☄️☄️hard feelings ||baekyeol||☄️☄️

//final//

y.n:daha fazla uzatmak istemedim.bu zamana kadar burada olan herkese çok çok teşekkür ederim.siziçokseviyorum.iyi okumalar.💛💛💛💛

Belli belirsiz daldığım uykudan yataktaki hareketlenmeyle uyanmıştım.Gözlerimi zorlukla aralayıp baktığımda hala uyuyan Chanyeol'u görmüştüm.Elimi hala sıkı sıkı tutuyordu ve uykusunda biraz da olsa huzurlu görünüyordu.Klimayı çalıştırmadığımdan terlemiştim ve üzerine yapışan tişörtten onun da terlediğini görebiliyordum.Daha rahat uyusun diye alnına yapışan saçlarını çektim ve dün sabah olduğu gibi,hayatımın geri kalanında her sabah olmasını istediğim gibi,yüzünü izlemeye başladım.

Sonra gözlerim dudaklarına kaydı.Sanırım farketmeden yarasını ıssırdığından yüzünde ve yatakta birazcık kan vardı.İnatla burnuna kadar çektiği pikeyi beline kadar indirdim ve en azından biraz daha rahat uyumasını umdum.

Belki birkaç dakika ya geçti ya geçmedi kapıya vuruluş sesini duydum.Boğuk sesli de bir havlama duyuldu.Bulut normal zamanda hep kapım aralık olduğundan içeri kafasına göre dalar,üzerime çıkar beni uyandırırdı. Ama dün akşam Chanyeol gerçekten kötüydü ve rahatsız olmasını istememiştim bu yüzden kapamıştım kapıyı.

"Baekhyun..."Chanyeol uykulu bir sesle mırıldandığında gülümseyerek ayağa kalktım.

"Sorun yok,uyu sen."dedim ve kapıya yöneldim.Bulut'un içeri girmesine zorlukla engel oldum ve bu sabah yürüyüşe çıkmanın benim üzerime kaldığını anladım.

İyice huysuzlanmadan önce tekrar odaya girdim.

"Chanyeol ben Bulut'u yürüyüşe çıkaracağım.Yarım saate gelirim.İstediğin bir şey var mı?"Uyku sersemi bir şekilde gözlerini çok az açarak bana baktı.Kafasını olumsuz anlamda salladı ve yastığa gömdü kendini.

Ben de üzerime düzgün bir şeyler giydim ve banyoda hızlıca elimi yüzümü yıkayarak Bulut'u dışarı çıkardım.Ama daha sokağa adım attığım an dışarı çıktığıma pişman oldum.Dün her türlü medya platformunda rezil rüsva edildiğim aklımdan çıkmıştı.Sabah sporu yapmaya çıkan yaşlı teyzeler ve amcalarla karşılaştım ve istisnasız her birinin meraklı ve kınayıcı bakışlarına maruz kaldım.Bazıları yanımdan geçerken duyabileceğim sesiyle belki de içinden ettikleri küfürlerin en nazik olanını söylüyordu bazıları da bilerek omuz atıyordu.Bu sefer Bulut da hırçınlaştı ve hayvanı zorlukla tuttum. Sinirimden elim ayağım titrerken zorlukla eve döndüm.

Eve döndüğümde Taeyon yeni uyanmıştı.

"Günaydın fıstığım,tipe bak,kim kızdırdı seni?"Burnumu iki parmağınım arasına sıkıştırıp şebek şebek hareketler yaparken ister istemez sinirim geçmeye başlamıştı.Sanırım onunla gerçek anlamda ilk defa ayrılacaktık ve bu da içimin bir tuhaf olmasına sebep oldu.Ayrılıyorduk.

"Önemli bir şey yok."dedim.Her daim kabul görmeyeceğim ve beni dışlayacak bir toplumun yüzüme ya da arkamdan söylediğinin ne önemi vardı ki?Hangisi sinirimi bozmak için yeterliydi?Sonunda Chanyeol benim yanımdaydı ve bir hafta içinde buradan gideceğimiz göz önüne alınınca hepsine kulak tıkamak şuan en iyi seçenek gibiydi.

Beraber mutfağa geçtiğimizde o kahvaltıyı hazırlıyordu ve yapacak pek bir şey kalmadığından ben de Chanyeol'u uyandırmaya gittim.

İçeri girdiğimde hala uyuyordu. Yanına gittim ve yeniden burnuna kadar çektiği pikeyi üzerinden alırken yavaşça seslendim.

"Chanyeol.Chanyeol uyan hadi."dedim ve yastığının dibine baş koyarak ona baktım.Yüzü bu kadar yakından daha orantısız ve daha komik duruyordu. Gözleri yavaşça açıldığında o kadar yakında olmamı beklemediğinden kaşları çatıldı.