I Found You Again|| 5sos Calum Hood

fourteen

Kaya pov
Ik leg mijn telefoon weg. "Dus, Starbucks?", Zeg ik en haal mijn wenkbrouwen op en neer. "Bitch moet je dat nog vragen.", grinnikt Leah. Ik schud lachend mijn hoofd. Ik grijp mijn telefoon weer en we gaan naar beneden. "Mam wij gaan naar Starbucks." "Is goed lieverd. Tot straks." Leah en ik lopen de deur uit.

"Man ik heb dit gemist.", zeg ik als we onze drankjes hebben bestelt en aan een tafel zitten. 

Na twee uur bij gepraat te hebben gaan Leah en ik weer naar mijn huis.

"Mam we zijn thuis!", schreeuw ik door het hele huis heen. "Kaya je hoeft niet zo hard te schreeuwen. Ik hoef nog geen gehoorbeschadiging." Ik grinnik. Typisch mijn moeder. De deur bel gaat. "Ik ga wel.", roept mijn moeder. "Mam je hoeft niet zo hard te schreeuwen ik hoef nog geen gehoorbeschadiging.", imiteer ik mijn moeder. Ik hoor de deur open staan. Ik negeer het en trek Leah mee naar boven.

"Is Kaya thuis?" Hoor ik de stem van Erica. Ik zucht en kijk Leah hopeloos aan.

"Kaya!", hoor ik mijn moeder van beneden roepen. Ik zucht. "Wat?!", schreeuw ik terug. Ik heb geen zin om haar te zien. En met haar bedoel ik Erica.

"Kom je even naar beneden?" Ik zucht weer. Nu moet ik wel. Ik loop de trap af. Aan de deur staat Erica.

Ik leun tegen de deurpost aan en zeg niks. Ik kijk haar alleen maar emotieloos aan. Zo voel ik me eigenlijk wel. Niks. Ik voel niks.

"Kom je mee naar de rest? We gaan een band repetitie houden. Morgenavond is de show." Ik schud mijn hoofd. "Leah is er. Ik kan niet weg." "Hoezo niet." "Ik heb Leah al vijf jaar ofzo niet meer gezien." Leah komt de trap af lopen.

Leah loopt naar voren en geeft Erica een hand. "Leah.", stelt ze zich voor. "Erica." "Kunnen we Kaya even van je lenen?", vraagt Erica. "Ik kan wel mee. Het is een band repetitie toch? Ik wil wel eens zien hoe Kaya speelt in jullie band." Ik kijk quasie boos naar Leah. Waarom zegt ze dit nou?! "Oké is goed kom maar mee." "Wacht heel even ik pak mijn gitaar.", zeg ik weer. Dit keer emotieloos.

Aangekomen op de acedemie belt Kaya gelijk een van de jongens of meiden. Nu moet ik sociaal gaan doen. Liever niet. Niet op dit moment. We lopen met z'n drieën gelijk door naar de studio.

"Fijn dat je er bent Kaya en...", zegt Luke als we er zijn. "Leah.", antwoord ik voordat zij dat kan doen. Leah trekt mij mee naar mijn gitaat. "Zit Calum nu in een band met Ashton?", fluistert ze gillend. Ik knik.

Ashton was vroeger haar crush op de middelbare school. "Je vindt hem nog steeds leuk hè?", fluister ik terug. Leah bloost en ik grinnik. "Kaya." Ik draai me om. Calum. "What's wrong?", vraag ik. "Kan je even mee komen." Ik kijk op mijn telefoon voor de tijd. Half acht 's avonds. Ik knik.

We lopen naar buiten. Ik loop Calum achterna naar zijn auto. "Wat gaan we doen?" "Daar kom je zo achter." Ik knik en we stappen in zijn auto. Ik kijk uit het raam en zeg niks. Het is stil. Geen ongemakkelijke stilte. Maar ook niet wat je echt fijn noemt.

"We zijn er." Ik kijk om me heen. Het is een bos. Ik denk dat ik al weet waar we naar toe gaan. "We moeten alleen nog een klein stukje lopen.", zegt Calum. Ik knik. We lopen naast elkaar. "Cal?", vraag ik. "Mmh?"

Ik raap al mijn moed bij elkaar. "Waarom doe je zo, zo anders?" "Mijn gedachtes. Ik kan me niet concentreren op alle dingen waarop ik me eigenlijk moet concentreren. Ik raak gestrest. Ik kan me niet beheersen. Ik doe dingen die ik nooit zal doen. Maar als ik bij jou ben lijkt het in eens alsof ik weer gewoon mijzelf kan zijn."

"Ik snap het niet. Het gedoe op die middelbare school heeft me aan het denken gezet. Was het toen echt, echte liefde of was het ook gewoon maar een spel." We lopen nog steeds. "Het was echt. Maar Ashley was achter bepaalde dingen gekomen die je liever niet blood stelt aan de wereld. Ze bedroog me. Je weet toen we al een band waren maar nog niet groot?"

Ik knik. "We wilde het liefst niet dat de hele school ons uit zo lachen. We hielden het liefst toen zo klein mogenlijk. Ashley was ons gevolgd. Ze zei als ik jou niet zou laten vallen dat ze het de hele wereld zou laten horen. We waren op dat moment echt bagger.", zegt hij.

We lopen een nog een tijdje. Het is al een beetje aan het schemeren. Het word langzaam donker.

"Je weet toch nog wel dat we met z'n vijven hier naar toe gingen als we uit school waren?", vraagt Calum. Ik kijk hem vragend aan. Hij haalt een paar taken weg. "Je weet het nog.", fluister ik. "Ik vergeet het nooit.", fluistert hij terug. (Afbeelding bovenaan.)

We gaan op het gras zitten naast elkaar. Je hoort alleen het stromende water en af en toe het geluid van de vogels. Ik zou hier wel uren willen blijven en kunnen zitten. Maakt niet uit met wie. Nu is het dit keer met Calum. Ik leg mijn hoofd op de schouder van Calum.

Calum slaat een arm om mijn schouders heen. Het is hier zo mooi. De zon verdwijnt langzaam achter de bomen, achter het water. Langzaam word het donker. Ik zucht. Dit is een perfecte avond. Calum die bij mij is, en het weer goed is. Deze week kan nu al niet meer mis lopen. Ookal is het al vrijdag. Dit is gewoon perfect.

**********************************

Ik wil nog ff een shout out doen naar rebeccaatjex die de cover heeft gemaakt. Danku daarvoor. Ik wil ook nog een shout out doen naar verasmallegange03 anders had ik nooit naar 5 seconds of summer geluisterd. Volg deze twee ook ff. Danku.. Niemand leest deze shit maar oke... Ik ben hier ook zo goed in... Euh nee grappig..... O en nog een keertje voor verasmallegange03 ik publiceer alleen op de woensdag, vrijdag of zondag... Vermoord me alsjeblieft niet...
I'm out🖐