Fever started long ago •Taekook (çeviri)

1.1

"Jiminie," Taehyung sızlandı ve kendini Jimin'in yatağına attı.

"Ne oldu?" Jimin sandalyesini döndürüp Taehyung'a bakarken sabırlı bir şekilde sordu.

"Sanırım bir problemim var."

"Senin bir sürü problemin var, ama tamam söyle." Jimin küstah bir şekilde söyledğinde Taehyung yattığı yatağa oturdu ve ona bakmaya başladı.

"Ciddiyim."

"Tamam söyle hadi."

"Jeongguk bana ağız işi yaptı." Taehyung bunu söylemişti çünkü asıl düşüncelerini söylemekte zorlanıyordu.

"Oh, Aman tanrım." Jimin kulaklarını elleri ile kapatırken sinirli bir şekilde söyledi. "Bunu bilmeme hiç mi hiç gerek yoktu."

Taehyung somurtmaya başladığında Jimin ellerini kulaklarının üstünden kaldırdı ve iç çekti.

"Bir sıkıntı mı oldu? Yoksa iyi mi değildi?"

"Hayır, tanrım, çok iyiydi." Taehyung hızlı bir şekilde söyledi ve düşünmeye başladı Jeongguk'un ağzı onun etrafındayken mükemmel hissettiriyordu. Sonradan ona bakışı ise çok farklıydı,siktir. Siktir,Taehyung mahvolmuştu.

"Dünyadan Taehyung'a." Jimin sesli bir şekilde söyledi ve elini Taehyung'un yüzünün önünde sallandırmaya başladı. "Iyy, Şu an onun hakkında düşünüyorsun. Değil mi?"

"Özür dilerim."  Taehyung mahcup bir şekilde söyledi.

"O zaman açıkla bakalım." Jimin devam etti. "Eğer iyiyse neden üzgünsün?"

Taehyung sızlandı ve kendini tekrar yatağa attı. "Sürekli bir şeyler yapıyoruz." söylendi. "Sonra daha fazlasını yapıyoruz ve ben sürekli daha fazlasını isteyip duruyorum. Mantıklı düşünemiyormuş gibi hissediyorum."

Jimin oturduğu sandalyeden kalktı ve yatağa Taehyung'un karşısına oturdu. "Bunların şans kurabiyesi yüzünden mi olduğunu düşünüyorsun?" meraklı bir şekilde sordu.

"Bilemiyorum." Taehyung iç çekti. "Başlamasının sebebi oydu ama.. Artık bilemiyorum."

"Sadece seks için mi yoksa?"

Soruyu duymasıyla Taehyung'un midesi kasıldı çünkü uzun zamandır bunun hakkında düşünüyordu.

"Sanmıyorum." yüzünü elleri ile kapatırken fısıldadı. "Lanet olsun, kafam çok karışık"  Jimin kolunu tuttu ve yüzünden çekti. "Belki de sadece onunla konuşmalısın." önerdi. "Bunların nereye gittiği hakında."

Taehyung çaresizce başını sağa sola salladı. "Bütün bu olay devam ederken yapabileceğimi sanmıyorum."

Hala Jeongguk'un vücut sıcaklığına bağlıydı. hislerini araya katmak olayları çok daha fazla karıştırırdı.

Jimin iç çekti. "Haklısın anlıyorum. Ama ikinizin hala Bu olay bittikten sonra konuşması gerektiğini düşünüyorum."

Taehyung kafasını salladı ve dudağını ısırdı. " sorun şu ki, bitmesini istemiyorum."

Jimin elini saçlarının arasından geçirdi Ve dikkatlice Taehyung'a baktı. "Evet," söyledi. " Bence bulman gereken dürüstlük buydu."

evet, Taehyung o gün birkaç saat sonra bulması gereken dürüstlüğü Jeongguk ile onun odasında yerde birbirlerine geçmiş bir şekilde oyun oynarken buldu. Jeongguk onu geldiğinde gülüyor, yenildiğinde ise burnunu karıştırıp ona oyuncu bir sırıtma ile bir sonraki rauntta onu nasıl yeneceğini söylüyordu. Yüzü makyajsızdı ve saçları dağınıktı üstündeyse büyük bir kazak vardı. Ama Taehyung onu seviyordu, sorun da buydu onu gerçekten çok fazla seviyordu.

