BTS 2: Behind those Smiles

Chapter 26: I'm Sorry!

Athena's POV.

"Ms. Kang excuse me?" Nabalik ako sa huwisyo ng tawagin ako ni Janine. Tumingin ako sa kanya ng blanko lang ang emosyon ko.

"Uh yes?" Nagtatakang tanong ko. Kahit ako ay naguguluhan sa ikinikilos ko. Hindi ko ma-gets ang mga nangyayari sa akin.

"Ms. Eloisa called me a while ago at gusto po niyang ipaalam sainyo na maayos na po ang birthday preparation ni Tino," Janine said.

"Thank you," sagot ko without looking at her. Umupo si Janine sa harap ng table ko at parang sinusuri ang buong mukha ko.

I just gave her my 'what?' look.

"Okay lang po ba kayo? Kanina pa po kasi kayo nakatulala," she said. Really? I don't know.

"Napansin mo 'yon?"

"Opo. Kanina ko pa po napansin nung pagpasok mo po pa lang sa office," she said. Paano ba naman kasi hindi ako matutulala? Kung ang pinag-usapan namin ni Chriss ay tungkol sa aming dalawa? Shit!

"Thank you. You may leave now," sabi ko sakanya at sumunod naman sa sinabi ko.

My mind is full of thoughts right now ... his thoughts actually. Hindi ko rin alam kung ano ang nakain niya at bigla-bigla na lang siyang ganon.

*Flash back...*

I was busy eating my food when he suddenly asked something.

"How are you?"  He asked. Three words! It's just three words na nagpagulat sa akin. How can he asked that when in fact he already knew the answer?

"I'm fine," I answered without looking at him. Nagpatuloy lang ako sa pagkain na tila ba wala akong narinig mula sa kaniya.

"That's good to know," sagot niya. "Athena?" Muling tawag niya sa akin.

"Yes?" Sagot ko naman pabalik. Katulad kanina, I don't bother to look at him. Bukod kasi sa kanina pa nag-overreact ang puso ko, kanina pa rin akong hindi mapakali sa kung ano isasagot ko sa mga tanong niya.

I heard him heaved a sigh. "I want to apologized on what I did seven years ago."

Napahinto ako sa sinabi niya. Did I heard him right? He asked for an apology? Seriously?

Ibinaba ko ang mga kubyertos sa plato ko at uminom sa wine. While drinking wine, I look at him. Gusto kong ipadama sa kaniya na hindi madadaan sa sorry ang ginawa niyang sakit sa akin.

Tinitigan ko ang wine after I drink them. "When you look at this drink, masasabi mo siyang masarap at matamis and when you smell it, it urges you to drink it. Pero kapag natikman mo na siya ..."