Hiç yürümek istemeyeceğin bir yola çıkmaya mecbur bırakılırsan nasıl hissedersin?
Üstelik bakmaya bile korktuğun bir yol. O kadar karanlık ki... ve sen yalnızsın. Aslından bu yolda değil bir labirent gibi. Kaybolmuşsun, yorgunsun, kemiklerin sızlıyor... en kötüsüde ne biliyor musun? Hiç kimse görmüyor. Yani hem bedenen hemde ruhen yıkılmışsın kemiklerin sızlarken sanki her adım attığında son nefesini veriyormuş gibi hissediyorsun. Yürüyebilecek misin?
Hiç kimse görmüyor halini.
NASILSIN ?
" İyiyim "... yutkunamadın mı?
( Berbat haldeyim, mahvoluyorum, tükeniyorum. )
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BATAKLIKTA ÇIRPINMALI MIYIM ?
RandomAslında kendi benliğinizi okuyacaksınız, çünkü ben bizi anlatıyorum. Ben içinizdeki kendi benliğinizim... ( Hikaye tamamen bana aittir, alıntı değildir. )
