlama krizinin bir an önce bitmesini bekledi.
~
Herkese merhaba. Umarım seveceğiniz bir mini kurgu olur. İlk bölümde görüşmek üzere.~
