Babysitting the bad boy's little brother

Κεφάλαιο 5

Μπροστά μου εμφανίστηκαν τρια από τα πιο όμορφα αγόρια που έχω δει.

Όχι τόσο όμορφα όσο ο Χρήστος.

Όχι Ρία κακό κορίτσι δεν σε ενδιαφέρει ο κάφρος!!!

Ναι αλλά είναι κούκλος δεν μπορείς να το αμφισβητήσεις αυτό

Ααααα φτάνει!

Φαίνεται ότι ήμουν τόσο προσηλωμένη στις σκέψεις μου που δεν κατάλαβα ότι η συζήτηση είχε γυρίσει προς το μέρος μου.

Κοίταξα τα αγόρια και είδα τον έναν που είχε αγκαλιά τον Άλεξ να του μιλάει.

- Μεγάλε ποια είναι αυτή η κούκλα που έχεις εδώ; ρώτησε και μου έκλεισε το μάτι.

Εγώ προσπάθησα να μην αφήσω το χρώμα από τα μάγουλά μου να γίνει πιο σκούρο από ότι ήταν ήδη και μόλις πήγα να του απαντήσω με διέκοψε ένας από τους άλλους δυο.

- Μην τον ακούς ο Φοίβος είναι έτσι συνέχεια,  μου είπε ο καστανοξανθός που τώρα πλέον στεκόταν μπροστά μου. Είμαι ο Γιώργος, χάρηκα. Είπε και μου χαμογέλασε εμφανιζοντας μια σειρά από κατάλευκα δόντια και ενα χαμόγελο που σε στέλνει. Τα πράσινα μάτια του έλαμψαν και απλά έμεινα να τον κοιτάω.

Μόλις κατάλαβα ότι αυτό δεν θα ήταν και η καλύτερη πρώτη εντύπωση χαμογέλασα και εγώ και του είπα

- Χάρηκα, είμαι η Ρία,  η νταντά αυτού του γλύκα και γύρισα και κοίταξα το μικρό ο οποίος είχε πλέον κόκκινα μάγουλα.

Στο θέαμα και μόνο ένα ασυναίσθητο χαμόγελο μεγάλωσε στο πρόσωπό μου και πήγα κοντά του και τον πήρα από την αγκαλιά του Φοίβου.

Ο μικρός έβαλε το πρόσωπό του στο λαιμό μου και εγώ του χάιδευα την πλάτη.

- Ωραίο όνομα είπε ο Γιώργος και μου χαμογέλασε. Έπειτα γύρισε προς το μέρος του Φοίβου και του άλλου αγοριού που ακόμα δεν έμαθα το όνομά του. Αυτός όπως σου είπα και πιο πριν είναι ο Φοίβος και από εδώ είναι ο Φίλιππος, είπε δείχνοντάς μου κάθε φορά και ένα από τα αγόρια.

Εγώ απλά χαμογέλασα και τους χαιρέτησα με το χέρι που έτριβα την πλάτη του μικρού.

- Ώστε Ρία είσ- δεν πρόλαβε να συνεχίσει ο Φοίβος την πρότασή του γιατί μπήκε στο σαλόνι ο Χρήστος.

- Αρκετά με τις συστάσεις, σας ακούω τόση ώρα από την κουζίνα, είπε και έκανε μια γκριμάτσα με το πρόσωπό του.

Αχ πόσο θέλω να του χαλάσω τη μόστρα αυτή τη στιγμή. Η μελάνια που θα του έκανε η μπουνιά που θα του έδινα θα του πήγαινε τέλεια.

- Εγώ πάω να βάλω τον μικρό στο κρεβάτι του, είπα αφού παρατήρησα ότι για ακόμα μια φορά ο μικρός είχε κοιμηθεί στην αγκαλιά μου.

- Ναι ναι πήγαινε πήγαινε, είπε ο κάφρος διώχνοντάς με το χέρι του. Εγώ απλά τον αγνόησα και ανέβηκα τις σκάλες. Αφού έβαλα για ύπνο τον μικρό και φίλησα το μετωπάκι του, κατέβηκα πάλι προς τα κάτω και πήγα προς τα αγόρια.

- Λοιπόν αφού είστε εσείς εδώ τώρα εγώ να πηγαίνω, είπα και έκανα να πάρω το μπουφάν μου από την κρεμάστρα.

- Γιατί δεν κάθεσαι μαζί μας εδώ; μου χαμογέλασε ο Γιώργος και για μια ακόμα φορά απλά τον κοιτούσα.

- Ναι ναι σταματήστε τα μέλια τώρα η Ρία είπε οτι θέλει να φύγει, είπε ο Χρήστος και κοιτούσε επίμονα τον Γιώργο, ο οποίος ή δεν το είχε καταλάβει ή απλά αποφάσισε να αγνοήσει τον φίλο του.

- Ίσως κάποια άλλη φορά, του είπα και αφού έβαλα το μπουφάν μου τους χαιρέτησα και βγήκα έξω κατευθυνόμενη προς το σπίτι μου.

--------------------------

                   Ο Γιώργος

                 Ο Φίλιππος

                  Ο Φοίβος

-----------------------------
Hey.... συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά σκεφτόμουν να μην συνεχίσω το βιβλίο αλλά άλλαξα γνώμη. Ελπίζω να σας άρεσε είναι λιγο μικρό...