25.Bölüm {Çehre Çalan}

182 19 20
                                    


Genç Avatar kalbinin bir başka hisle çarpmaya başladığını ilk defa o an hissetti. Ona karşı bir şeyler mi duymaya başlamıştı yoksa?

Tüm düşüncelerini aklından defetmeye çalıştı. Değil hoşlanmak yakınlık duymak bile söz konusu olamazdı Tom Riddle gibi birine.

Çehre çalan ruh Koh'u ziyaret etmesi gerektiğini hatırladı. Öncelikle buradan gitmeliydi artık. Uçurtmasına tutunduğu gibi havalandı ve Toph'la kaldıkları yere döndü tekrardan.

Toph Anri'nin iniş yaptığını görünce yanına geldi

''Geldin demek''

''Evet''

''Ne oldu bir şeyler öğrenebildin mi?''

''Öğrendim. Ruhlar dünyasına tekrar girmem gerekiyor. Gölün başına gideceğim'' deyip uçurtmasını uzattı Toph'a

''Ruhlar demiştin sanki ne olmuş onlara?''

''Biri onları kızdırmış.''

Toph kişinin doğru ya da yalan söylediğini anlayabildiği gibi anlatmadığı ayrıntılar da olduğunu hissedebiliyordu

''Anri?''

Arkasını dönüp Toph'a baktı

''Başka şeyler de olmuş.''

''Yok artık Toph. Sen toprak bükmekten çok daha fazlasını yapıyorsun''

''Bunu bana anlatacaksın. Ruhlar dünyasından çıktıktan sonra''

''Peki'' deyip göl kenarına doğru yürüdü Anri

Meditasyon pozisyonunu alıp derin bir nefes aldı ve gözlerini kapatarak kendini bıraktı.

Yeniden birkaç saat önce geldiği yerdeydi. Babun hala meditasyon yapıyordu. Yardım istemeye çalışsa başından savacağını adı gibi bilse de ondan başka ruhun yerini soracak kimse yoktu

''Özür dilerim''

''Yine mi sen?'' dedi babun gözleri kapalı homurdanarak

''Rahatsız ettiğim için özür dilerim ama Koh isimli ruhu nerede bulabilirim?''

''Daha önce geldiğinde sana yol gösteren ışığı takip et ve beni de rahat bırak''

''Tamam seni bir daha rahatsız etmeyeceğim ama sağol''

Anri ışığı takip ederek kayaların üzerindeki bir mağaraya çıktı. Mağara karanlık ve ürkütücü görünüyordu. Derin bir nefes aldı

''Hiçbir duygunu belli etme'' diye nasihat etti kendine

İçeri adımını atarken yukarıdan bir maymunun ciyaklamasını duydu. Başını kaldırdığında bir mavi suratlı babun olduğunu gördü

''Aha sen miydin?'' dedi gülerek

Mavi surat yüzünü döndüğünde yüzünün yok olduğunu fark etti ve içine bir ürperme geldi. Tom onu meditasyonundan uyandırmadan önce Kyoshi'nin ona ikazını hatırladı

Ona çehre çalan diyoruz. Karşısındayken hiçbir duygunu belli etme yoksa senin çehreni de çalar

Anri son kez cesaretini topladı ve karanlık mağaraya doğru yürüdü. Mağaranın tepesinden çıkan ufak delikten içeri sızan ışık dışında göz gözü görmüyordu

''Merhaba?''

Cevap ya da ses veren olmadı

''Ben Koh adında bir ruh arıyordum.''

Son Ölüm Yiyen →Fem! Aang vs Tom Riddle←Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin