Sexlessons from the badboy

Zit nog 1 keer aan haar.....

Pov Sergio

Zodra ik mijn auto bij school heb gezet stap ik uit en loop ik woest naar binnen. Waar is Evian. Hij ontloopt me nu al drie dagen. En ik weet wat hij en Yasmine hebben gedaan. Yasmine kan niks voor mij verbergen. Ik zie Yasmine met Aimee. Mijn mooie zusje, alleen dat weet ze zelf niet. Ze glimlacht als ze me ziet. Hoe kan zij nog glimlachen. Gisteren kwam er iemand bij ons thuis van een zorg centrum, en ze hebben ter plekke besloten om Theresa bij ons weg te halen. Het is niet dat we heel veel hoorden van Theresa, ze praat niet zo veel, maar ze begon me eindelijk weer te vertrouwen, ze begon weer tegen me te praten en wou me weer een knuffel geven. "Ey bro." Hoor ik achter me. De woede komt weer op. Ik mep naar achteren, vol op Evian zijn kaak. Hij slaat terug. "Waar heb jij laat van." Zegt hij en drukt me achteruit. "Ik zweer het, als ik je nog 1 keer zie bij mijn zusje, ik vermoord je." Ik geef hem nog een klap, en nog 1 en nog 1. En dan opeens staat Yasmine er tussen. Ik kan me nog net inhouden voor ik haar raak. "Ga weg Yasmine." Zeg ik boos. Maar ze blijft staan. "Nee Sergio, je hebt een woede aanval en je komt nu mee naar buiten." Zegt ze streng. Ik schud mijn hoofd woest en wil nog eens uithalen naar Evian, maar dan pakt ze mijn oor vast en trekt ze mee naar buiten. Ze pakt mijn gezicht vast. "Sergio, Evian en ik hebben niks gedaan. We hebben alleen gezoend, voor de rest niks en er zal ook niks verder komen." Ik kijk boos de andere kant op. "Sergio, kijk me aan." Ik kijk haar aan. Met tranen in mijn ogen. "Yas, hij gaat verder met je, of je nu wil of niet. En zodra hij heeft gekregen wat hij wil dan zet hij je op straat." Zeg ik. Ze slaat haar armen om mijn middel en legt haar hoofd op mijn borst, "ik wil niet dat dat met jou gebeurt, ik hou te veel van je Yas." Ik trek haar stevig tegen me aan. "Yasmine, ik heb alleen jou nog en op jou ben ik heel zuinig, beloof me dat je niet op hem in gaat." Ze fronst. "Hoezo ik ben de enige over, wat is er gebeurt met Brigitte en Theresa." Zegt ze en kijkt me aan. "Brigitte vond het leuk om vreemd te gaan en net voor ik de auto in stapte kreeg ik telefoon van Theresa haar school. Het zorgcentrum laat haar niet gaan." Zeg ik zacht en lat haar los. "Dat betekend toch niet dat we haar kwijt zijn." Zegt ze. "We mogen haar niet meer bezoeken Yasmine. Ze houden haar daar gevangen. En we kunnen er niks tegen doen." Er komen tranen in haar ogen te staan. "We zijn ons zusje kwijt." Zeg ik waardoor ze bij me wegloopt.

"Sergio." Ik zucht. "Wat moet je Evian." Zeg ik terug. "Ik wou even zeggen dat het mij niet uit maakt wat jij er van vind dat ik je zusje leuk vind, want het is mijn gevoel. En mijn gevoel vertelt me dat zij het meisje is waar ik meer door zou willen." Ik kijk hem arrogant aan. "Sinds wanneer zou jij dat zeggen." Zeg ik terug. "Drie jaar geleden zei ik tegen je dat ze een mooi meisje is. Sinds die dag kijk ik altijd naar haar in de les en slaat mijn hart een keer over als ze praat in de les." Ik draai met mijn ogen. "Ik maak geen grapje Evian, als je haar verneukt dan zijn het niet de paar klappen die je net hebt gekregen." Ik beuk met mijn schouder tegen hem aan en loop dan mijn klas in.

