UNWANTED(COMPLETED)

Kabanata 28

Kabanata 28

Back

"Uno be careful, dont go sa malalim na part." asik ko sa anak ko ng medyo nakakalayo na sila ng ama niya sa pwesto ko. Hanggang tuhod lamang ang lalim ng pwestong naroon ako ngunit halos manginig na ako sa desisiyong iaapak ang paa ko roon at isawsaw. Naiisip kong baka may humila sa akin mula sa ilalim ng tubig. Ang creepy kaya nun.

"Mama, you should swim too. The water is cold, it's so nice." for a one year old boy, jusko ang daldal na niya. Ang galing na niyang magsalita, ang sabi ni yano, nagsimula daw iyon nuong magising ako. Tahimik at hindi daw ito palasalita nuon.

Napangiti ako habang pinapanood ang paglalaro nilang mag ama sa tubig. Kumapit ang maliit na si uno sa malapad na likod ng kanyang ama at sumakay ito sa balikat niya. Yano give me a one true and big smile. I smile back and wave to them.

Napahinga ako ng malalim habang nakatanaw lamang sa kanila. Dati, si yano lamang ang tinatanaw ko ng ganito mula sa malayo, ngayon ay kasama na niya ang anak namin. Uno seems to be the happiest as he enjoy playing with his dad. Watching my husband and son like this, is like I won a lotto jackpot, I got the biggest prize in my entire life and that is them. Hindi ko akalaing mararanasan ko pa ang mga bagay na ito.

"Mama!" sigaw muli sa akin ng anak ko. Namumula na ang maputi at matingkad niyang mukha, gayon din ang kanyang ama. Kinawayan ko sila at nginitian.

"Dada have something to tell you!" diretso nitong saad though maririnig mo parin sa bawat word na binibigkas niya ang pagiging bulol niya.

Bumaba siya sa balikat ng kanyang ama at nagpasikat lumangoy patungo sa direksyon ko. Nag aalala man dahil ang bata bata pa nito ay nae-expose na sa ganitong bagay, ay nakakaproud parin naman. He's just only one year old, dapat ay nasa bahay lamang ito, umiiyak at naghahanap ng gatas upang madede. No doubt, yano fed my son with love. He teaches uno to be a strong and independent man. Someday, uno will surely be a good and strong man. Pinalaki niya ng maayos at matapang ang bata.

At one blink, they are already in front of me. Tumawa pa sila ng makita ang pagkagulat ko dahil sa pagbungad nila sa harapan ko. Natalsikan ako ng tubig dahil sa pag ahon nila. Uno approach me at binigyan niya ako ng mahigpit na yakap pagkatapos, nabasa ako dahil yakap niya. Pero it's okay, okay na okay. I have no problem with it because the hug gives me chill and pure happiness. Wala akong pakialam kung mabasa ako o malamigan, ang yakap ng anak ko ang higit na mahalaga at nakakapagpapasaya sa akin sa pagkakataong ito.

"You should swim too, mama!" muling singhal sa akin ng anak ko, natatawa pa ako dahil hirap na hirap niyang bigkasin ang swim

"Hindi nga marunong lumangoy ang mama anak, I already said that thing 10 times now." medyo asik na na sumbat ng kanyang ama rito, halata nga na kanina pa niya ito pinapaulit ulit sabihin.

"But I want chu swim with her, dada!" natawa ako dahil sa pabulol bulol niyang saad. Niyakap ko ang tuwalya sa maliit niyang katawan at binalot ito sa kanya. Yano is staying infront of us. Nakahawak ang isa niyang kamay sa batayang semento na kinalulugaran ko. Bumubunyag ang kanyang matikas na pangangatawan.

"Do you want mama to get drown? Anak, she doesnt know how to swim." pilit sa kanya ni yano. Lalo itong napapalapit sa akin dahil tinutulunga niya akong magpunas ng buhok ng anak namin. Alam kong hindi niya alintana ang pagkakahawak sa kamay ko, alam kong ako lamang ito, lahat ng galaw niya ay napapansin, nabibigyan ng meaning.

"Dada, you so lapit na kay mama. Do you want to hug her?" pa-utal utal at pa-bulol bulol na sambit ni uno ng mapansing nayayakap na ni yano ang bewang ko dahil sa pagtulong sa akin sa pag aayos at pagpapatuyo kay uno.

Agad namula at lumayo si yano sa akin ng sambitin iyon ng anak namin. Humalakhak si uno kaya naman mas lalo yatang nahiya ang ama niya at lumusong nalang ulit sa tubig at nang umahon na ay medyo nakakalayo na siya sa amin.

Sabi niya ay tuturuan niya akong lumangoy, pero natatakot talaga ako. Kaninang makarating kami ay wala siyang ginawa kundi pilitin akong mag aral lumangoy. Ang kwento niya kaya natuto narin ng husto ang anak namin ay apat na buwan palang si uno noon ay pinag aral na niya itong lumangoy at ma-expose sa tubig. Napagalaman daw kasi na may asthma ang bata at isa sa mabilisang treatment nito ay ang paglangoy, bagay na hindi ko nagawa nuong bata ako kaya dinala ko ang sakit na iyon paglaki ko, nadagdagan pa ng pagkakadiagnose ko  ng heart failure. Buti nalang sa awa ng diyos ay wala naman na ang asthma ng anak ko. Isa iyon sa mga bagay na ipinagsasalamat ko kay yano, hindi niya hinayaang mamana sa akin ng anak namin ang pagiging mahina.

"Mama, dada said kanina na he wants chu kiss and hug you. He misses you daw po, mama! arent you kissing each other po? Diba, that what suppose chu do when your married?" halos matampal ko ang noo ko pagkarinig ng mahaba habang sabi ng anak ko. Mukhang mas gugustuhin ko yata iyong uno na ikinekwento ni yano sa akin, iyong tahimik at misteryoso. Kung ano ano nalang kasi ang lumalabas sa bibig nito kahit isang taon higit palamang siya. Siguro ay mas madaldal siya pagsapit ng ikalawang taon niya.

"Uno!" asik na sigaw ni yano. Malayo na siya sa amin ngunit dahil sa lakas ng pananalita ng anak namin ay paniguradong narinig niya iyon. Natawa ako ng makita ang pulang pulang mukha ni yano. Nahuli ko ang tingin niya na agad niyang binawi at napakamot pa siya ng ulo. Ang cute pala ng asawa ko kapag nahihiya.

"Dada, come over here and get your kisses and hugs from mama. She misses you too daw po." muling tugon ng makulit na bata.

Hays, Alam ko noon pa lang. Si uno ang biyaya sa akin upang mapalapit kay yano. Siya ang naging daan upang mapunta ako kay yano, siya rin ngayon ang dahilan upang bumalik ulit ako kay yano. Uno is our string to the gap we had. Siya ang biyayang dala sa amin ng maykapal upang sa huli ay magtagpo parin ulit kami ng kanyang ama. He's a blessing in disguise, indeed. Sana siya narin ang maging dahilan upang maayos ang lahat sa amin ni yano.