A not-so-special Love Story

33: AWAY .3

MICO's POV

Bakit ganito? Ang sakit talaga e.

Wala nakong ibang ginawa simula ng makauwi kami kundi umiyak ng umiyak.

"Mico? Tahan na, mahihirapan si baby, sige ka." Mas lalo akong makaiyak.

I'm sorry baby, kung pinagkakait kita  sa daddy mo. Hindi lang talaga ito yung tamang oras. Hinimas ko yung tyan ko.

"Mico, alam kong mahal ka ng asawa mo. Hindi naman sa nanghihimasok ako, pero walang may mabuting mangyayari sa inyo at sa anak nyo kung lagi ka nalang magtatago." Niyakap ko si Jun. Sila lang ng baby ko yung meron ako ngayon.

"Pero Jun, ang sakit! Sobrang sakit." pinahid nya yung luha ko.

"Mico alam kong masakit. Hindi lang naman ikaw yung nasasaktan e. Yung asawa mo nasasaktan din. At lalo na yung baby nyo. Gusto mu bang lumaki yang anak mo ng walang tatay?"

" Ofcourse not!"

"Oh! Naman pala e! Gawin nyo to para sa anak nyo, Mico. Para sa inyo din naman to e. Kayo mismo yung nagpapahirap sa sarili nyo! Sinasaktan nyo yung mga sarili nyo. Pero magkaka anak na kayo Mico. Tandaan mo na sa bawat desisyon nyong dalawa, may bata nang madadamay." mas napaiyak ako sa sinabi ni Jun. Ngayon lang sya naging super sincere sakin.

Tama nga bang itago ko yung anak namin kay Nick?

Siguro nagawa ko lang yun dahil nasasaktan ako.

"Okay Mico, i'll give you time." Jun hugged me and went out of my room.

Ngayon, mag isa nalang ako. I'll be making the hardest decision in my life.

Ok! Haharap nako kay Nick. For our baby, at dahil mahal ko sya.

**

NICK's POV

Nasa bar ako ngayon, I saw Mico with some other guy.

Shit! This is so painful!

Gusto kong magwala! Gusto kong patayin yung lalaki!

Tinungga ko yung alak.

Biglang tumulo yung luha ko.

Magkaka anak na kami ni Mico, pero wala sya sa tabi ko.

Nagulat ako ng biglang nag vibrate sa bulsa ko yung phone ko.

Unregistered number? Sino kaya to?

Sinagot ko yung tawag.

"Hello? Who's this?" naghintay ako nga ten seconds, walang sumasagot.

"Hello?! Who the hell is this?!" nakasigaw nako.

"N-Nick.." parang lumukso yung puso ko ng narimig ko yung nasa kabilang linya.

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko din alam kung anong mararamdaman ko.

"He-hello.. Nick.." sobrang hina ng boses nya. Alam ko ding umiiyak sya.

"Mi-co." Napaiyak nadin ako.

How I missed to hear her soft voice. Sobrang miss ko na yung asawa ko. I wamt to hug her, kiss her, touch her.

"Nick.."

"Mico.. Im so sorry. I know I'm stupid, Mico. But please, forgive me. Hayaan mo kong makabawi sa inyo ng baby natin. I love you so much."

"Ok Nick, magkita tayo. And I'll explain everything to you."

------------------------------------------------------