Pov Yasmine
Aimee wil naast me gaan zitten bij wiskunde maar word dan aan de kant gedrukt door Evian. "Sorry, maar wat denk je dat je aan het doen bent?" Vraagt Aimee geschrokken en toch ook wel een beetje boos. "Waar lijkt het op?" Vraagt Evian. "Dat jij een arrogante klootzak bent die op mijn plek gaat zitten." Zegt Aimee. Waarom is ze altijd zo brutaal. "Wat krijg ik als ik weg ga." Zegt Evian dan. "Precies niks.. ga maar naar 1 van die hoeren toe voor sex." Ik slik. Evian kijkt mij aan. "Als ik je een kusje geef, ga je dan weg?" Vraag ik. Aimee kijkt me raar aan. "Misschien.. probeer het eens." Die grijns weer. Ik haat die grijns van hem. Ik druk dan toch maar een kusje op zijn mond. Een kleintje. Maar toch betekend het veel. Ik mis zijn lippen nu al. En hij merkt het want hij wil zijn lippen op de mijne drukken maar dan komt Aimee er tussen. "Nou.. zijn de tortelduifjes klaar? Ik wil graag zitten." Zegt ze er drukt Evian van zijn stoel af. Dan gaat ze zelf zitten. "You've got to tel me something." Zegt ze dan tegen mij met een strenge maar wel glimlachende uitstraling. Ik glimlach en kijk naar de grond. "Er is niks bijzonders gebeurd. Hij kwam bij mij thuis en toen hebben we samen voetbal gekeken en gezoend.. meer niet." Zeg ik zacht en pak mijn boek er bij. "Kan hij goed zoenen?" Vraagt ze dan terwijl ze met haar wenkbrauwen wiebelt. Ik glimlach en knik. "En die ogen..." ik zucht en kijk naar de wiskunde opdrachten waar ik nu al niks meer van snap. En dan hebben we ook nog een leraar die niet kan uitleggen en er de helft van de les niet is. En als je een vraag hebt dan zegt hij dat je naar iemand anders moet gaan. Raad maar wie die iemand anders is... Evian. Ik wil niet naar hem toe, maar het moet wel want Aimee snapt er ook helemaal niks van. Ik pak mijn schrift en loop naar Evian toe. "Kan je me helpen?" Vraag ik zacht. Hij kijkt me verbaasd aan en knikt dan. "Ja, tuurlijk." Oké, dit is nieuw.. Hij helpt nooit iemand. Ik wil een stoel pakken, maar dan trekt hij me op zijn schoot. "Niet onzeker zijn bij mij." Fluistert hij in mijn oor. Hij legt zijn hand op mijn been en begint met uitleggen hoe het moet. En ik snap het nu ook gewoon. "Dank je Evian. Ik snap het." Zeg ik en sta weer op. Hij drukt een papiertje in mijn hand en laat me dan weer los. Ik kom vanavond langs x ik schud mijn hoofd en ga dan weer naast Aimee zitten. Ik leg het haar uit en zo kunnen wij verder met de opdrachten. Steeds dwaalt mijn blik naar Evian die mij dan ook weer aan kijkt. Er komt een meid uit onze klas naar haar toe. "Hei Evian.. zou je me kunnen helpen? Ik snap er echt helemaal niks van." Zegt ze zo sletterig als maar kan. De inkijk is ook niet te missen. "Waarom zou ik jou helpen." Zegt Evian arrogant terug. "Omdat ik het niet snap en jij nu mooi uitzicht krijgt." Met nadruk op mooi. Dus ik ben lelijk.. ik zucht zacht. "Denk jij dat je mooi bent? Met inkijk heb je me niet hoor." Zegt Evian en gaat verder met zijn opdrachten. Een kleine glimlach komt op mijn gezicht. "Zou je haar doen Evian." Evian lacht spottend. "Als ik dronken ben nog niet..." zegt hij dan en kijkt naar mij. "Wie dan wel.." zegt 1 van zijn vrienden. "Het zusje van Sergio Leone McCall." Ik verslik me in mijn water. "Hoe ken jij haar." Vraagt Mike, ook een goede vriend van Sergio. "Omdat ik vaak bij hem thuis kom en zij de deur een keer open deed. Ze is echt mooi, maar wel een beetje onzeker." Zegt Evian tegen Mike. Ik neem nog een slokje van mijn water. "Dus een beetje zoals Yasmine." Zegt Mike en weer verslik ik me. De leraar komt binnen. "Opruimen iedereen." Zegt hij en pakt zelf ook zijn spullen. We lopen het lokaal uit en dan word ik meegetrokken door Evian. Ergens verderop drukt hij me tegen de muur en zoent hij me. Niet dwingend, gewoon lief, net als anders. Ik zou hem zo van me af kunnen drukken maar dat doe ik niet. Pas als hij met zijn hand tussen mijn benen ga druk ik hem van me af. "Wat is er baby." Fluistert hij en drukt een kusje op mijn mond. "Hou je handen thuis." Zeg ik terug en wil weglopen, maar hij pakt mijn middel vast en trekt me tegen zich aan. "Ik kom vanavond langs." Zegt hij en druk een kusje achter mijn oor. "Nee, dat kan niet." Zeg ik zacht. "Want.." "mijn moeder komt vanavond thuis." Ik slik als hij kusjes in mijn nek begint te drukken. "Stop Evian.. ik heb hier geen zin in." Zeg ik en maak me los uit zijn greep. "Dan haal ik je morgen op van huis en gaan we iets leuks doen samen." Zegt hij en grijpt mijn pols vast. "Ik moet morgen werken, en zondag ook." Zeg ik zacht en kijk naar de grond. "Dan haal ik je op in je pauze. Dan gaan we samen ergens eten." Ik zucht. "Jij weet toch niet waar ik werk.." zeg ik en loop nu echt bij hem weg.

