Love and Prejudice

Κεφάλαιο 10

Ο Ιβάν είδε τον χωμάτινο δρόμο του οίκου. Είχε χάσει πολύ αίμα και ένιωθε αδύναμος. Η Αντζελίκ τους περίμενε στον κήπο μαζί με τον Μάλκομ, τον Φέλιξ και τον Πιέρ. Μόλις είδε τον πατέρα της μόνο του και σκυμένο προς τα εμπρός έτρεξε αμέσως κοντά του.

<<Πατέρα!>> τρόμαξε τόσο πολύ στην όψη του που άρχισε να κλαίει.

Ο Μάλκομ με τον Φέλιξ έτρεξαν μπροστά και κατέβασαν τον φίλο τους από το άλογο.

<<Πιέρ φέρε βοήθεια!>>

<<Αμέσως μαντάμ Αντζελίκ!>>

<< Ιβάν, μίλησε μου. Τι έγινε;;>> είπε ο Φέλιξ καθώς στήριζε τον φίλο του πάνω στον ώμο του.

<< Μας πρόδωσε... Ενέδρα..>> είπε και έχασε τις αισθήσεις του.

Η Αντζελίκ δεν μπορούσε να καταλάβει τι γινόταν γύρω της. Η καρδιά τη ήταν έτοιμη να σπάσει.. Δεν ήταν δυνατόν.. Δεν γινόταν αυτό.. <<Όχι..>> ψιθύρισε στον εαυτό της, καθώς ακολουθούσε τους δυο άντρες να  μεταφέρουν τον πατέρα της.

<<Μην ανησυχείς φίλε μου.. Είμαστε εμείς εδώ.>>

Ο Ιβάν ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του με την Έλερον από πάνω του να τον φροντίζει.

<<Λοιπόν γιατρέ; Είδατε κάτι ανησυχητικό;>> ρώτησε η Έλενορ μόλις ο γιατρός είχε τελειώσει την εξέταση του.

<< Έλενορ, όλα είναι καλά. Απλά έχασε πολύ αίμα. Δεν θα μείνει κάποια μόνιμη βλάβη και κανένα όργανο του ή σε κανένα μέλος του σώματος του.>>

Μια ανακούφιση κατέκλυσε την δούκισσα. Ο Ιβάν γύρισε να την κοιτάξει.

<<Αγάπη μου είμαι μια χαρά. Απλά χρειάζομαι ξεκούραση. Πόσες φορές γυρνάω από το κυνήγι με πληγές;>>

<<Από ζώα Ιβάν. Όχι από όπλα και ενέδρες!>>

Η Αντζελίκ προχώρησε δίπλα του και κάθισε μαλακά στο κρεβάτι. <<Πατέρα..>> είπε πιάνοντας του το χέρι. <<Δεν μπορεί να είναι αλήθεια..>> ένιωσε δάκρυα στα μάτια της και την καρδιά της να βαραίνει. Κοιτάχτηκαν στα μάτια και ήλπιζε όλα αυτά να είναι ένα κακό όνειρο. Ένας χτύπος στην πόρτα διέκοψε τη στιγμή και μια υπηρέτρια πρόβαλε στην αρχή της πόρτας.

<<Με συγχωρείτε κύριε.. άλλα είναι στον κήπο ο μαρκήσιος Σεμπαστιάν..>>

Ο Ιβάν άφησε αμέσως το χέρι της Αντζελίκ. Μουρμουρητά ακούστηκαν στο δωμάτιο.