DANIEL'S POV
Andito akong magisa sa bar. Ako na nga lang ang tao dito. Ngayun kasi ang tapos ng photoshoot e. Kasama ko si Diego kanina kaya lang tumawag daw si Julia dahil nahihilo. Ang sweet nilang dalawa, Akala ko nga walang tatalo sa sweetness namin ni Kath. Meron pala sila. naiingit ako kasi kahit na nanliligaw na si Drake sa anak ko, alagang alaga pa din nila. Ayaw na nga lang magbuntis ni Julia kahit na gustong gusto nin Diego.
Si Kath? tuluyan na ata niya kong binura sa buhay, Pati kasi ang pakikipagkita ng mga anak ko sakin pinagbawalan niya na. Naconfiscate nga daw ang susi ng kotseng ginagamit nila e. Kaya nakikisabay na lang sila kina Drake at Adriel pag pumapasok.
"Isang bote pa nga" Bigla namang tumayo ang waiter at kumuha pa ng alak. Inabot naman niya agad sakin yun.
"Daniel...." Lumingon ako para makita kung sino ang tumawag sakin.
"oh diba ikaw ang babaeng sumira sa buhay ko? sa buhay namin ng pamilya ko. congrats nagtagumpay, nggayun sirang sira na ako" kahit naman lalaki marunong umiyak. wala akong pakialam kung anong iisipin ng babaeng to. Siya naman ang dahilan ng lahat ng to e.
"Andito ko para mgsorry.....para magexplain" Malumanay na sabi niya ang hinhin naman niya, Explain? Kung kelan wala na si kath sakin?
"Di mo na kailangan. Wala na e. Wala ng lahat yun ay dahil sayo" Alam kong ang rude ko pero di niyo ko masisisi.
"Ako si Janella, Isa ko sa mga patay na patay sayo. Pero si Kath ang gusto mo diba?"
"Di ko gusto si Kath dahil mahal ko siya" Napatinign ako sa kanya agad naman siyang yumuko.
"Gustong gusto kitang makuha noon. Pero di ko alam kung paano. Hanggang sa may nakilala akong lalaking pwedeng magmahal sakin. Akala seryoso siya akala ko mahal niya ko. Akala ko di niya ko lolokohin. Pero katulad lang dn siya ng ibang mga lalaki diyan. Dahil nakita ko siyang may kahalikan. Doon ko nagtanto na lahat ng lalaki manloloko. Kaya gumawa akong isang plano" Tumingin ako sa kanya,makikita mo talaga na nasasaktan siya.
"At ako ang ginamit mo?"
"Sorry." yumuko siya at doon na nagsimulang magiiiyak.
"Di mo ba naisip na maaring di lang ako o yung pamilya ko ang masasaktan mo? Na pwedeng ikaw masaktan din dahil reputasyon mo ang nakataya dito?" Tumnghay na siya pero kitang kita ko pa din ang pagkapula ng mata niya.
"Alam ko naman yun e. Pero sa kagustuhan kong makaganti sa kanya. Pinadindigan ko kahit ilang beses niya kong pinigilan. Naghire ako ng isang photgrapher tapos bumili ako ng gamot at yun ang nilagay ko sa inumin mo. Nung nahilo ka inakay kita papuntang kwarto tapos tinet ko na yung photographer para picturan tayo.....""Pero nung nakita kong umilaw yung cellphone mo, At nakita kong asawa mo ang natawag bigla akong natauhan. Bakit ko nga naman idadamay ang isang pamilyang di naman kasali sa pagaaway. Believe me Daniel, Walang nangyari satin. Dahil hindi ko din kaya. Kaya agad akong umalis at nagiwan ng note. Sorry talaga" umiiyak na naman siya. Bat naman kasi siya niloko pati tuloy kami ng asawa ko nagkahiwalaya at nadamay pa.
"Pero wala na akong magagawa. Kahit na may nangyari satin o wala. Wala na ding mangyayari kasi ayaw na niyang pakinggan lahat ng sasabihin ko dahil iniisip niang puro kalokohan lang yon."
"im sorry.... im so sorry"
KATH'S POV
Alam mo yung simpleng salita pero doble ang meaning para sayo. Yung kahit isang salita mabibigyan mo ng meaning. Lahat ng sinabi ng barkada sakin, tumagos. Lahat yun hanggang ngayun nakatanim pa din sa puso't isip.
Maghapon na akong nandito sa kwarto. Di ako bumaba. wala pa ngang laman ang tiyan ko e. Yung kambal di ko din nakikita siguro galit pa din sila sakin. Well, di ko naman sila masisisi, Ako ang may kasalanan. Tama din ang barkada dapat di ko idinamay ang mga bata dito dahil kung may pinapektado sa nangyayari ngayun, ang mga anak ko yun.
"Kath... open the door" Si mama. Kahit may pamilya na ako. very open pa din ako sa kanya. Siya lang naman ang pwede kong pagsabihan ng problema ko e.
"Ma...." Binuksan ko lang ang pinto pero umupo din agad ako sa kama.
"Anak. Okay ka lang ba?" Oo naman okay ako.
"Ma.. hirap na hirap na po ako....." Umiyak ako at sumandal sa shoulder niya.
"Anak alam mo ba kung akit ka nahihirapan?.... Kasi kunkulong mo ang sarili mo sa mga nangayari....Buksan mo ang mata mo para makita mong nageeffort din ang asawa para muli kayong bumalik sa kanya. Di biro ang ginagawa niyang pagsuyo sayo pero kinakaya niya dahil alam niyang di niya kaya kung mawawala kayo. Listen anak, pag binuksan mo ang mga mata mo matututunan mong patawarin siya dahil mahal na mahal mo siya. Sa nakikita ko, parang walang alam talaga si Dj sa mga nagyayari. Kaya sana intindihin at unawin mo siya. Dahil pag pinairal mo yan pride na yan. Maaaring lahat ng taong nakapaligid sayo mawala. " Tama si mama dapat buksan ko ang mata ko.
Nageeffort si Daniel. Alam ko yun pero lagi kong binbalewala dahil kasalanan niya lang ang nakikita ko. Di ko pinapansin ang efforts niya para lang mabawi kami.
"Tama ka ma, dapat binibigyan ko siya ng chance kasi mahal ko siya tsaka siya yung kailangan ko"
"Buti naman anak nagising ka na.....Kausapin mo siya habang di pa huli ang lahat.... I heard na mai inoffer sa kanya... kausapin mo na siya bago pa siya makag yes dun.... tsaka alam mo ang nakausap na niya para sa surprise birthday party ng kambal next month"
"Itatama ko na ang pagkakamali namin ma, para makapag simula ulit kami. At sana maayos namin itong lahat"
Sa love marami kang maeencouter na problema pero kailangang lapasan niyo yun ng magkasama ng walang bumibitaw. yun ang deiniton n "LOVE"
kakausapin ko na siya bukas at sisisguraduhin kong ako ang sasagutin niya ng ''yes''' hindi yung project niya. Mahal na mahal kita Daniel, Im sorry :)
Heyyyyy guyssssss! patapos na to. Ilang chapters na lang. Wait up. After nito sisimulan ko ang My runaway groom. Just wait. Sana supportahan niyo pa to. Love you so much :)))))
@Boninaaayyy
![](https://img.wattpad.com/cover/11466795-288-k321624.jpg)