Fever started long ago •Taekook (çeviri)

0.0

Taehyung  genel olarak kurallara uymakta
iyi olan bir insan değildi. Özellikle yapmıyordu ama bir şekilde oluyordu işte. Bir keresinde Yeontan'ı yıkarken aldığı şampuanı kullanamadığı için tüylerini pembeye döndürmüştü. Bir kez ise odasında deney yapma hevesiyle bütün yurdun elektriğini kesmişti.

Bir programdalardı. Kadın önlerindeki mor kurabiyenin sadece göstermek için olduğunu ve kesinlikle yememeleri gerektiğini söylediğinde Taehyung anlamıştı. Ama kurabiye çok güzel gözüküyordu. Belki de mor olduğu içindi. Hem mor bir şans kurabiyesini bir daha nerede görecekti? Kayıtlara geçsin tadı da acayip lezzetliydi.

Normal şans kurabiyesinden daha uzundu, içinde katlanmış beyaz bir kağıt vardı.

Sevginin olduğu yerde sıcaklık vardır.                                                                                                                    Dürüstlüğün olduğu yerde ise rahatlık.

Önceden gördüğü yazılara benzemiyor olsada çok umursamadan tam çöpe atıcakken bir kadın sesi ile durdu.

"Bekle!"  Kadının sesi endişeliydi.  "O mor kurabiyeyi yedin mi?" Hızlıca sordu. Sesi bir kurabiye için fazla sertti. Belkide kötü bir gün geçiriyordu.

"Imm...Evet?" Taehyung sessizce söyledi.

Kadın olumsuz bir şekilde başını salladı ve kağıda bakarak konuştu."Bunu saklamak isteyeceksin."

Taehyung elindeki kırışmış kağıda aklı karışmış şekilde baktı. "Neden..? Bu özel bir bildiri mi?"

"Öyle de diyebilirsin." Kadın cevap verdi. "İyi şanslar." bunu da söyledikten sonra kendi yaşındaki bir kadına göre yüksek olan bir hızla uzaklaştı.

Taehyung yavaş bir şekilde gözlerini kırpıp olanları anlamlandırmaya çalıştı. Sonra ise omuzlarını silkip kağıdı cebine attı ve arkadaşlarının yanına gitti.

Daesang kazanmışlardı ve herkes hem çok mutlu hemde duygusaldı. Hepsi  birbirine yuvarlak olmuş bir şekilde sarılıyordu. Beraber bir çok şeyin üstesinden gelmişlerdi ve Taehyung bu 6 çocuk yanında olmadan nasıl olacağını hayal bile edemiyordu..

O akşam eve dönüyorlardı, Yarın sabah Muster çalışmaları için erkenden kalkıp hazırlanmaları lazımdı. Her zamanki gibi Taehyung Jeongguk'un bindiği arabaya bindi ve arkada onu yanına kıvrıldı. Kafası Jeongguk'un omzuna düştü.

"Sence bir süre sonra kazanmanın verdiği keyif azalacak mı?" Uykulu bir şekilde sordu.

"Bilmem." Jeongguk esnerken cevapladı. "Umarım azalmaz."

"Mmm." Taehyung onaylar bir şekilde mırıldadı ve iyice Jeongguk'a yanaştı. "Çok sıcaksın."

Jeongguk cevap vermedi ama karanlık yol boyunca Taehyung'un saçlarını okşadı.