Herkese meraba arkadaşlar:) Üzgünüm baya kısa oldu bu bölüm ama beni de anlayın üç gün sonra sınavım var.
Sınava çalıştım genellikle. Sınavdan sonra tekrar görüşmek üzere😊herkese iyi geceler oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum:)
Multimedya: Uraz Kaya
Konuşamamanın bana verdiği eziyetle baş başaydım artık. Yapabileceğim tek şey insanların içine işleyen grilerimle bakarak, gözlerimle beni anlamalarını sağlamaktı.
Odaya giren güneş ışığıyla gözlerimi kapattım. Olan biten her şeyi, gözlerim kapalı bir şekilde canlandırmaya başladım.
Şu zamana kadar yaşadıklarım yüzüme tokat etkisi yaratsaydı keşke. Hiç olmazsa bir anlık geçip gider, toz bulutuna dönüşürdü acılarım.
Aslına bakılırsa, benimkisi acıyı değil; yaşayan bir ölüyü andırıyordu.
"B-ben özür dilerim, özür dilerim"
Sese karşılık gözlerimi araladım.
'Gerçekten özür mü diliyordu ?'
' Dalga mı geçiyor bu tanrı aşkına?'
Yüzüne baktığımda bir insanın en yakınını kaybederkenki bakışları vardı. Gözleri, benim grilerimden daha koyuydu. Fark edememiştim yakından bakmayınca. Uzun, darmadağın saçlarıyla bana bağırdığı o vakit, sesindeki tılsımı gözler önüne serdim.
Evet etkilenmiştim, sadece bundan ibaret.
Grilerimi kıza çevirdiğimde, korkunun bedenini titreten gözleriyle karşılaştım. Kalkmaya yeltendiğinde elimi hızlıca uzattım.
"Teşekkür ederim" diye hırladı dudaklarının arasından. Kafamı sallamakla yetindim.
"Ben özür dilerim,gerçekten" dedi yine duyduğum tılsımlı ses. 'Dengesi mi bozuk bunun , kaçıncı özrü ? Sayamadım.'
Gözlerime son kez baktıktan sonra, hızlı adımlarla kapıya doğru ilerlerken arkasına bile bakmadan söylediği kelimeleri işittim:
"Senin durumun,hatta hiçkimsenin durumu benimkinden büyük olamaz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ACI
Teen FictionAçelya bir an aklindan geçen seyleri düşünmemek için içi içini yiyor ayni zamanda Uraz'ın karşısinda duygularina yenik düşüp içinden geçenlere hakim olamıyordu: "Kalbim acıyor, her dediğin kelimelerden Sürekli, yıkıma sürükleyecek değisen duyguların...