Ik stap van mijn motor af als ik thuis ben. Met een zucht stap ik het huis in en zie ik mam al afkeurend naar me kijken. Toch geeft ze me een knuffel en zegt ze dat ze me heeft gemist. "Waar is Theresa." Ik kijk haar aan. "Die is bij ons weg gehaald aangezien  de mensen zeggen dat Sergio en ik niet voor haar kunnen zorgen." Zeg ik en gooi mijn tas onder de kapstok. "Wat! Hoe durfen ze mijn meisje weg te halen." Ik kijk haar verbaasd aan, maar ook boos. "Jou meisje! Je bent hier verdomme twee keer in het jaar. Ik heb nu al zeven jaar lang elke dag voor haar gezorgd, school laat me later op school komen en eerder naar huis gaan zodat ik haar kan ophalen. Ik werk twee dagen in de week, in het weekend om ons rond te laten komen omdat jij zo gierig bent om maar 100 euro per week aan ons te geven. Daar komen twee pubers en een autistisch kind niet van rond!" Roep ik boos naar haar. "Hoezo maar 100 euro. Ik werk me de pletter om jullie geld te kunnen geven.." zegt mam alsof het niks is. "Mam, ik werk hier bij AMS advocaten, ik verdien 4000 euro in een maand. En ik ben nog maar 18. Alleen maar een secretaresse die de telefoon op neemt en dingen op orde maakt. Ik verdien verdomme net zoveel als jij en als jij nu wil gaan zeggen dat jij zoveel moeite doet om je geld te verdienen dan kan je wat mij betreft dit huis nu verlaten aangezien jij dit niet eens meer betaald. Dit huis staat op mijn naam." "Niet zo brutaal!" "Het kan me niks schelen wat je nu allemaal tegen me zegt. Ik ben misschien je dochter, maar jij zal nooit mijn moeder zijn." En met die woorden loop ik naar boven toe. "JONGE DAME! Nu naar beneden komen!!!"  "Want!" Roept ik terug. "VIEZE SLET DAT JE BENT! JE MOEDER ZO BEHANDELEN!" Slet? Noemde ze me nou slet? Ik storm de trap af en geef haar een klap in haar gezicht. "Verdwijn uit mijn huis!" Roep ik naar haar en druk haar weg maar dan slaat ze terug. Zo vechten we even tot we door twee jongens uit elkaar gehaald worden. "BEN JE GEK GEWORDEN MAM!" Roept Sergio die haar vast heeft. Maar wie heeft mij dan vast. Maakt ook niet uit. Ik ruk me los van hem en storm weer op mam af, maar voor ik kan uithalen word ik weer om mijn middel gegrepen en trekt diegene me stevig tegen zich aan. "Rustig baby.." hoor ik de kalme stem van Evian. Maar mijn hart gaat nog te keer en ik kan maar niet rustig worden. "Rustig meissie, ik ben bij je. Er kan je niks overkomen..." langzaam word ik rustiger en begin ik te huilen. Ik klamp me vast aan Evian die mij ook stevig vast heeft. Hij drukt rustgevend kusjes op mijn voorhoofd. En dan proef ik weer de smaak van bloed in mijn mond. Het teken van een epileptische aanval. Al mijn spieren verstijven. Ik hoor Evian nog roepen naar Sergio en dan val ik weg...

