Ik word Ons

Hoofdstuk 8

POV Tineke

Vandaag moest ik weer gaan werken en koen ook maar hij moet wel gewoon papierwerk doen. We hadden vorige week nog wat over Bonita en over hoe we haar zouden zoeken .

Het was bijna middagpauze, ik was met Floor op patrouille omdat Femke haar voet bezeerd had en ook niet op Patrouille mocht . We hadden het zeer gezellig maar ik besefte dat ik geen eten mee had. "Floor? kunnen we naar de broodjeszaak?" ik heb een beter idee, wat als we nu eens naar de pizzahut gaan en een pizza meennemen voor heel het korps?" zei Floor "goed idee" zei ik. zo gezegd zo gedaan toen we toekwamen zag ik iedereen, maar vooral koen, heel hongerig kijken. "wij trakteren op pizza voor het hele korps" roept floor door het bureau. Het is toch net Middagpauze dus komt het goed uit. " Voor jou heb ik ook nog een minipizza omdat ik weet dat jij niet genoeg hebt met wat 1 persoon krijgt" zeg ik tegen koen met een grinnik hij moet lachen "Bedankt" zegt hij na een kusje . iedereen staat blijkbaar te kijken en snappen niet wat er aan de hand is "ik heb van mijn madam extra eten gekregen mag ik dan niet blij zijn ofzo" zegt koen op een toon waaraan je hoort dat hij niet probeert te lachen. Ik moest blozen om het stukje 'Mijn madam' Floor en Femke hadden het gezien en deden teken dat ik naar de kleedkamer moest komen. "Wat?" vroeg ik aan de 2 "je bent nog steeds smoorverliefd op hem e?" Vroeg floor "Ja mag het " zei ik al lachend "tuurlijk maar het valt echt enorm op" zei Femke "Inderdaad zelf een blinde ziet het" viel floor haar bij. "Het is mijn vriend dus " zo kletsten e nog even door maar gingen dan toch terug naar de vergaderzaal ik ging op mijn gewoonlijke plaats zitten naast koen. we kletsten gezellig en toen ging het over vroeger en over hobby's ik kon niet meer aanhoren hoe iedereen bezig was over dat ze hun sport van vroeger nu nog steeds doen en hoe leuk het is . ik ging even weg ik Femke nog vragen "Scheelt er iets met haar?" Maar ik trok me er niks van aan ik liep door en ging in men auto zitten en keek naar mijn 2 sleutel hangers 1 van koen en mij en 1 met Bonita ik had hem in dat formaat laten maken zodat ik na mijn bezoek aan haar nog deze foto bijhad. ik bleef staren naar Bonita. ik voelde tranen opkomen maar kropte ze weg ik had niet door dat bijna het hele korps hier stond rond mijn auto. ik hoorde iemand kloppen op het raam en zag dat het koen was ik deed de deur open en hij zei nog iets tegen het korps en kwam dan binnen in de auto. " het is zo moeilijk niemand kent Bonita. Niemand weet die dingen ook al werk ik hier al 1 jaar jij bent de enige naast mijn familie" "ik weet het maar ooit moet je het toch zeggen" zei koen met een bezorgde stem "wil jij dat niet doen ik kan het niet" zei ik en keek hem aan hij knikte en ging uit de auto

POV Koen

Toen ik buiten kwam keek iedereen me aan. we gingen naar binnen. toen iedereen neerzat kwam tineke ook binnen maar zij ging aan ons bureau zitten . ik vertelde heel het verhaal van tineke toen ik klaar was zag ik iedereen bezorgd naar ons bureau kijken. tineke was rustig bezig aan wat papier werk toen ze opkeek zag ik dat ze ging opstaan en dat deed ze, ze kwam naar hier en ging achter me staan "heb je alles verteld?" vroeg ze aan mij en ik knikte. "er is iets wat niemand weet zelf koen niet" daar stopte ze even "Ik heb Bonita gevonden, ze staat een 10tal minuten van mijn appartement " zei ze blij "Hoe weet je dat?" vroeg ik " denk je nu echt dat ik in mijn pauze Papierwerk ga doen? ik heb allemaal dingen opgezocht en ik heb haar gevonden. en weet je wat het gekke is ze heeft nog steeds hetzelfde baasje en ze zoekt een nieuwe verzorger." eindigde ze haar verhaal iedereen was blij voor haar ze stond op en liep naar het kantoor van de chef

POV Tineke

Toen ik aanklopte bij de chef mocht ik meteen binnen. ik deed mijn verhaal en vroeg of ik vanmiddag mocht langsgaan . het mocht ik nam afscheid van iedereen en ging weg ik zei dat ik even alleen moest zijn om na te denken maar ik ging naar Bonita, Bonita mijn verzorgpony ze was een zeer grote pony dus waarschijnlijk kon ik er nog op rijden - want zo groot ben ik niet- toen ik er aankwam herkende ik het meeste nog maar er waren ook veel dinge veranderd. toen ik verder naar binnen ging en ik 'Bonita' Zei door de stal zag ik een hoofd van een paard en daarna van een vrouw van rond de 30 ik keek haar recht in de ogen ik wist het zeker dit was ze " Tineke?!" zei ze "Julie?!" "Ja, ik had niet gedacht je nog te zien, je bent zo erg veranderd' zei ze terwijl ze op me af stapte "bedankt maar is dat " "Ja dat is Bonita maakte ze mijn zin af" ik stapte voorzichtig naar haar toe "Pas op ze durft aanvallen de laatste tijd" ik deed heel voorzichtig en kon bij haar komen ik ontspande en ging haar aaien ik voelde me zo goed bij haar. "Ik weet dat het nog al plots komt maar zou ik kunnen rijden?" vroeg ik wat gespannen. "Tuurlijk doe maar ik rij op power boy mijn nieuwe ruin, je weet nog hoe het moet?" "Ja ga maar" zei ik "Pas op met aansingelen ze had daar overlaatst een wondje dus is ze gevoelig. ik zadelde op en singelde voorzichtig aan maar ze was super braaf en keek me alleen maar blij aan toen ik klaar was was Julie ook al in de piste .ik stapte op en ging inrijden ik draafde rustig aan en probeerde haar mooi te laten lopen het lukte. ik ontspande en probeerde rustig van hand te veranderen. het voelde zo goed dat ik ging proberen aan te galloperen het ging allemaal zo soepel het was alsof we gister voor het laatst hadden gereden maar dat was niet zo. ik vond het wel genoeg en ging afzadelen. "het was super ze heeft bij mij nog nooit zo gelopen" zei julie vol verbzaing toen ik haar had afgezadeld.

Willen jullie dat ik meer inga op het paarden stuk of niet ik vind het wel heel leuk om te schrijven.