Medya ( Mehmet Erdem Acıyı Sevmek Olur mu? )Acı, anlatılacak bir şey değil çünkü acıyı yaşamak gerekir. Şimdi ben acıyı ne kadar yazarsam yazayım yetmeyecek, tadmak gerekir. Acı insanın en iyi dostudur. Biz ne kadar yeter artık desekte bizi eğiten acıdır. Bize hayatı öğreten, bizi büyüten, bize tecrübe kazandıran, bizi gerçeklerle yüzleştiren... ACIDIR. Evet mahvoluyoruz hatta ölmek için bile yalvarıyoruz, kurtulmak istiyoruz çünkü o an tek kurtuluş ölüm geliyor ama farkına varmıyoruz kazandıklarımızın. Bir nevi alış-veriş gibi hem kaybediyoruz hem kazanıyoruz bunlarda acının bize hediyesi işte. Ben acıya aşık biriyim, ne kadar tükensem de ne kadar haykırsam da biliyorum ki gerçekler bunlar... Bu hayatta küçük kalamazsın eninde sonun acı çalacak kapını ve sen o kapıyı istemiyerekte olsa açacaksın sonra bir bakacaksın ki büyümüşsün... Belki de keşke dökülecek dudaklarından ama sonra büyümenin verdiği gücü hissedeceksin o dudaklarından dökülen keşke yerine iyiki de diyeceksin. Bazen acıya kendin bile gideceksin. Yanacağını, kırılacağını bile bile gideceksin, artık nasıl cesaretlendiysek bir anda sen çalacaksın acının kapısını. Belki de gerçekleri kabullenmeyişimizden gidecez o kapıya yaşadıklarımızın yalan olduğunu söylemesini istiyecez ama acı senin yüzüne bir kere daha vurduğunda biteceksin işte o an bir nevi ölümü yaşayacaksın. Gözlerini kapatacaksın içinde kendini inandırmaya çalışacaksın bunlar yalan diyeceksin ama gözlerini açtığında gerçeklerin hepsi bıçak gibi tek tek saplanacak kalbine. Şimdi soruyorum size büyüdünüz mü?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BATAKLIKTA ÇIRPINMALI MIYIM ?
RandomAslında kendi benliğinizi okuyacaksınız, çünkü ben bizi anlatıyorum. Ben içinizdeki kendi benliğinizim... ( Hikaye tamamen bana aittir, alıntı değildir. )