ထင္ရွားေက်ာ္ၾကား တ႐ုတ္႐ိုးရာ ဝတၳဳတိုမ်ား

"စင္ဒရဲလား" - အပိုင္း (၁)

တစ္ခါတုန္းက တရုတ္ႏိုင္ငံက ဂူေတြထဲမွာ လူမ်ိဳးစုေတြ ေနထိုင္ၾကတယ္။ အဲဒီလို ေနထိုင္ၾကတဲ့ ဂူတစ္ခုထဲက လူမ်ိဳးစုေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္နာမည္က ဝူး လုိ႔ ေခၚတယ္။ သူ႔မွာ ဇနီးႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီဇနီးႏွစ္ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ဆံုးေတာ့ သမီးေလး ေယဆိုင္း က်န္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ သမီးေလးဟာ ဥာဏ္ရည္ထက္ျမက္တယ္။ သူ႔ဖခင္ ဝူးကလည္း သူ႔ကို သိပ္ခ်စ္တယ္။

ေယဆိုင္းအရြယ္မေရာက္ခင္မွာ သူ႔ဖခင္ ဝူး ကြယ္လြန္သြားတယ္။ ဒီေတာ့ ေယဆိုင္းရဲ႕ မိေထြးဟာ သူ႔ကိုမခ်စ္လို႔ အမိ်ဳးစံု ႏွိပ္စက္တယ္။ သူႏွိပ္စက္ပံုကေတာ့ ေတာထဲမွာ ထင္းရွာခိုင္းတယ္။ အိမ္နဲ႔ အေတာ္ေဝးတဲ့ ေနရာမွာ ေရခပ္ခိုင္းတယ္။

တစ္ေန႔မွာ ေယဆိုင္းဟာ ေရသြားခပ္ရင္း ႏွစ္လက္မေလာက္ရွိတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္ကို ဖမ္းမိတယ္။ အဲဒီငါးေလးဟာ အနီေရာင္ ဆူးေတာင္နဲ႔ ေရႊေရာင္မ်က္လံုးေတြ ရွိတယ္။ ေယဆိုင္းဟာ အဲဒီငါးေလးကို အိမ္ကိုသယ္လာၿပီး ခြက္တစ္ခြက္ထဲမွာ ေရထည့္ၿပီး ေမြးထားတယ္။ ငါးေလးဟာ တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ ႀကီးထြားတာျမန္တာေၾကာင့္ အိမ္မွာေမြးလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔အိမ္ေနာက္က ကန္မွာ အဲဒီငါးကို ေနရာေရႊ႕ထားလုိက္တယ္။ ေယဆိုင္းဟာ သူစားတဲ့ အစားအစာေတြထဲက တခ်ိဳ႕ကို ဖယ္ထားၿပီး အဲဒီငါးေလးကို သြားေကၽြးတယ္။ ေယဆိုင္း ကန္ကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ ငါးဟာ ကန္ေပါင္မွာ ေခါင္းတင္ၿပီး ႀကိဳေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားလူေတြ ရွိတဲ့အခါမွာေတာ့ ကန္ေပါင္နား လံုးဝကို မလာဘဲေနတယ္။

ေယဆိုင္းနဲ႔ ငါးေလးရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ကို ေယဆိုင္းရဲ႕ မိေထြးက ရိပ္မိသြားတယ္။ တစ္ခုခုဆိုတာသာ သိတာ။ ဘာလဲဆိုတာေတာ့ အတိအက် သိတာမဟုတ္ဘူး။ တစ္ေန႔မွာ သူက ေယဆိုင္းကို အခုလိုေျပာတယ္။

“မင္းလည္း အလုပ္လုပ္ရတာ ပင္ပန္းလွေရာေပါ့… မင္းအတြက္ အက်ၤ ီအသစ္တစ္စံု ဝယ္လာတယ္…”

လုိ႔ေျပာၿပီး ေယဆိုင္းရဲ႕ အက်ၤ ီေဟာင္းကုိ ခၽြတ္ၿပီး အသစ္ကို ဝတ္ေစတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ သူတို႔အိမ္နဲ႔ အေတာ္ေဝးတဲ့ ေရတြင္းမွာ ေရသြားခပ္ခိုင္းတယ္။ ေယဆိုင္းကေတာ့ သူ႔မိေထြးရဲ႕ အႀကံအစည္ကို မရိပ္မိဘဲ အက်ၤ ီအသစ္ေလးဝတ္ၿပီး ေရသြားခပ္တယ္။

ေယဆိုင္းမရွိတာနဲ႔ သူ႔မိေထြးဟာ ေယဆိုင္းရဲ႕ အဝတ္ေဟာင္းကိုဝတ္ၿပီး အိမ္ေနာက္ဘက္က ကန္ကိုသြားတယ္။ ေယဆိုင္းေမြးထားတဲ့ ငါးက သူ႔သခင္မရဲ႕ အက်ၤ ီအဝတ္အစားနဲ႔ ေရာက္ေနတဲ့ မိေထြးကို ေယဆိုင္းမွတ္ၿပီး ကန္ေပါင္မွာ ေခါင္းေလးလာတင္တယ္။ ေယဆိုင္းရဲ႕မိေထြးဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ငါးေလးကိုဖမ္းၿပီး သတ္လုိက္တယ္။
ငါးဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၁၀ေပေလာက္ အရွည္ရွိေနၿပီ။ မိေထြးဟာ အဲဒီငါးကို ခ်က္စားလုိက္တယ္။ ငါးဟင္းရဲ႕ အရသာဟာ တျခားငါးေတြထက္ အရသာ ရွိတယ္လုိ႔ဆိုတယ္။ ငါးရိုးေတြကိုေတာ့ တြင္းတူးၿပီး ျမွဳပ္လုိက္တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ေယဆိုင္းျပန္ေရာက္လာတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ကန္ေလးကို သြားတဲ့အခါ ငါးေပ်ာက္ေနတာကို သူသိသြားတယ္။ ေယဆိုင္းဟာ ငါးကုိ မေတြ႔ရလို႔ အဲဒီကန္ေပါင္မွာ ငိုေၾကြးေနတယ္။ သူအဲဒီလုိ ဝမ္းနည္းပန္းနည္း ငိုေၾကြးေနတုန္း မိုးေပၚကေန ဆံပင္စုတ္ဖြား၊ အက်ၤ ီကိုးရိုးကားရားနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ဆင္းလာတယ္။

သူက
“ငိုမေနပါနဲ႔ေတာ့… မင္းမိေထြးက ငါးကို သတ္စားလုိက္ၿပီး အရိုးေတြကို တြင္းတူးျမွဳပ္ထားတယ္… အဲဒီအရိုးေတြကို တူးၿပီး မင္းရဲ႕ အခန္းဆီကို ယူသြားၿပီး ဝွက္ထားလိုက္ပါ… မင္းတစ္ခုခု အလိုရွိရင္ ဆုေတာင္းလုိက္ပါ… မင္းဆုေတာင္းေတြ ျပည့္လိမ့္မယ္…” လုိ႔ ေျပာတယ္။

ေယဆိုင္းဟာ အဲဒီလူေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ေယဆိုင္းဟာ ေရႊ၊ ေငြ၊ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြနဲ႔ အလြန္လွပတဲ့ အဝတ္အထည္ေတြ ပိုင္ဆိုင္လာတယ္။