Medya ( Emre Aydın Beni Vurup Yerde Bırakma) Okuduktan sonra dinleyin.
Sevmeden sev, tuhaf bir kelime ama bir o kadarda anlamlı aslında. Şimdi sevmeden sevmek nasıl oluyor diye düşünürüz. Dışardan sevme içinden sev demek oluyor. Sevdiğin insana sevgini belli ettirdiğinde şımarır sonra da gider, sen sadece arkasından baka kalırsın. Niye böyle oluyor? şu üç günlük dünyada niye sevgimizi doya doya yaşamıyalım. İnsanoğlu neden böyledir?
Ona güzel bir söz söylemekten korkarız aman aman sonra gider. Bütün kelimelerimizi içimizde biriktiririz, söyleyemeyiz, korkarız gitmesinden, bırakmasından, geride anılarla bir başımıza kalmaktan... Bazen ya ne zaman öleceğimiz belli mi diye düşünür döktürürüz sonra bir anda korku sarar bedenimizi içinden yalvarırsın gitme diye ama bir yandan da içinde sakladığın kelimeleri söylediğin için rahatlarsın da. Ne tuhaf ya hem rahatlamayı hemde korkuyu aynı anda yaşarsın. Belki haline bile gülersin. Düşünsenize siz içinizde tuttuğunuz güzel bir sözü söylemek istiyorsunuz ama gitmesinden korkuyorsunuz ve o konuşmanızın son konuşmanız olacağını bilmiyorsunuz, dedim ya ne zaman öleceğimiz belli mi? ve sen gitmesinden korktuğun için söyleyemiyorsun. Sizce o kelimeyi gidip mezarının başında söylemenin anlamı kalır mı?
Hayal ettiniz mi? hayali bile bu kadar can yakarken gerçeğine katlananilir misiniz?
Sevmeden sev, bu iki kelimenin derinine indikçe daha çok can yakar. Belki okur geçersin ama bu iki kelime içinde senin sevdiğinin gidişini, sevdiğinin ölümünü, pişmanlığını, korkularını barındırır. Şimdi tuhaflığı kadar fazlasıyla anlamlı olduğunu anladınız mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BATAKLIKTA ÇIRPINMALI MIYIM ?
RandomAslında kendi benliğinizi okuyacaksınız, çünkü ben bizi anlatıyorum. Ben içinizdeki kendi benliğinizim... ( Hikaye tamamen bana aittir, alıntı değildir. )