“Hadi canım, hiç sanmıyorum. Sosyetenin arsız çocuğu onca fırsatı göz ardı edip vaktini böyle bir ev için harcamış olamaz.”
Basamakların tam da sonuna gelmişlerken Adrian aniden durdu ve sanki hiç bir yük taşımıyormuşçasına Jasmine’e dönerek tepeden baktı. Jasmine bu ani duruş sebebiyle neredeyse Adrian’a çarpacakken kendine son anda engel olabildi. Durduğu basamak itibariyle de kendinden yukarıda olan genç adam ihtişamlı bedeniyle adeta tepesinde yükseliyordu. Üç aşağı beş yukarı bir altmışlık boyuyla adamın karşısında neredeyse küçücük kalan genç kadın göz hizasında ki göğüs kaslarına bakarak yutkunmak zorunda kaldı. Her bir kasta adeta oyalanarak gözlerini yukarı doğru kaldırdığında kendine bakan iki adet yeşilin en koyu tonu zümrütle karşılaştı. Bunlar öyle belirgin gözlerdi ki insan içlerinde kaybolmamak için bir yerlere tutunmak zorunda kalıyordu. Jasmine de elini hafifçe sıkarak tutunduğu tırabzana ağırlığını yükledi. Nedensiz yere dönen başı burnuna dolan erkeksi koku ile onu hiç te olmak istemediği masal diyarlarına taşıyor gibiydi.
“Bu ev annemin hayaliydi. Bana anlattığı masaldı. İster inan ister inanma ama onun anısına yaşayamadığı her ne varsa onun anlattığı şekilde bizzat benim tarafımdan yapılmıştır. Evet, bahsettiğin adam olabilirim ama bu ev sınırları içerisinde, özellikle de Adriano’nun yanında, bu sözleri bir daha asla kullanılmayacak! Bu evin kuralı bu!”
Adrian’ın sert ama bir o kadar da ateşli sesi Jasmine’in kulaklarından geçerek adeta bir emir gibi bütün bedenine kodlanmıştı. Genç adamın varlığı dikkatini dağıtsa da sözlerin altında ki acı dolu tını göz ardı edemeyeceği kadar gerçekti. Sert çıkışını farkeden Adrian sesini biraz daha yumuşatmaya çabalayarak genç kadının bedeninde bakışlarını gezdirdi.
“Beni anladın mı küçük hanım.”
Jasmine gerilen bedeninde dolaşan tartan bakışlarla ürperse de soğuk kanlılığını korumaya çalışarak cevapladı:
“Anladım Bay Romanov.”
“Adrian!”
“Kaşlarını çatman bittiyse sanırım ilerleyebiliriz.”
“Ben kaşlarımı çatmıyorum.”
“Evet, çatıyorsun.”
“Hayır, çatmıyorum.”
“Evet, çatıyorsun.”
Adrian bir anda kocaman bir gülümseme ile kucağında bir onu bir annesini dikkatle dinleyen Adriano’ya döndü.
“Adriano sen söyle bakalım. Kaşlarımı çatıyor muyum?”
Adrian’ın sesi artık neşe doluydu ve yüzünde diş macunu reklamlarını aratmayacak kocaman bir gülümseme vardı.
“Hayır, çatmıyorsun.”
Adriano’nun Adrian’ı taklit ederek söylediği bu iki kelimenin ardından Adrian Büyük bir kahkaha attı.
“Gördün mü bak çatmıyor muşum.”
Jasmine sinirli konuşmaya çalışsa da ikisinin dayanışması karşısında gülmeden edemedi.
“Tanrı şahidim, siz ikiniz beni bu evde öldürürsünüz.”
“Aşkolsun Jamsine, o zaman bize kim yemek yapacak.”
NOT: SEVGİLİ ARKADAŞLAR,
BU DEFA SİZLERE MİNİK BİR DUYURUM VAR:) TEMMUZ AYI SATIN ALACAĞIM KİTAP LİSTEMİN 1. SİNİ SİZİNLE PAYLAŞMAK İSTİYORUM. 2. Sİ DE 16 TEMMUZDA PAYLAŞACAĞIM 18 TEMMUZDA RAFLARDA OLACAK BİR EFSANE OLACAK:)))
ÇOK SEVGİLİ DOSTUM MÜJDE AKLANOĞLU'NUN YOK SATAN KİTABI 'BANA SEVMEYİ ANLAT' TAN SONRA ŞİMDİ DE YEP YENİ BİR SERÜVENİ, OKUYUCU TARAFINDAN SEVGİYLE BEKLENEN 'BİR ŞANS DAHA'. 15 TEMMUZ DA RAFLARDA YERİNİ ALACAK KİTAP İÇİN ÖN SİPARİŞ OLUŞTURMAYANLARINIZ VARSA ÇOK ŞEY KAÇIRDINIZ BİLESİNİZ:))
İLK KİTABINDAN ÇOK DAHA FAZLA BEĞENECEĞİNİZE EMİN OLDUĞUM KİTABI SİZLERE GURURLA TAVSİYE EDİYORUM. HERŞEYDEN ÖNCE YAZARININ DOĞAL İÇTENLİĞİ VE ALÇAKGÖNÜLLÜLÜĞÜNE HENÜZ DAHA HAYRAN OLMAYANLARINIZ VARSA EMİNİM BENİ HAKLI BULACAKSINIZ:) YAZARLA HENÜZ TANIŞMAMIŞ OLANLAR İÇİN WATTPAD LİNKİ:
http://www.wattpad.com/user/mujdeaklanoglu
FACEBOOK KULLANICILARI İÇİN TAKİP EDEBİLECEKLERİ SAYFASI:
https://www.facebook.com/pages/Müjde-Aklanoğlu/1425776087672187?fref=ts
ŞİMDİDEN KEYİFLİ OKUMALAR.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HİSSİZ - KİTAP OLARAK TÜM RAFLARDA ÖN OKUMA
Ficção GeralHissiz, acımasız,yakışıklı, güçlü ve zengin. Hepsi kadınlara güvenmeyen Alexander'ı tanımlamak için kullanılabilecek kelimelerdi. Hissiz ise en başı çekerdi çünkü o bütün hislerini rafa kaldırmıştı, ta ki Heaven'ı görene kadar. Kendisine muhtaç bu k...
