☄️☄️hard feelings ||baekyeol||☄️☄️

-10-

Üzerimde takım elbise,elimde bir şişe ahırın kapısının iç tarafına oturmuş kişneyip huzursuzlaşan atları izliyordum.Babaannemin ölümünü hissetmişler gibi hepsi huzursuzdu bugün.Kahya baş edemeyeceğinden hiçbirini dışarı çıkarmamışlardı.Ben de kasvetli cenaze evinde oturmaktansa buraya gelmiştim.Babaannemin her yerinde anısı olan bir evde oturamıyordum her dokunuşum evi bozacakmış,her adımım ruhunu rahatsız edermiş gibi.
Bu yüzden buradaydım.Babaannemin en çok değer verdiği varlıkların yanında oturuyor ve ölümün yüreğimdeki tarifsiz acısını bir nebze uyuşturmaya çalışıyordum. Olmayacaktı.İçimde kocaman bir boşluk vardı ve kapanmayacaktı biliyordum.Sadece alışmaya uğraşıyordum.Alışınca daha yaşanılabilir olacaktı.

Ama ben hala olayın gerçekliğini idrak edemiyordum.Yani o babaannemdi.Arkadaşları ölürken arkasından bu da dünyaya kazık çaktı gibi söylemlerin hedefi olan kadın.Ben de ne kadar kaba da olsa bu tabire inanmıştım.Babaannem ölemez gibime geliyordu.Yani felç olduğunda kendimi birazcık hazırlasaydım eğer şimdi bu kadar kötü olmazdım.Ama ölüme nasıl hazırlanılırdı ki?Ölüme teslim olmayı değil savaşmayı biliyordum.

Dışarıdaki yağmur iyice arttığında atlar iyice huzursuzlaştı,elimdeki şişede kalan son yudumları içtim.Artık ayağa kalkamayacak kadar kafam uyuşmuştu.Yer ayaklarımın altından kayarken cebimdeki telefon titremeye başladı.Hafifçe kalkıp arka cebime uzandım ve kim olduğuna bile bakmadan açtım telefonu.

"Baekhyun!Sonunda açabildin.Kaç gündür aradım ama hep meşgule attın
ben de kötü bir şey oldu diye korktum.Evine gelecektim ama doktorlar çıkmama izin vermedi.Sen iyisin değil mi?"Hızlı hızlı ve panik halinde konuşurken şuanda yanımda olmasına me kadar ihtiyacım olduğunu farkediyordum.Chanyeol yanımda olacaktı,sıcacık.İçimdeki boşluğu dolduramazdı ama iyi gelirdi biliyordum.Cevap vermek istedim.İyi olduğumu falan ama sesimi bulmam bile vakit aldı.

"Chanyeol!"dedim biraz yüksek sesle.Harfleri ağzımın içinde yuvarladığımdan bir tuhaf çıkmıştı ismi.

"Baekhyun sen iyi misin?Sesin neden boğuk geliyor.Üşüttün mü?"Eğer biraz daha konuşmazsam iyice endişeleneceğinden kafamın içinde her yere dağılmış sözcükleri bir araya getirebildim ve cevap verdim.

"Ben Çin'deyim.Üç güne döneceğim.Dönünce söz yanına geleceğim tamam mı?Sen iyileşmeye uğraş."

"Baekhyun..."sesi tereddütlü geliyordu bu yüzden sesimi düzeltmeye uğraştım ve derin bir nefes aldım.

"Chanyeol.İyiyim ben dönünce sana anlatacağım olur mu?Şimdi kapamam gerekiyor.Seni seviyorum."dedim ve ondan da tereddütlü bir şekilde karşılığını aldıktan sonra kapadım telefonu ve cebime sokuşturdum.Sesi bir nebze de olsa beni rahatlatmıştı.

Biraz daha olduğum yerde oturdum ve az sonra eve taziye için gelenler yavaş yavaş dağılmaya başladığında ayağa kalktım.Zar zor yürürken midem bulanmaya başlamıştı.Bir iki defa sendeleyerek de olsa büyük avluyu geçip en sonunda eve varabildim.Amcamın ve halamın da ailesi burada olduğu için ev baya kalabalıktı ve beni her gören akrabam öfkeli bakışlarını üzerimde gezdiriyordu.Hiçbiri zerre kadar umrumda değildi.

Yani eşcinsel olduğumu öğrendiklerinden sonra zaten bana düşman olmuşlardı şimdi de babaannemin vasiyeti ile beraber iyice üzerime gelmeye başlamışlardı.
Onları umursamamaya uğraşarak evin büyük salonuna girdim ve avukatla tartışan amcam ve halama baktım.Çocukların girmesi yasaktı ama yasal vasi ben olduğum için bana kimse kızamıyordu.Sessizce annemle babamın oturduğu kanepede yanlarına oturdum.Annem üzerimdeki içki kokusunu aldığı için laf edecekti ama avukat ondan önce davrandı.

"Bakın Bay Byun."dedi amcama son kez dönerek."Son kez söylüyorum Byun Baekhyun istemediği sürece çiftlik veya içindeki hiçbir mal satılamaz ya da devredilemez yahut üç kardeş arasında bölünemez.Ve bu üç vasiyet de noterde onaylandığı için dava açmanız işe yaramaz.Çiftlikteki her şeyin sahibi Byun Baekhyun'dur." dedi ve çiftliğin tapusu olan dosyayı elime tutuşturarak iyi günler diledi ve odadan çıktı.Amcam sinirle babama bağırmaya başlarken ve halam da eşlik ederken bu kavgaya son verebilecek tek kişinin ben olduğumu biliyordum.Ama sarhoş sarhoş bağırmak istemiyordum.Bu yüzden ayılabilmek adına ki o kafayla bunu nasıl düşündüğümü bilmiyorum,ayağa kalktım ve önümdeki orta sehpadan sürahiye uzandım.Kapağını açıp buz gibi suyu üstüme boşalttım.Ve bunu yapmam iyi olmuştu ki uykuyla sızlanan gözlerim biraz açıldı.Artık her şeyden birer tane görmeye başladım,olması gerektiği gibi.