Pov Sergio

Ik kijk woedend naar mam die het liefst nog een trap tegen Yasmine haar hoofd wil geven ook al heeft ze een aanval. "Zit nog 1 keer aan haar mam, en ik kan je verzekeren dat je nooit had gewild dat wij je kinderen zijn." Zeg ik en help Evian dan met de beste houding voor Yasmine. Hij heeft haar hoofd op zijn benen gelegd en streelt nu zacht over haar wang. Ondanks dat ze aan het trillen is en het er best angstaanjagend uitziet blijft hij rustig. Alsof hij dit al eerder heeft gezien. Yas was wel moe de laatste paar dagen, misschien heeft ze een aanval gehad in de klas. Haar lichaam stopt abrupt met schudden. De aanval is voorbij. Nu zal ze nog wel even bewusteloos blijven, maar het komt goed. "Je houd wel veel van haar.." zegt Evian dan opeens. "Natuurlijk hou ik van haar, mijn leven lang woon ik samen met haar in 1 huis, zonder een moeder, sinds kort zonder een vader en nu ook al niet meer met een klein zusje. Ze is mij alles, alles wat ik nog heb. Het enige waar ik nog om geef. En ik wil niet dat je haar behandelt op de manier waarop je andere meiden behandelt hebt." Zeg ik zacht en kijk haar het mooie gezicht van Yasmine. "Ze is anders dan andere meiden. De meeste meiden die onzeker zijn blijven altijd onzeker, hoe lang je ook bij ze bent. Maar bij Yasmine is dat anders. In het begin is ze onzeker, Maar zodra ze zich op haar gemak voelt kan ze de hele wereld aan." Ik frons. Ze voelt zich nooit echt op haar gemak. "Voelt ze zich bij jou op haar gemak?" Hij knikt. "Dan hoop ik voor haar dat je haar niet op staat zet.." zeg ik zuchtend en dan komt ze weer langzaam bij. "Ik geef ook om haar, maar mij vraag je niks?" Zegt mam duidelijk. "Mam, als jij ook maar iets om haar gaf dan had je haar niet geslagen, maakt niet uit wat er daarvoor is gebeurd. Je hoort je dochter niet te slaan, en zeker niet als zij de moederrol heeft gespeeld voor je jongste dochter." Zeg ik en help Yasmine omhoog. Ze zakt door haar benen, maar Evian vangt haar net optijd op. "Jij gaat rusten lieverd." Zegt hij en brengt haar naar boven, naar haar kamer...