Siktir.

"Sorun ne?" Jeongguk sordu ve Taehyung son kısmı sesli söylediğini fark etti.

"Hiçbir şey, önemli değil" Taehyung'un hızlıca söylemesiyle Jeongguk ona garip bir şekilde baktı ve omuz silkip oyun oynamaya döndü.

Siktir,siktir.

bunu daha önceden nasıl fark etmediğini merak etti Çünkü belli gibiydi kadının da söylediği gibi sadece kendinden saklanıyordu. Ama şuan emindi: Taehyung Jeongguk'u seviyordu ve bu sevgi diğer çocukları sevdiği gibi bir sevgi de değildi. Onu vücuduna yayılan bir sıcaklık gibi seviyordu bütün heryerini sıcak hissetmesini sağlıyordu.

Taehyung ertesi sabah uyandığında Jeongguk İle arasındaki mesafe farkı şüphelendiği şeyi kanıtlamıştı. tamamen normal hissediyordu, çok soğuk değildi. Jeongguk'un Eline ulaşıp dokunduğunda ılık hissetti eskisi gibi dokunduğunda vücudu sıcaklık ile dolmamıştı. İyileşmişti ve aralarında ne varsa bitmişti.

"Hey." Jeongguk uykulu bir şekilde Gözlerini kırparken söyledi. Yüzü yastığa gömülüydü ve o kadar tatlı gözüküyordu ki Taehyung yalan söylemeyi ve hala hastaymış gibi davranmayı düşündü.

"Günaydın." boğuk sesi ile cevap verdi.

"İyi misin ?" Jeongguk ona doğru uzanırken sordu. Elini Taehyung'un bileğine doladı, Önceden olduğu gibi dokunuşu normal hissettiriyordu.

"Jeongguk." sessizce söyledi. "Sanırım.." yutkundu ve kendini konuşmaya zorladı. "Sanırım artık daha iyiyim."

Jeongguk'un gözleri kocaman açıldı ve sanki Taehyung'a dokunması yasakmış gibi hızlıca elini geri çekti. Taehyung bu hareketiyle sıçradı.

"Oh," sessizce söyledi. " yani artık üşümiyorsun değil mi ?"

taehyung kafasını salladı ama sanki kalbi ortadan ikiye bölünüyormuş gibi hissediyordu. " Tamamen normal hissediyorum."

"Bu harika!" jeongguk gergin bir şekilde söyledi. Gülümsüyordu ama gülüşü gözlerine ulaşmamıştı "Artık bana ihtiyacın yok!"

Ama Taehyung'un ona ihtiyacı vardı. Hemde çok.

"Evet, Sanırım yok." kendini gülümsemeye zorladı ve katıldı. "Sadece sana teşekkür ettiğimi söylemek istiyorum. Çok teşekkür ederim bu hafta gerçekten hayatımı kurtardın. bunun anlamı çok büyük.

Cümleleri duygu yüklüydü. Jeongguk'un yüzüne ulaşıp dokunmak istiyordu ama yapamadı. Çünkü artık her şey farklıydı, yaptığı her şeyi düşünmesi gerekiyordu. Düşünmek için zamana ihtiyacı vardı, hislerini tartması ve Sonra ne yapacağına karar vermesi gerekiyordu.

" Tabi ki," Jeongguk mırıldandı. " Her zaman burada olacağım."

Taehyung Ona dolu gözleriyle Üzgün bir şekilde gülümsedi. Tamamen kendini kaybetmeden önce buradan çıkması gerekiyordu.

"B-ben duş alacağım." Jeongguk kısık sesle söyledi. "İstersen kalabilirsin." Jeongguk Önermesiyle Taehyung'un Ölme isteği ikiye katlandı. "İstersen tabii ki."

Taehyung kafasını salladı, kalmayı ve Jeongguk'un göğsünde yatmayı her şeyden çok istiyor olsada yapamazdı. " Sanırım kafamı toparlamam gerekiyor. seninle sonra konuşuruz."

Odadan çıkarken Jeongguk'un yüzündeki ifadeyi görmekten korktuğu için arkasına bakmadı ve hızlıca kapıyı kapattı.