Son Ölüm Yiyen →Fem! Aang vs Tom Riddle←

22.Bölüm {Kayıp}

Güneş yüzünü tepelerden ağır ağır gösterirken Anri hastane kanadındaki yatağından kalkıp üzerini giyindi. Lanetin çarptığı yere sarılan bandaja dikkat ediyordu. Yarası henüz kapanmış sayılmazdı.

Okul formalarını orada bırakıp hava bükücü kıyafetlerini giydi. Toph onu ahırda Appa'nın yanında bekleyecekti.

Anri Hogwarts'ın taş duvarlı koridorlarından son kez geçerek baykuşhaneye Momo'yu almaya gitti. Momo Anri'yi görür görmez boynuna dolandı

''Momo naber kızım? Beni özledin mi?''

Momo evet demek istercesine Anri'nin saçlarını karıştırıyordu.

''Hadi gidelim'' diyerek kimseye görünmeden ahıra doğru yürüdü.

Ahıra vardığında Appa'yı ya da Toph'u bulamayınca büyük bir hayal kırıklığı yaşadı. Appa'nın dışarı çıkma ihtimaline karşın kapının eşiğinden etrafa göz ucuyla baktı. Bunun normalde mümkünatı yoktu. Appa sabahın köründe uyanmazdı.

İçeri girdiğinde kapı üzerlerine sertçe kapandı. Momo Anri'nin kafasından havaya sıçramıştı korkudan

''Demek firar etmeye çalışıyordun küçük cadı''

''Tom? Sen...''

''Geberemeyeceğini biliyordum Avatar.''

Anri kaşlarını çattı

''Appa nerede?''

''Bir düşüneyim... Hımm belki de canavarlar evcilleştirilemeyeceği için hiç değilse eti yensin diye kasaba satmışlardır''

Anri dokunsalar ağlayacaktı. Gözleri öfkeden hafifçe doldu. Anri'nin duygularını hisseden Momo uçarak Tom'un kafasına atladı ve sanki Anri'nin intikamını alır gibi tırnaklarını yüzüne geçirdi

''Git başımdan seni çirkin yaratık!''

Sersemletme büyüsü yaparak Momo'dan kurtuldu

Anri'nin sabrı taşmıştı artık. Hava bükerek Tom'u kendine çekti ve yakasına yapıştı

''Appa nerede? Ona ne yaptın? Ayrıca benim ölmediğimi nereden bildin?''

''Kuşlar söyledi'' dedi alaya Tom

''Öğrenmem uzun zaman almadı. Ölüm Yiyen toplantısından çıkar çıkmaz buraya geldim. Senin o iki köylü bozuntusu arkadaşların konuşurken duydum. Şifacı kadınlar olmasaydı Avatar döngüsü yok olmuştu artık''

Anri öfkeyle dişlerini sıktı ve Tom'u hava bükerek duvara yapıştırdı

''Appa'yı nasıl buldun?''

''Aptal! Zihninden! Hava bükücü bozuntularının uçan bizon bozmaları!''

''Senin vicdanın yok mu Tom? Ne istedin ondan?''

''Senin firarını engellemesini. Direndi,tepindi. Ama ağzını bağlayınca uslandı''

''Ne! Appa'nın ağzını mı bağladın?''

Öfkesini kontrol edemez hale gelmişti. Üzüntü ve kinle karışık duyguları Avatar ruhunu uyandırmıştı. Ahırda resmen hortum esiyordu

''Bu onu geri getirmeyecek Avatar! Şu anda Ba Sing Se'de eti lime lime doğranıp kasapları zengin ediyordur''

''Sen insan falan değilsin! Zavallı acınası taş kalpli bir canavarsın!''