Κεφάλαιο 25

6K 493 3
                                    

Γύρισα στον ξενώνα και άρχισα να μαζεύω τα πράγματά μου που είχα φέρει για το βράδυ και αφού αλλαξα από τις πιτζάμες μου κατέβηκα βιαστικά τα σκαλιά και κατευθύνθηκα προς την εξώπορτα.

Νόμιζα ότι θα τελειώσει γρήγορα χωρίς να με δει κανείς αλλά φαίνεται έκανα λάθος γιατί ο Χρήστος ήταν δίπλα μου σε δευτερόλεπτα εμποδίζοντας με από το να πιάσω το χερούλι.

"Τι κανεις; Πας καλα; Που πας τέτοια ωρα;" μου είπε και με κοίταξε έντονα με μια απροσδιοριστια στα μάτια του.

"Φεύγω αυτό κάνω. Πες στην Λίζα ότι χάρηκα για την συνεργασία αλλά δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο" του είπα και έκανα να αγγίξω το πόμολο.

Αλλά πριν προλάβω εκείνος μου έπιασε τον καρπό και πέταξε την τσάντα μου στο πάτωμα πηγαίνοντας με προς το σαλόνι αγνοώντας με να του φωνάζω να με αφήσει.

"Τι νομίζεις ότι κάνεις; Τον Άλεξ δεν τον σκέφτηκες καθολου; Είναι η πρώτη φορά που έρχεται τόσο κοντά με κάποιον και τον κάνεις να χαμογελάει κάτι που είχαμε να δούμε πολύ καιρό με την μαμά μου" είπε και με κοίταξε πάλι κατάματα.

"Σε παρακαλώ Ρια δεν ξέρω τι έπαθες ξαφνικά αλλά πρέπει να-" πήγε να συνεχίσει αλλά δεν πρόλαβε όταν το χέρι μου είχε ήδη κολλήσει στο μάγουλό του.

Ναι! Τον χαστούκισα.

"Δεν Ξέρεις τι έπαθα ξαφνικα; Ξαφνικα; Είσαι σοβαρός τωρα; Με κατηγορησες για κάτι που ποτέ δεν θα έκανα σε κανέναν και μου λες ότι δεν ξέρεις τι έπαθα ξαφνικα; Είσαι ένας μαλακας τελικά και τίποτα άλλο. Όσο και να προσπαθώ να δικαιολογήσω την συμπεριφορά σου λόγω του ότι δεν με συμπαθείς δεν μπορώ να το παραβλέψω αυτό. Τελείωσα. Τέλος δεν αντέχω άλλο να μου φέρονται έτσι" είπα και έβλεπα κόκκινο από τον θυμό αλλά και τα δάκρυα που έτρεχαν στο πρόσωπο μου.

"Ρια εγώ δεν-"

"Αλήθεια δεν με νοιάζει τι άλλο έχεις να πεις και δεν θέλω κιόλας να ακούσω τίποτα άλλο ποτέ ξανά από εσένα. Δεν νομίζεις ότι όσα ειπώθηκαν είναι αρκετα; Ας το αφήσουμε εδώ ενταξει; απλά πες στον Άλεξ ότι τον αγαπώ και θα περνάω να τον βλέπω και στην Λίζα ότι χάρηκα πολύ που την γνώρισα" είπα και σηκώθηκα από τον καναπέ και χωρίς άλλη λέξη πήρα την τσάντα μου και βγήκα από την εξώπορτα

Ώστε αυτό ήταν τελικά....
~~~~~~~~~
Το ξέρω ειμαι θεά...Απλά πρέπει να επανορθώσω που δεν είχα ανεβάσει τόσο καιρό. Ελπίζω να σας αρέσει 💕

Babysitting the bad boy's little brotherDonde viven las historias. Descúbrelo ahora