Bad girl..

Αρης P.o.V

Πηρα την μικρη στο σπιτιιι..

ΝΑΙ! επιτελους με αφησαν να παρω την κορη μου στο σπιτι ..

Μονο που υπαρχει ενα μικρο προβληματακι , ερχεται και ηπαρεα μαζι μας.

Ναντια:<<τις βαλιτσες τις αφηνω εδω?>>

Με ρωταει ενω μεταφερει και καποια πραγματα της μικρης.

Ναι παιδια , τελικα θα ερθει να μεινει μαζι μου η Ναντια για λιγο καιρο και φυσικα η Αλεξ δεν ειναι χαρουμενη για αυτο .

Τωρα καθεται σε μια καρεκλα απεναντι μου και πραγματικα πιστευω πως αν το βλεμμα της σκοτωνε τωρα θα ειχα πεθανει 62 φορες.

Εγω:<<Αλεεεεξ...θες κατι?>>

Την ρωταω και σκυβω κοντα της.

Αλεξ:<<να σου σπασω το κεφαλι>>

Μου απανταει και εγω φευγω γρηγορα απο διπλα της.

Ξαφνικα η Ναντια με τραβαει στην ακρη του δωματιου.

Ναντια:<<σιγουρα δεν υπαρχει προβλημα να μεινω εδω?>>

Με ρωταει , και βλεπω στα ματια της πως πραγματικα νιωθει ασχημα ηια αυτο που γινεται .

Απο τημ στιγμη που ηρθε η μικρη στον κοσμο εχει αλλαξει ..

Δεν μπορω να περιγραψω πως αλλα γενικα η σταση της απεναντι σε εμενα και στην Αλεξ ειναι διαφορετικη.

Εγω:<<κανενα προβλημα δεν υπαρχει , στο κατω - κατω εισαι εδω για την κορη μας .>>

Ναντια:<<απλως επειδη βλεπω καπως την Αλεξ.>>

Εγω:<<οχιιι , ολα καλα...>>

Της απανταω και την αγκαλιαζω για να ηρεμησει.

Παμε να φυγουμε απο αυτη την γωνιτσα που με ειχε τραβηξει η Ναντια , ομως τοτε βλεπω την Αλεξ να μας κοιταζει με τα χερια της σταυρωμενα στο στηθος της και με ενα αγριεμενο υφος στο προσωπο της.

Ωχχχ ....

~1,5 μηνας μετα.~

Ολα πανε καλα στο σπιτι .

Εγω μενω μαζι με την Ναντια και την μικρη και φυσικα η Αλεξ ερχεται στο σπιτι μου καθε μερα να με δει .

Οταν ερχεται ομως δεν μπορω να πω πως τα πραγματα ειμαι τοσο ηρεμα .