"BU HİKAYE WATTYS 2018 YARIŞMASININ UZUN LİSTENE GİRMEYE HAK KAZANMIŞTIR"
Hayatı kararan bir genç kız, adı gibi Kara bir adama sığındı...
Başını soktuğu bir beladan kurtarmak için, uzaklaşan bir adam, belanın tanımının kollarındaydı.
KARAHAN ŞİMŞEK...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SENSİZLİKLE DE SINANDI BU YÜREK,
VARLIĞINLA DA CEZALANDIRILDI.
AMA HİÇBİRİ GÖZLERİN GİBİ YAKMADI.
Karahan çıldırma noktasındaydı. Karısının aşermediği meyve, canının çekmediği yemek kalmamıştı. Geceleri ona servis yapmakla geçiyordu. Gündüzleri de mağazada elbise bakmakla... Karnı üç bebek olduğundan biraz erken büyümüştü ve hiçbir şeyi kendine yakıştırmıyordu.
"Karahan!" diye cırladı karısı. Karahan mağazanın içinde bağıran kadının yanına koştu. Kabinden çıkamamıştı bir türlü.
"Efendim hayatım?"
Elmas kaşlarını çattı. "Hayatım? Öyle mi? Eskiden 'Aşkım, bebeğim'dik şimdi neden sıradanlaştırdın? Etraftaki çıtırık, zayıf ve alımlı kızlar yüzünden mi?"
"Hayatım hayırdır kavga mı aşerdin?" dedi adam gülerek.
Elmas sinirlendiğini belli edercesine nefes alıp verdi ve birden ağlamaya başladı.
"Öyle yani, aşerdiğim şeyler sana fazla geliyor öyle mi? Zaten bu elbiseler de olmadı bana! Saçma sapan hepsi! Popomu büyük gösteriyor."
Karahan kadının denediği kıyafetin arkasına aynadan baktı. "Yok aşkım, büyük göstermemiş."
Elmas birden ağlamayı kesti ve öfkeyle baktı. "Yani normalde de o kadar büyük, bu elbiseyle alakalı değil diyorsun?" deyip arkasını döndü. "Bakar mısın benim kalçam o kadar büyük müydü Karahan?"
Karahan yutkundu. Şimdi ne dese yanlış anlayacaktı. "Bebeğim, büyük demiyorum. Ayrıca şöyle dönüp baştan çıkarma benim aşağıdaki adamı. Uyuyor edebiyle, uyandırma!"
Kadın gözlerini kıstı. "Benim popom büyükse seninki de minnacık. Minik Karahan!" deyip, perdeyi çekti.
Adam kaşlarını çattı. "Ne miniği? Minik ne be?" diye kısık sesle bağırdı ve perdeyi açtı, kadın fermuarını indiriyordu. "Minik olan ne?"
Kız gözleri ile önünü işaret etti. Karahan yüzünü ekşitti. "Saçmalama Elmas. Nesi minik? Neyine yetmedi acaba? Ayrıca-"
"Tamam Karahan susar mısın? İyice edepsizleştin."
"Akşam ben sana gösteririm o miniği nasıl büyüteceğini," dedi ve perdeyi bu sefer kendi hızla kapattı.
*
"Efendim anne!" dedi bıkkın bir sesle.
"Oğlum yemeğe gelecektiniz, sizi bekliyoruz," Bade'nin sesi meraklı çıkıyordu. Çok gecikmişlerdi.
