A not-so-special Love Story

28: CONFRONTATION

MICO's POV

"hon.."  Nick called me softly.

Then I realized everthing that's happening right now.

Naaalala ko na naman lahat ng pagtataksil at panlolokog ginawa sakin ng asawa ko.

I tried to move, i want to slap Jana and kill her pero hindi ako makaalis sa kinatatayuan ko. The pain is killing me. Ang sakit sakit na ng nararamdaman ko pero parang ayaw gumalaw ng katawan ko.

Until naramdaman kong papalapit sakin si Nick. At automatic akong umurong papunta ng pinto pero naabutan nya ako.

Parang napaso ako ng hawakan ni Nick ag kamay ko.

At akmang yayakapin na nya ako ay nasampal ko na sya.

*PAAAAAAAAAAAK!!!!!!!*

"Ang bababoy ninyo! Mga walang hiya!"Ican't stop my self from being wild. Gusto ko silang dalawang saktan. Hindi ko na din mapigilang umiyak at mapahagulgol.

"Hon please, tama na." nagmamakaawang pakiusap ni Nick habang nakayakap sakin. Pero pilit akong kumakawala.

"You know what Nick, f*ck you! Akala ko ba wala na kayo? Pero ano tong nakikita ko? I hate you Nick!" At nasampal ko sya ulit.

PAAAAK!

Mas lalo akong napaiyak sa mga nangyayari samin ngayon.

Bigla kong naalala yung mga nangyari samin ng honeymoon namin. Yung pagseselos nya sa mga lalaki kapag lumalapit sakin. Yung pagiging pikon at sweet nya.

Hindi ko alam kung saan pako nagkulang e. Binigay ko naman lahat.

"Please hon, let me explain. We can still fix this, right?" At nakita kong naiiyak na din si Nick habang nakayakap sakin ng mahigpit. Mas lalo kong hindi napigilang umiyak.

" I don't know Nick!" Then I saw Janna na nakatingin lang samin. At parang masaya sa nakikita,

" At ikaw babae ka! Parang nag eenjoy ka talaga no! Masaya kna? P*nyeta ka!" At akmang sasabunutan ko sya ng mas higpitan pa ni Nick yung yakap nya sakin.

Then I heard the most painful truth " Mico wag mo syang saktan, buntis sya." Then that hitted me. Kahit sobrang hina ng pagkakasabi ni Nick nun ay parang tumagos yon hanggang kaluluwa ko.

Napatingin ako kay Janna.

" Ikaw na babae ka, happy now?!" walang hiya talaga! Ang kapal ng mukha!

"Yes! I'm very happy Mico!" With an evil laugh. That b*tch!

"Okay Nick! I've heard enough!" Then I quickly ran out of the door.

Habang tumatakbo ako palabas, maraming empleyado ng kompanya ang nakatingin sakin. Iyak parin ako ng iyak at wala akong pakialam kung makita man nila.

Ang mahalaga lang sa akin ngayon ay ang makatakas. I wish this was just a dream. Pero kapag maniniwala akong panaginip to, alam kong lolokohin ko lang yung sarili ko.

At noong pasakay nako sa sasakyan ko, bigla kong naramdamang nahihilo ako na parang nasusuka. - quickly ran to the comfort room at the left part of the parking area para ilabas yung dapat kong ilabas.

:Hindi ko maintindihan kung bakit ganito yung pakiramdam ko. This feeling is very new to me. Then I remembered that my cycle is delay for 3 weeks.

Oh my God!

This can't be...

-----------------------------