BEDEL |Devam Edecek!

[B] Bölüm 19.

Merhabalarrrrrr!🤩😎😄
Hepinizi Seviyorum...💕

Güneş odayı ufak ufak aydınlatırken, Bahar usulca gözlerini araladı. Burnuna dolan o harika koku ile, kafası yukarıya doğru kaldırdı. Kocası, hala mışıl mışıl uyuyordu. Bahar o güzel kokuya doyamayarak, burnunu kocasının boynuna sürtmeye başladı.

Düşündü Bahar, nasıl dayanırdı Yavuz'u olmadan? Nasıl uyanır? nasıl uyurdu? Bu koku olmadan nasıl yaşardı? Bu düşüncelerin saçma olduğunu kanaat getirerek, kafasındaki düşünceleri atmaya çalıştı. Ama olmuyordu, bir türlü bu lanet düşünceler aklından çıkmıyordu!  Bu harika kokuya doyamıyordu.. Bu kokusuz, bu adamsız, nasıl yaşardı?! Gözyaşları akmaya başladı birden, nedensiz ağlamıyordu. Ama nedenini de anlamıyordu..

Boynundaki ıslaklığı farkederek, açtı gözlerini Yavuz. Hemen, kafasını aşağı çevirdi ve Bahar'ın ağladığını gördü. Birden doğruldu ve Bahar'ı kendine çevirdi. Yüzünü elleri arasına aldı ve konuştu.

"Bahar'ım.. Ne oldu? Neden ağlıyorsun?." Bahar kocasına cevap vermeden yüzündeki eline bir öpücük kondurdu, o elinden tutarak kendine çekti. Ve kocasına sarıldı. Bir yandan da ağlıyordu..

"Ya..Yavuz.. beni..beni bırakma olur mu? Ben..ben sensiz yaşayamam ki, Vallahi bak böyle..böyle senin kokun olmadan ölürüm ben, nefes..nefes alamam yemin ederim."

Yavuz anlamadı, ama yine de birşey demeden karısına sarıldı sıkıca..  Karısı bu günlerde çok duygusal olmuştu her konuda ağlıyor, üzülüyordu. Geçenlerde köyden-Mardin'in köyünden-ayrıldıklarında herkese sarılıp, hıçkırıklarla oradan ayrılmıştı. Nedenini anlamıyor, bilmiyordu.

Biraz sonra Bahar sakinleşerek, Yavuz'dan ayrıldı ve gülümsedi.

"Ben seni çok seviyorum lan!." Yavuz karısının bu sözüne güldü, bu konuşmasına bakılırsa durumu düzelmiş, gayet iyiydi.

"Ben de seni çok seviyorum lan! Özellikle de o küçük, görünmeyen gözlerini. Kızım zaten gözün yok! Ağlayınca da kayboluyor, gülünce de. Ben sana söylüyorum, Allah korusun sen yakında kör falan olursan şaşırma."

"Ha ha! Aman ne komikmiş(!). Kalk gitsene sen! Pis ya!."

"Ne var kızım! Allah Allah? Sen değil miydin az önce benim kokum olmadan yaşayamayan? Ben yanlış anlamışım galiba, dimi?."

"Evet sen yanlış anlamışsın! Ben geç kaldık diyorum canım bu konuyu da çok güzel kapatıyorum! Hadi kalk sen şirkete ben hastaneye! Daha bir sürü işim var ve seninle uğraşamam hadi gülüm hadi."

"Sen bana, az önce gülüm mü dedin?."

"Evet dedim, ne olmuş?."

"Bence sen bir cezayı hakettin!." Dedi ve karısını yatağa doğru itti, ardından üzerinde yerini aldı.. "Bahar ben bize çok güzel bir iş buldum, hadi çalışalım." Bahar afallamış bir şekilde Yavuz'a döndü.

"Ne işi?." Yavuz, karısının bu saf haline gülüp konuştu.

"Bebek yapma işi! Hadi yapalım!." Bahar o anda aklına gelen şeyle hızla Yavuz'un altından çıkmaya çalıştı, ama Yavuz hemen kızın ellerini başının üzerinde yerleştirmiş, kıpırdamasına dahi izin vermiyordu. Bahar çırpınmaya devam ederek, konuştu.

"Yavuz hadi kalk üzerimden, lütfen hayatım. Aşkım benim, hadi canım. Annemler aşağıda kesin kahvaltı yapıyorlar ve biz hala odadayız, senin dediğine bak! Üzerimden kalkar mısın lütfen?."

"İyi, tamam da sakin ol ya. Bir nefes al ne oluyor? Hararet yaptın birden kalkıyorum al bak." Diyerek Yavuz, Bahar'ın üzerinden kalktı. Ama kalkar kalkmaz, kızın dudağına bir buse kondurup uzaklaştı.. ve banyoya girdi.