-18-

235 14 8
                                    

Victoria ile Brady'yi aynı arabaya bindirmenin büyük bir hata olduğunu her şey için çok geç olduğunda farketmiştim. Hala veterinerin önündeydik ve oradan ayrılabilecek gibi de durmuyorduk.

"Charlie, bana bakıyor bu! Git! CHARLIE ÖN TARAFA GELİYOR KURTAR BENİ!"

"Victoria sakin olur musun? Köpek büyük bir şey değil ayrıca eğitimli. Hem sen bununla nasıl yaşayacaksın ki?"

"Odanın birine yerleşir orada yaşarım mecburen..."

Brady'nin kafasını bana uzatmasıyla Victoria ufak bir çığlık attı ve koltuğun üzerine çıktı. Bizse Brady ile oturmuş onu seyrediyorduk.

"Victoria abartıyorsun."

"Hayır."

"Evet."

"Belki biraz."

"Hayır çok fazla."

"Ya ne yapabilirim köpeklerden korkuyorsam? Benim suçum mu?"

Brady'yi kucağıma doğru çekip Victoria'yı daha çok bağırtırken konuştum. "Korkunu yenebilirsin mesela. Şu sevimliliğe bakar mısın?"

Victoria gözlerini kapatıp derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışıyorken, elimi uzatıp onun elini tuttum. Daha sonra beklemediği bir anda elini kaldırıp minik köpeğimin başına koydum.

Victoria bir milyon desibel büyüklüğünde bir çığlık attıktan sonra kendini dışarı attı. Bense arabada gülmekten ölmek üzereydim.

Brady'yi arka koltuğa bırakıp Vic'in yanına gittim ve sarıldım. "Tamam, tamam sakinleş. Zararsız bir köpektir, kimseye bir şey yapmaz..."

Yaşlı bir teyzenin söylenerek yanımıza yaklaşmasıyla konuşmamı yarıda bırakmak zorunda kaldım. "Arabada işlerini halleden çiftlerden bıktım! Gidin evinizde ne halt ediyorsanız edin, sizin çığlıklarınızı duymak zorunda mıyız biz?"

Victoria ve ben ikimiz de gözlerimizi faltaşı gibi açıp birbirimize baktık ve ayrılıp yan yana durmaya başladık.

Teyze hala kendi kendine bir şeyler konuşurken araya girme ihtiyacı hissettim. "Şey, aslına bakarsanız, biz öyle bir şey yapmıyorduk. Hiç yapmadık. Hatta çıkmıyoruz bile."

Evet yine güzel saçmalamıştım.

Victoria beni dirseğiyle dürtüp, 'İğrençti Char. Sıçtın.' diye fısıldadıktan sonra o da teyzeyle konuşmaya başladı.

"Evet, doğru söylüyor. Ben sadece köpekten korkmuştum, onun için istemeden biraz bağırdım sanırım. Üzgünüm, kusura bakmayın."

"Duy da inanma! Tüm gençler aynı. Hepiniz terbiyesizsiniz. Gençlik elden gidiyeah. Kesin köpektendir. Köpek de Pitbull sanki..."

Eliyle Brady'yi gösterdi. "...Köpek Cavalier King Charles Spaniel!"

"Evet ama köpeklerden çok korkuyorum ve o benim için bir boğayla eşdeğer."

Teyze hala saçmalarken Victoria'yı belinden kavradım. Gözlerimi devirip nefes verdim ve dayanamayıp lafa girdim.

"Sana her şeyi izah ediyoruz ama anlamak istemiyorsun. Hem seks yapsak bile sana ne? Günahı bize, seni ilgilendiren bir şey yok. Sese takılıyorsan da televizyonundaki pembe dizinin sesini biraz daha açarsın. Gerçi duyduğunu da düşünmüyorum ama... Kulaklar da yaşlı sonuçta. Ayrıca, aynı konuya takılıp kalman?.." Başımı salladım. "Sadece bel altı düşünüyorsun, bu konuya saplanmış kalmışsın. Bence bizimle kavga edeceğine kendine bir partner bul ve sen de seks yap. İhtiyacın var gibi gözüküyor. Belki iyi gelir."

Teyzenin ağzı bir karış açıkken Victoria'nın elini tutup onu veterinere doğru çektim. "Gel güzelim."

***

"Kadına verdiğin cevap sadece fazla MÜKEMMELDİ." Güldü ve iki elinin arasında tuttuğu büyük kupadaki kahveden bir yudum aldı.

Son kelimeye yaptığı vurgu hoşuma gidince güldüm. "Ama haketmişti. İnsanları durduk yere böyle yargılayamaz."

"Haklısın. Yaptığı gerçekten ayıptı."

Başımla onu onayladım.

Victoria'yla veterinere gidip Brady'ye bir taşıma kutusu almıştık ve zor da olsa eve gelmeyi başarmıştık. Şimdiyse Brady alt katta uyuyor, bizse benim odamda hapsolmuş şekilde oturup sohbet ediyorduk. Hapsolmuştuk çünkü Victoria bırakın aşağıya inmeyi odadan çıkmıyordu bile.

Elimle kullanmadığım sürgülü dolabı gösterdim. "Victoria istersen kıyafetlerini buraya yerleştirebilirsin. Orası kullanılmıyor. Hem de bavulu kaldırmış oluruz. Sen de rahat edersin."

"Aslında böyle rahat edemiyorum gerçekten. Mantıklı."

Kendimi hızla yataktan kaldırıp elimi Victoria'ya uzattım. "Gel."

Elimi tutup o da yataktan kalktı. O dolabın kapaklarını kurcalarken ben de bavula yöneldim.

Fakat bavulun kapağını kaldırdığımda karşılaştığım ilk görüntü sütyenler ve iç çamaşırlar oldu.

Elimi gözümün yanına koyup bavulu görünmez hale getirdiğimde bağırdım. "Ovvv teyze bizi lanetlemiş olmalı!"

Victoria ne olduğunu anlamak için bavula doğru eğildiğinde sesli bir şekilde güldü ve özel eşyalarını hızlıca bir çekmeceye yerleştirdi. "Tamam, artık açabilirsin, sorun yok." dedi hâlâ gülerken.

Bavulun içindekileri dolaba tamamen yerleştirdikten sonra ikimiz de çok yorulmuştuk. Bu yorgunluğun şerefine ikimiz de uyumaya karar verdik ve dakikalar içinde derin bir uykuya daldık. Victoria istikrarlı bir şekilde bu uykuyu tamamlarken ben de zihnimde yankılanan çığlıklar yüzünden yine berbat bir uyku uyumuştum.

*******

*Bu bölüm kısa çünküüü sonraki bölüm eğlencez vuhuuu*

*Ama belki kandırıyorum bunu sonraki bölüm gelmeden bilemezsiniz eheheh*

*Zaaa gidiom ben*

*Bb*♡♡

Haunted Boy (Charlie Puth FanFic)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin