Chanyeol resim çizmeyi severdi öyle ki o bir ressamdı. Başarılı yerlere gerçekten gelebilirdi fakat Kocasıyla vakit geçirmeyi seçmişti.
Ömrüne kattığı bu güzel insan'ın her bir resmi duvarların da asılıydı. Onu çizmeyi çok severdi. Aklına çizecek başka bir şey gelmiyordu ondan başka. Çünkü onun güzelliği, onun kusursuzluğu ve onun gülüşü vardı.
Bundan daha güzel ne olabilirdi?
Karşısında ki bu Adam'a sırılsıklam Aşıktı. Çünkü asla 'hayır' demezdi. Şuan onu çiziyor oluşu da bu sebeptendi. Orda Akşam'a kadar oturabilirdi sıkılmadan, isyan etmeden ve mızmızlanmadan. Bu Adam'a bu yüzden Aşık olmuştu ya.
Herbir özelliğini ayrı seviyordu. Kötü bir özelliği bile yoktu.
Chanyeol tüm bunları çizerken düşünmüş yüzüne güzel bir gülümseme koymuştu. Öyle ki gamzeleri ortaya çıkmış gözleri kaybolmuştu.
Fakat Baekhyun? Oturduğu tekerlikli Sandalye de başını eğdi. Chanyeol gözlerini ona çevirdiğin de bir şeylerin yolunda gitmediği çok belliydi.
"Ne oldu, Meleğim."dedi ve elinde ki Kalemi yanında ki Masa'ya bıraktı. "Seni çok yoruyorum?"dedi gözlerinden bir damla akarken. Bu bir tane damla bile Chanyeol'ün canını acıtmıştı.
"Hayır, seninle yaptığım her şeyden zevk alıyorum. Yorulmadım."dedi yüzüne güzel bir gülümseme yerleştirirken.
"Ama beni her seferinde ihtiyaçlarımı gidermek için taşıyorsun bacaklarım tutmadığı için. Ayrıca Kanser-" Chanyeol hızla durdurdu küçüğünü. "Böyle şeyler bir daha deme Baekhyun. Eğer yaptığım işten zevk almasam emin ol yapmazdım." Baekhyun sessizce sandalyesine sindi.
Chanyeol fazla yormak istemiyordu Meleğini. Sandalyesini sürmeye başladı odasına. Oda'ya girdikten sonra yatağa yatırmak için koltuk altlarından tuttu ve yatağa yatırdı hafifçe.
"Yoruldun dimi? Seni fazla yormuş olmalıyım."dedi Chanyeol giderek sesi kısılırken. "Hayır, yormadın. Zaten hiçbir şey yapamıyorum. Sadece o Sandalye de oturuyorum. Birşey yaptığım yok, asıl ben seni yordum."dedi Baekhyun soğuk yüzüyle.
"Baekhyun. Şöyle şeyler demeni istemiyorum. Tabiki bir şeyler yapıyorsun. Mesela hayatıma renk katıyorsun, gülümsüyorsun ve beni Mutlu ediyorsun."dedi saçlarını okşarken.
"Pekâlâ."dedi Baekhyun yüzüne buruk bir gülümseme koyarken. Ne kadar üzülse de güçlü olması gerektiğini biliyordu. Isyan etse de gerçeği değiştirmeyecekti.
Chanyeol, Baekhyun'un saçlarını okşadı ve o uyuyana kadar yanında kaldı. Uyduktan sonra ise kendi odasıns gitti.
-
Bu hikayeyi neden yazdığımı bilmiyorum fakat bende ilk ayrı yeri olan bir hikaye olacak sanırım. Henüz kendimi geliştiriyorum ama bu Hikayeye kendimden çok fazla şey kattım. Çok düşündüm..umuyorum ki beğenirsiniz.~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
last confession | chanbaek
Teen Fiction"Seni daha iyi tanıdığımda, zamanımın daha kıymetli olduğunu anladım. Seninle daha fazla vakit geçirmek istedim, özür dilerim."
