ထင္ရွားေက်ာ္ၾကား တ႐ုတ္႐ိုးရာ ဝတၳဳတိုမ်ား

အပိုင္း (၃)

ဒီအေၾကာင္းကို ဘုရင့္သမီးက ခ်င္ယူဖင္းကို ေျပာေတာ့ သူက

“ဒီလုိဆိုရင္ ငါက ေဆာက္ဘိုးရိုးရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ ျဖစ္ေတာ့မယ္ေပါ့…” လုိ႔ ဝမ္းသာအားရ ေျပာလုိက္တယ္။ သူ႕ဇနီးက

“ေဆာက္ဘိုးရိုး မဟုတ္ပါဘူး… ေဆာက္ဘိုးပါ…” လုိ႔ ျပင္ေျပာတယ္။

“ေအးေလ… နာမည္က ဘာပဲေခၚေခၚ အေရးမႀကီးပါဘူး…” ဟု ျပန္ေျပာလုိက္တယ္။

ခ်င္ယူဖင္းက တစ္ခုပဲ ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒါကေတာ့ သူ႔မိတ္ေဆြ ႏွစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ေခ်ာင္နဲ႔ တီယန္တို႔ကိုလည္း သူ႕လက္ေထာက္ေတြအျဖစ္ လုိက္ပါေစဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာက္ဘိုးကို သံုးရက္ခရီး သြားၾကရပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ အားလံုးက ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ႀကိဳဆိုၾကပါတယ္။

ေဆာက္ဘိုးျပည္နယ္မွာ ေနထိုင္ရတဲ့ ဘဝဟာ ခ်င္ယူဖင္းအဖို႔ တကယ့္ေလာကနိဗၺာန္ ျဖစ္ပါတယ္။ အလုပ္ဟူသေရြ႕ကို သူ႔မိတ္ေဆြႏွစ္ဦး ျဖစ္ၾကတဲ့ ေခ်ာင္နဲ႔ တီယန္၊ သူ႕ဇနီးတို႔က လုပ္ေပးတယ္။ ညေနခင္းမ်ားမွာ သူ႔ဇနီးနဲ႔အတူ ေတာစပ္ကို ျမင္းရထားနဲ႔ သြားတယ္။ ေတာစပ္မွာ သူ႔ဇနီးနဲ႔အတူ လက္တဲြၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။ တခါတရံမွာ သူ႕မိတ္ေဆြ ႏွစ္ဦးနဲ႔ အတူ ေတာင္ေစာင္းေဘးမွာ အရက္ေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေသာက္ၾကတယ္။ သူ႕ေလာက္ကံေကာင္းတဲ့သူ ဒီေလာကမွာ ရွိဦးမလားလို႔ စဥ္းစားမိတယ္။

တစ္ႏွစ္ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ သူ႔ဇနီးဟာ အေအးမိေရာဂါနဲ႔ ဖ်ားၿပီး ေသဆံုးသြားတယ္။ သူဟာ အလြန္စိတ္ထိခိုက္ၿပီး အရက္ေတြပဲ ဖိေသာက္တယ္။ သူ႔ဇနီးအတြက္လည္း ေက်ာက္ေတာင္ေဘးမွာ အုတ္ဂူႀကီးတစ္ခုကို ေဆာက္တယ္။ သူဟာ အလြန္စိတ္ထိခိုက္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ရာထူးကေန ႏုတ္ထြက္ၿပီး သူ႔ေနရပ္ကို ျပန္ခြင့္ျပဳဖုိ႔ ဘုရင့္ဆီ ခြင့္ေတာင္းတယ္။

ဘုရင္ကလည္း သူ႔ရဲ႕အေျခအေနကို ၾကည့္ၿပီး ခ်င္ယူဖင္းကို သူ႔ေနရပ္ကို ျပန္ပို႔လုိက္တယ္။ ခ်င္ယူဖင္းဟာ သူ႔အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ အေရွ႕ဘက္စႀကံ ၤက ခုတင္ေပၚလွဲၿပီး အိပ္ခ်လုိက္တယ္။ သူႏိုးလာေတာ့ သူ႔မိတ္ေဆြႏွစ္ေယာက္ကို ၿခံထဲမွာ ေတြ႔တယ္။