[B] Bölüm 2.

2.2K 132 55
                                    

   BAHAR...

  Genç kadın elindeki bavul ile yavaşça ilerleyip, Adana'nın sıcak havasını soludu. yavaşça gözündeki gözlüğü çıkarıp ona doğru gelen arkadaşlarına baktı.

Onları öyle özlemişti ki 6 yılda hep telefonla veya görüntülü konuşabilmişti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Onları öyle özlemişti ki 6 yılda hep telefonla veya görüntülü konuşabilmişti. Şimdi karşısında ona doğru geldiklerini görerek, içindeki heyecanı bastırdı. Ve arkasındaki bavulunu sürükleyerek onlara doğru yürümeye başladı.

Eylem ve Nazlı Bahar'ın gelmesiyle hem mutlu olmuştu hem de üzülmüştü, çünkü kızın başına gelecekleri haketmediğini biliyorlardı. Genç kadının tek suçu, İstanbul'da okulunu bitirip meslek sahibi olarak, yeniden doğduğu şehire dönmesiydi. Kızlara göre ise bu bir suç bile değildi.

Bahar Eylem ve Nazlı'ya yaklaşarak ikisininde birden sarılıp arkadaş sarılması yaptı ve ardından "Yaaa, ben sizi çok özledim!" dedi 'm' harfini uzatarak, ardından onlardan ayrıldı ve yüzlerindeki o ifadeden birşey olduğunu hemen anladı,"Birşey olmuş.." dedi sesinde hüzün vardı. Devam etti konuşmasına "Ne oldu anneme mi birşey oldu? Yoksa babama mı? Yoksa Feyzullah o..ona birşey olmadı dimi kızlar birşey söylesenize ne oldu?!" dedi, sesi sonlara doğru yüksek çıkmıştı.

Kızlar o an ne diyeceklerini bilemediler.  Eylem bu konuya el atarak "Eve gidelim anlarsın, hadi Bahar evdekiler anlatır zaten." Diyerek açıklamaya çalıştı Bahar huzursuzca başını, 'Tamam' anlamında salladı ve beraber arabaya binip evin yolunu tuttular...
         
                          

YAVUZ...

  Genç adam sarı saçlarını elleriyle geriye savururak, sinirle adamlarına emirler yağdırmaya devam etti.

Daha az önce kardeşini ve kaçtığı adamı bulduklarıyla ilgili, bir haber almıştı. Şimdi ise onların gelmesini bekliyordu. Kardeşi Su yapmaması gereken birşey yapmış, onların düşman oldukları aşiretin oğlu ile kaçmıştı. Feyzullah Su'yu seviyordu ve gelip bunu Yavuz'a söylemişti ama Yavuz bunu reddetmiş, onlara izin vermediğini söylemişti. Feyzullah ise çareyi Su ile kaçmakta bulmuştu tabi Su'da kabul etmiş, ailelerini hiçe sayarak kaçmışlardı.

Yavuz ise sabahtan beri kardeşini ve o adamı -Feyzullah'ı- arıyordu. Sonunda bulmuştu, ama şimdi kardeşini kaybedeceği gerçeği onu darağacına asılmış gibi boğuyordu. Her ne kadar izin vermemiş olsada, Su onun kardeşiydi ve Yavuz onu canından çok seviyordu. Onlara izin vermemesinin sebebi ise ailelerinin düşmanlıklarıydı. Şimdi ise izin vermediğine pişman olmuştu. Hiç düşünmemişti, kardeşinin böyle bir hata yapacağını hiç zannetmiyordu.

Az sonra konağın kapısından gelen seslerle düşüncelerinden sıyrılarak oraya doğru sinirli bir şekilde ilerledi.

BEDEL |Devam Edecek!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin