TEXTMATE SI EX! BOOK 2[KATHNIEL]

Chaper 28

KRISTINE'S POV

"Eto na nga pala ang susi ng kotse nyo. Di na rin kayo grounded" Sabi ni mama, nakain kasi kami.

Spell nganga KATHLEEN. Hahahaha shocked padin kami e, Ikaw ba naman magkaroon ng nanay na parang monster tapos biglang babait. Siguro nagkaroon si mama, pero naintindihan naman namin siya kaya lang namin siya hindi kinausap these fast ew days kasi sabi ni mamita hayaan daw muna namin si mama na makapagisip. Ayan effective nga naman :3

"Ma, may sakit ka ba?" Tanong ni Kathleen

"Wala naman, Gusto ko lang magsorry sa pagiging rude." Sagot ni mama

"Okay lang yun ma, ang mahalaga naibalik na ang kotse namin. Hahahaha" natawa din sila sa sinabi ko. 

Eto yung gusto namin ni Kathleen e. Yung masaya si mama nakikijoin sa kakornihan ng kapatid ko. Sana talaga maayos na nila ni daddy ang problema nila.

"Pasensya na talaga kayo twins sa inasal ni mama, ngayun ko lang kasi narealized lahat, na sa nangyayari samin ng daddy niyo kayo ang pinakaapektado masyadong nagpadala si mama e." Sabi ni mama

Nginitian namin siya. Tama siya minsan nga pag di kami makatulog ni Kathleen sa kwarto namin kumakatok kami kay mamita tapos umiiyak kami sasbihin naming nahihirapan kami. Isang kwarto lang kasi ang ginagamit namin dito sa bahay nina mamita e.

"Mom, kakausapin niyo na din po si daddy?" tanong ko. Nag buntong hininga si mama.

"Oo, at plano ko ng kausapin siya ngayun. Dadaan lang ako kina Julia para makipagkwentuhan" 

"Ma, pwede po ba naming makita sina D--" Pinutol ni mama ang sasabihin ni kathleen

"Ang daddy niyo? Sure sama kayo sakin?" 

"No ma,... sina drake po." Sabi ko. 

"Sure. Sumama na  lang kayo sakin papunta sa kanila." Sabi ni mama. Amabit niya talaga. Tumango agad ako.

"Ma paano naman po ako?" Nagmukmok agad ang kakambal kong panget -,-

"Tawagan mo siya. Tapos papuntahin mo. para makasama na din natin sina tita Zharm at tito Albie niyo." Sabi ni mama

KATH'S POV

"Ma, kinakabahan po talaga ko e." Sabi ko kay mama. Iba kasi talaga ang nararamadaman ko ngayun e parang gusto ko na lang tumae or umihi kasi kinakabahan talaga ako. 

"Ano ka ba kath, normal lang naman ang kabahan, Pero alam ko namang maiintindihan ka ni Daniel. Tsaka alam kng matutuwa yun na kakausapin mo na siya. Baka mamayang gabi di na kayo dito matutulog e. Sa bahay niyo na" Napatawa naman ako kay mama. Ang cool niya talaga halatang masaya siya na magiging okay na ang lahat kahit na sobrang kabado ko pa din.