-8-

276 22 3
                                    

1
Saat 20.12'de Carol'un mesajıyla uyandım. Carol: Hey, Victoria evde misin?
Carol: 5 dakikadır kapını çalıyorum
Carol: Seni merak ettim
Kurumuş dudaklarımı birbirine bastırıp cevap yazmaya karar verdim.
Victoria: Üzgünüm Carol biraz hava almak için dışarı çıkmıştım
Victoria: İstersen gelebilirim
Mecburen yalan söylemiştim. Ayrıca son söylediğim tamamıyla retorikti. Beni bu perişan halde görmesini istemiyordum.
Ve ne düşünürdü? Uyarıldıktan sonraki gün elimle

Ve ne düşünürdü? Uyarıldıktan sonraki gün elimle koymuş gibi onu bulmuştum.
Peki ya lanetli olan o değil de Carol'sa? Sonuçta iyi niyetli de olsa Carol'un oğlu beni rehin almıştı. Teknik olarak.
Telefonun titremesiyle düşünmeyi bıraktım.
Carol: Ha, tamam önemli değil sadece merak ettim Carol: Unutma seni önemsiyoruz :)
Victoria: Teşekkürler :)
Keşke yazdıklarım gibi mutlu olabilsem.
Telefonumu kilitleyince tekrar düşünmeye başladım.
Önümde iki seçenek duruyordu; ya bir şey olmamış gibi hayatıma devam edip kimseye -özellikle Charles'a ve Carol'a- bir şey belli etmeyecektim, ya da her şeyi Carol'a anlatıp yardım isteyecektim.

Carol'a anlatıp yardım isteyecektim. Saçmalama Vic. Kadın da seni kovsun.
İç ses haklı. Yapamam. Gururuma da yediremem ayrıca.
Bu kadar ağlamamın sebebi de buydu. Birilerine muhtaç olduğunun farkında olmak.
Ani kararlarımdan genellikle pişmanlık duyarım, ama ani karar vermeye bayılırım. Evet kararım ilk seçenek.
"Biraz rahatlamak için uyku mükemmeldir." Tabii ki tekrar uyudum.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Sabah 10.00'da çalan alarmımı söylenerek kapattım. Bugün tek dersim olduğu için okulum biraz daha geç başlıyordu.
Yatakta gerinip 3 saniye mutlu olduktan sonra dün

Yatakta gerinip 3 saniye mutlu olduktan sonra dün akşamı hatırladım ve yine modumu düşürmeyi başardım.
Gardıroptan gri bir kot, düz beyaz bir t-shirt ve ayak bileklerime kadar gelen siyah beyaz çizgili bir hırka aldım. Tuvalet aynasının çekmecesinde tesadüfen bulduğum Pandora gümüş bilekliği de bordo ojeli tırnaklarımın üst tarafına sarıp tutturdum.
-672862819 moralle pijamalarımı değiştirip çıkardığım kıyafetleri giydim. Yemek yiyip dişlerimi fırçaladıktan sonra kapının önünde siyah Vans'larımı giyerken telefonum titredi.
Tyler: Aşağı insene ;)
Camdan baktım ve arabasında oturan Tyler'ı gördüm. Victoria: SEN MÜKEMMELSİN HEMEN GELİYORUM Tyler: Biliyorum ve bekliyorum
Victoria: Egoist

Victoria: Egoist
Tyler: Kkskdmkmemd
Random attı ya. Tamam Ty sen git ben yürürüm.
Gayet neşeli cevaplar vermeye çalıştıktan sonra yine 'neşeliymiş gibi' evimden ayrılıp beyaz Jetta'ya ilerledim.
Camı tıklattım ve kilidi açılınca sağ ön kapıyı açtım.
"Tanrı aşkına, sen benim evimi nereden buldun?"
Koltuğa oturdum ve emniyet kemerimi taktım.
"Carol desem çok mu ortak yönümüz olur?" Yüzüne kocaman bir gülümseme yayıldı.
"Nasıl, siz tanışıyor musunuz?"
"Yani, şöyle söyleyeyim, Carol benim teyzem oluyor."

"Yani, şöyle söyleyeyim, Carol benim teyzem oluyor."
"Şu an inanamıyorum." Kafamı geriye yaslayıp ufak bir kahkaha attım.
Gülmek iyi hissettirmişti.
üzgünüm bölüm kısa çünkü sonraki bölümde ekşınlar başlıycak ;))
beğendiyseniz vote vermeyi kütüphanenize eklemeyi ve yorum yapmayı çok görmeyin
seviyor sizi bu yazar


☆☆☆☆☆☆☆☆

Haunted Boy (Charlie Puth FanFic)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin