3.Bölüm

147 21 23
                                    

Herkese merhaba !

Bölümleri aksatmamayı planlıyorum en geç iki haftada bir yeni bölüm gelecek aksilik çıkmazsa. Siz de görmek istediğiniz sahneler olursa yazabilirsiniz :)

Yarın sınava girecek herkese başarılar dilerim, kendinize güvenin ve sakin olun eminim şahane geçecektir :)

Bölüm Şarkısı : İkilem - Kaybolurum Gülüşünde

Keyifli Okumalar...

--

Tozlarla kaplı sandığın üzerine oturup dakikalardır bir ileri bir geri sallanıp duruyordu.Normalde ayağına gelen fırsatı asla kaçırmaz,sevdiği adam ile vakit geçirirdi doyasıya fakat ortada büyük bir problem vardı.Zaman geçtikçe anasına ne hesap vereceğini düşünüyordu ,üstelik bu sefer Mizgin ve handan çıkarken yanındaki kıza dalıp tuhafiyeden göstermelik bir şeyler de almamıştı.

Acaba anası önce bacaklarını mı kırardı,saçlarını mı yolardı?

Önce saçlarını yolsa bari diye düşündü içinden,çünkü bacaklarına dokunursa Allah etmeye yarın gözetlemeye gidemezdi sevdiğini de ona yanardı.

-'Yani anlamıyorum,koskoca konağınızda başka çalışanınız yok mu da taa dışarıda olan adamını arıyorsun?'

Gerçekten de anlamıyordu Mizgin'i,anahtarı getirmesi için ta tarlada olan adamı aramıştı.Daha doğrusu anahtar evde çalışan kadınlardan birindeydi de bu adam ondan alıp açmaya gelecekti.Aklı mı ermemişti,yoksa yarım akıllı mıydı onun sevdiği?

-'Sahi bir akıllı sensin herhalde?Anahtarı Şükran hanımdan isteyim de kapıyı açtığında naklen yayın etsin bizim burada olduğumuzu anama değil mi?Kocasına haber ettim ondan alıp gelecek işte!'

Koca bir of çekti Hezal,dert bir değildi ki sadece anasına vereceği hesabı düşünsündü.Az daha burada kalırsa altına kaçırıp rezil olacaktı Mizgin'e.

-'Yav sen ne sallanıp duruyorsun oturduğun yerde!'

Şuan içinde bulunduğu durumdan dolayı Mizgin gözüne cin gibi görünüyordu.

-'Sus!Fenalık geldi yeminle,daracık alanda sıkışıp kaldık zaten!'

Yaslandığı duvardan doğrulup elleri cebinde ukala bir şekilde tek kaşını kaldırarak kendine bakan adam şuan çok çekiciydi,ama ne yazık ki yanlış yer ve yanlış zamanlama.

-'Ne o?Hormonlar falan mı?'

Gözlerini sonuna kadar açtı,şaşkınlıktan.Kaşıyla gözüyle ne demeye getiriyordu,bu adam?Tüm hıncıyla yerinden kalkıp biraz mesafe bırakacak şekilde yaklaştı Mizgin'e,işaret parmağını gözüne gözüne sokacak kadar!

-'Bana bak efendi!Ağa adamsın,azıcık ağır ol!'

Mizacıyla örtüşmeyecek kadar sert ses tonunu Mizgin de beklemiyor olmalıydı ki kaşları havada dinlemişti kendisini.Söylediği laf yetmemişti , bir şeyler düşünüp karşısındaki adamı sadece şaşırtmakla kalmayıp aynı zamanda sinirlendirmeliydi de.

-'Hemm...Kimin hormonlarının devrede olduğunu az evvel merdivenlerde gördük.Nefes alış verişin bizim ahırdaki atlardan bile daha hızlıydı!'

Kapının kapandığını anladıkları zaman birbirlerine oldukça yakın durmuşlardı ve sadece Mizgin değil Hezal'in de heyecanı kanat takıp havalara uçmuştu.Tek fark Hezal,bu heyecanını fark ettirmemeye çalışmıştı.Fakat bu arada Mizgin'in derince yutkunduğunu göremeyecek kadar da kör değildi.Onun heyecanlanmış olabileceğini düşününce dudaklarının içini dişledi,mutluluktan.

HEZALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin