Hoofdstuk 6

337 4 1
                                    

POV Tineke

Het was ondertussen al 1 maand na dat het bekent was dat koen en ik samen waren. ik was super gelukkig met koen onze vriendschappelijke band was ook echt super. kort samengevat ik was super gellukig, en iedereen op kantoor ook

het was maandag normaal gezien haat ik deze dag maar vandaag niet. ik en koen hadden vandaag allebei een dagje verlof en koen had een verassing voor me. ik was natuurlijk super nieuwsgierig en had hem al een paar dingen doen lossen door extra kusjes maar ik was er niet wijzer door geworden het enige wat ik wist was : we gaan ergens heen waar we gezellig samen kunnen zijn en ergens gaan eten en dat er nog meer gaat gebeuren dus veel wist ik niet. om 9u30 vertrokken we naar de voor mij onbekende plaats de eerste 80 km ongeveer had ik een blinddoek om daarna mocht hij af en reden we nog een 10-tal KM toen ik een bordje zag van West-Vlaanderen had ik al zo'n vermoeden naar waar we gingen en ik had het juist we gingen naar zee, naar Middelkerke ik ben zo goed als opgegroeid aan de kust dus was ik echt wel blij toen ik 6 was verhuisden mijn ouders van Nederland naar Zee hier hebben we gewoond tot mijn 15de en toen verhuisden we naar een dorpje dicht bij Dilbeek en toen ik op mezelf ging wonen ging ik in Dilbeek wonen waar ik geen spijt van heb, ik zie mijn oude vriendinnen bijna nooit meer en als ik ze zie is het puur toeval wat ik wel jammer vind maar het is gewoonweg te ver. helemaal in gedachten verzonken kijk naar de zee ik zuchtte even maar voelde dan een hand op mijn schouder en keek om ik zag koen met een bezorgde blik kijken hij wist wel dat ik hier gewoond had maar hoelang en het stuk van mijn vriendinnen wist hij niet ik voelde een traan opborrelen en ik stortte me in koens armen toen ik uitgehuild was vertelde ik hem over mijn vriendinnen en dat ik ze super hard miste . ook al is het bij de meeste al tien jaar geleden dat ik ze zag blijft het moeilijk. ( in dit verhaal is tineke 25 en koen 26) samen keken we naar de zee. toen ik was wat op gebeurt door Koen zijn flauwe moppen zag ik koen zielig maar vooral hongerig naar een wafelkraam kijken stond ik op en bond mijn klein sjaaltje rond zijn ogen en zei dat hij moest blijven zitten ging ik achter 2 wafels ook al was het al maart het was nog best fris. toen ik het sjaaltje weg deed voor zijn ogen zag ik hem helemaal opbeuren ik moest grinniken. Na dat we onze wafels hadden opgegeten gingen we een wandeling maken over het strand hand in hand liepen over het strand koen stopte plots en draaide zich om ik staarde in zijn mooie Blauwe ogen en kon het niet laten om hem te kussen na de kus gaf koen me een doosje en zei dat ik het pas mocht opendoen om 12u stipt toen we iets gingen eten en we ons voorgerecht kregen ging koen naar de wc toen was het stipt 12u ik kon niet wachten en opende het pakje wat ik toen zag snapte ik niet volledig er stond op : ga naar de dijk naar de plaats van het wafelkarretje. het was er niet ver van, ik zei tegen de ober dat ik even weg was en betaalde het voorgerecht al. toen ik daar aankwam geloofde ik mijn ogen niet. al mijn vriendinnen van vroeger stonden daar ik kon ze allemaal 1 voor 1 opnoemen en wie hun eerste vriend was zo goed kenden we elkaar ik bleef vertijfd staan en sloeg mijn handen voor mijn mond als ik daar ook mijn allerbeste vriendin Nicoline zag we waren al sinds dat we 6 jaar waren bevriend en waren ook buurmeisjes van elkaar ze was prachtig en dat was in al die niet veranderd het afscheid nemen van haar was het moeilijkst wat er was toen we beloofden toen om altijd contact te blijven houden wat nog een beetje is gelukt ik voelde een hand op mijn schouder en draaide mij om. "Ben je blij" vroeg koen "Heb jij dit geregeld?" vroeg ik vol verbazing " ja " toen hij die woorden uitsprak kuste ik hem als bedankje "ik neem aan dat je blij bent " zei koen ik knikte en richtte me weer tot mijn vriendinnen. "we hebben je gemist" zei Ilse een andere goede vriendin en vloog iedereen in de armen "ik jullie ook" zei ik tussen de tranen van geluk door. ik zag dat Dorien nog al afzijdig stond en ging naar haar toe ik haf haar een knuffel en vroeg" scheelt er iets je bent zo stil" ze schudde haar hoofd maar ik zag dat er iets scheelde. " oke oke het is net een week uit met Stijn " ik schrok nogal ze was al met Stijn samen sinds dat ze 13 waren "meisje toch het komt wel goed kijk naar mij geef toe dat ik veranderd ben en dat er veel verbeterd is " zeg ik en ik zie een lachje verschijnen toen alles een beetje beter ging met Dorien gingen we terug naar de groep de eerste vraag die op me af kwam was " is dat je nieuwe vriend?" en wees naar koen . ik ging naar hem toe en kuste hem ."is dit een antwoord ?" grinnikte ik. ze kikten en lachten. en toen was het aan Nicoline ze vloog - nogal letterlijk-in mijn armen toen we al even hadden geklets kam het onderwerp die ik wel kon verwachten : Koen . we zate koen de hele tijd uit te lachen om zijn opmerkingen zoals de vraag: is hij gespierd? we keken allemaal naar koen en hij antwoorde : ja maar ik bescherm ze zeer goed, waarom denk je dat ik zoveel eet. toen lagen we echt dubbel. "zeg hoofdinspecteur zullen we vertrekken?" vroeg koen " je vergeet iets achter hoofdinspecteur . hoofdinspecteur ." "Tinniminnie" vulde hij me aan ik keek hem gespeeld boos aan. "Schillebeeckx" verbeterde ik hem "maar zijn we nu weg of hoe zit het we moeten morgen werken he" zei ik tegen koen "jaa we zijn weg nee we moeten morgen niet werken " ik keek hem verbaasd aan. "ik heb voor de rest van de week verlof en we blijven hier een hele week." ik sloeg mijn armen rond zijn nek en haf hem een kus .

HEY, NIEUW HOOFDSTUK DEZE VIND IK AL VEEL BETER DAN DE ANDERE HOOFDSTUKKEN.

HOPELIJK KRIJGEN KOEN EN TINEKE EEN LEUKE WEEK.

Ik word OnsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu