Amed'in zorlu şartlarında herkesin içi kan ağlayacak,herkes kaderine boyun eğecek değildi ya.
Birileri cesur davranmalı,kendisine dayatılan kader adı altında istemediği şeylere karşı gelmeliydi.
Hezal,bu cesareti gösterdi.
Hayatını başkalarının elle...
Herkese merhaba :) İlk bölümümüz ile bismillah diyelim.Düzenli bölüm atamayacağımı söyleyeyim şimdiden,önceliğim Avjin :)
Bu kitabımızda olay,aksiyon pek olmayacak.Biraz rahatlayalım okurken,gerilmeyelim. Amaç;güldürmek,umarım öyle de olur.Ve bölümler öyle uzun da olmayacak. Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim☺️
Bölüm Şarkısı : Sezen Aksu-Kahpe Kader
Keyifli Okumalar...
--
Yattığı yerden ağzına attığı üzümleri çekirdekleri ile birlikte boğulana dek yutarken telefonundan açtığı fotoğraflara iç geçirerek bakıyordu.Ağzının suyunu akıtan yediği üzümler miydi artık yoksa bu fotoğraflar mıydı bunu tartışmaya açık bir konu olarak bile görmüyordu.
-'İkindi vakti gelse de yine çıksam dikizlemeye!'
İçi eriye eriye izledi,sonsuz aşkının gülerek çıktığı fotoğrafını.Bu fotoğrafı bir hafta önce onu dikizlerken çekmişti.Kendi ağabeylerinin aksine suratsız bir ağa değildi onun sevdiceği,çocuk gibiydi hatta bence.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-'Kurban olduğum Allah'ım ne yaratmışsın be,şu gülüşe baktıkça kalbim başka yerimde atmaya başlıyor yeminle!'
Mizgin'in fotoğrafı ile renklenen telefonu en güvendiği kız arkadaşının aramasıyla yanıp sönmeye başladığında üst dudağını burnuna kadar kaldırdı,memnuniyetsizce.
-'Söyle kız Halime ne demeye beni aradın?'
Arkadaşı gülünce kendisi de güldü,anlamış olmalıydı niye böyle sert konuştuğunu.
-'Bir gün bu herifin fotoğraflarına bakarken anana yakalanacan,parçalarını Amed'in çarşısından toplayacaz demedi deme!'
Bu lafları hep duyuyor kimi zaman da düşünüyordu fakat umrunda olduğu söylenemezdi.O ne olursa olsun bu aşkı öyle ya da böyle yaşamaya yeminliydi.
Amed,onun bu cesur aşkını konuşacaktı.
-'He gülüm he,çokta umrumdaydı bu dediklerin!'
O,hayatını buraların şartlarına göre yaşamayı hep reddetti,reddetmeye de devam edecekti.
-'Delisin sen neyse,çıkacaksak şimdi çıkalım gözetlemeye anam tepemden inmiyor çünkü.'
Memnuniyetsizce kıvrıldı dudakları,şimdi çıkarlarsa Mizgin'i görme ihtimali hiç denecek kadar azdı ki anasına geçerli bir bahane bulmayı düşünmüyordu bile.Eğer onu bugün göremezse yarını nasıl ederdi bilmiyordu yine de küçük bir ihtimal de olsa buna tutunmayı alışkanlık haline getirmişti,mevzu bahis sevdası olunca.Bu yüzden Halime'yi onaylayıp üstünü başını giyindikten sonra anasına doğru ilerledi,uyduracak bahane düşünüyordu bir yandan.
-'Anacım,Halime'yle tuhafiyeye gideceğim ben haberin olsun.'
Hezal biliyordu ki anası Berze Hanım kaçın kurasıydı eğer bir açık verirse kafasında yolunmadık saç bırakmazdı.İfadesiz tutmaya çalıştığı suratıyla kendisinin röntgenini çeker gibi bakan anasına bakıyordu.
