KURT VE MELEZ AŞKI

BİZ HAKETMİYORUZ

Jeremy

Birden telefon zil sesiyle kalktım. Benim telefondan gelmiyordu. Beni kaldırmaya kim cürret eder ki? Yataktan oflayarak kalktım ve sesin olduğu odaya gitmeye başladım yani Clara'nın odasına doğru.

Odaya girdim "Clara niye beni uyan-" birden baktım ki Clara uyuyor bende sesimi kestim ve yanına gittim. Clara'yı sallamaya başladım uyanır diye ama hiçbir tepki vermiyordu Melez olmasa öldü diyecem ama hem Melez hem kalbi atıyor hem de nefes alıyor yani yaşıyor demektir ama niye alarm kurdu ki?

Clara'nın yanındaki telefonunu aldım ve saate baktım saat gecenin 3'ü şu an aşırı merak ettim Clara ne yapacaktı?

Clara'yı daha hızlı salladım ve birden gördüğüm şey ile durdum. Gözünün altı olmasından fazla beyazdı çünkü şu karanlık oda da bile gözünün altı bir yıldız gibi parlıyordu. Birinin gözünün altı sadece bir nedenle parlar o da uyku büyüsü ile olur.

Büyüyü bozmak için kendimi hazırladım ve sonra ellerimi Clara'nın gözünün altına koydum ve kelimeleri söylemeye başladım.

"İl eona ije dangsini deul eo." dedim ve Clara gözünü birden açınca arkaya sıçradım. Clara yattığı yerde doğruldu ve telefonunu aldı sonra birden gözünü kocaman açtı. Ben ona anlamazca bakıyordum.

"Gitti mi?" dedi , kim gitti mi? Anlamadım gerçekten. Clara birden ayağa fırladı ve koşmaya başladı.

Clara

Yanımdaki telefonu aldım uyaya kalmıştım hiç farkında değilim ve alarm'ı nasıl duymadım? Saat 'in gece 3 olduğunu görünce şaşırdım alarm'ı yattığımda saat 2'idi , saat 2.30'a ise alarm kurdum ama zaman geçmiş.

"Gitti mi?" dedim ve ayağa kalktım koşmaya başladım. Gidemez değil mi beni bırakmadı bırakamaz kıyamaz ki.

Aşağı indim ve kapıya gelince bir hışımla açtım ama açar açmaz kapıdan bir not düştü kapının arasına sıkıştırmışlardı ve ben açınca düştü.

Yerden not'u aldım ve katlanmış kağıtı açmaya başladım. Hepsini açınca okumaya başladım tahmin ettiğim gibi o yazmıştı onun el yazısı'idi.

Clara..

Sevgilim üzgünüm ben , sen bunları okurken ben gitmiş olacağım. Düzgünce veda edemedim bile bilirsin sen beni romantik bir erkek değilim işte. Bana istersen arkamdan bağır ,  çağır , kız , hakaret et bir şey demem o senin hakkın sevgilim..
Şunu bilmeni istiyorum benim suçum değil kimin suçu bilmeni istemiyorum ve sana demeliyim ki ben artık oraya zor gelirim yani ilişkimizin bir anlamı kalmaz. Üzgünüm ama senden ayrılmalıyım seni sevmediğimi düşünme sadece... Bilirsin işte.

Seni seviyorum orada kendine iyi bak sevgilim...

James.

O da ağlamıştı bunu yazarken kağıtın üstünde damla damla izler vardı. Bu kadar mıydı bütün aşk sadece ayrılalım diye mi bitiyordu? Sol gözümden süzülen yaşı sildim.

Bitmişti ben ne kadar ağlasam ne o dönüyor ne ben onu görüyorum.

Elimdeki not ile dışarı koştum James'in evine. Oraya geldim ve kapıya vurdum delicesine beni biri görse hastahaneye yatırırdı. Açan olmamıştı. Evin yan tarafına gittim ve tırmanmaya başladım bir yandan tırmanıyorum bir yandan ağlıyorum.

Tırmanırken yandaki boru kolumu resmen kesmişti ama durmadım devam ettim ve en üste geldim camlar kapalıydı camdan içeri baktım yoktu işte. Sinirde eklenince sinirden cam'a vurdum cam kırıkları içeri savruldu elime birkaç cam kırığı battı. Düşmemek için tuttuğum ellerimi serbest bıraktım ve yere sırt üstü düştüm.