Liam’s POV
“Why not?”
“Why not?” lacht ze. Haar geweldige lach “Do you understand that it’s really awkward for me? I just came out of a clinic? And I mean it, I really want to follow that diet”
“I understand that you follow that diet, but can’t we celebrate that you’re back?”
“No, I don’t really want to go out”
“But baby” zeg ik zacht als ik haar nek kus “I want to show everyone who my beautiful girlfriend is”
“Stop” lacht ze. Meteen stop ik. Ik ben de vorige keer nog niet vergeten, toen wilde ze ook dat ik stopte.
“Can’t we just stay in? We can celebrate it here” stelt ze voor.
“We can…” begin ik. Ik wil echt heel graag dat ze mee gaat. Iedereen mag weten dat ze terug is “Or we could go to that restaurant were we went before you went to Manchester”
“Will you stop whining if I go?” Ze draait zich om naar mij en lacht. Ze slaat haar armen om mijn nek heen. Ik pak haar heupen.
“Of course” Er komt een lach op haar gezicht. Snel druk ik mijn lippen op de hare. Ik voel haar nog steeds lachen door de kus heen.
“I love you” zeg ik terwijl onze lippen elkaar nog steeds raken. Ik trek haar op me. Ik vind het fijner als ik op haar lig, maar ik moet haar nu kunnen vasthouden. Ze legt haar handen op mijn borst. Haar hand gaat langzaam naar beneden, naar mijn broek. Snel pak ik haar hand en zet hem weer op mijn borst.
“You wanted to go slow” vertel ik haar. Ik hou ervan dat ik ze haarzelf niet onder controle kan houden als ze bij mij is. Maar ik wil haar niet het gevoel geven alsof ik haar gebruik.
“Let’s go eat” stel ik voor.
“No” zeurt ze “I want to stay here with you, let’s talk for a bit” lacht ze. Ze rust haar hoofd weer op mijn borst. Ik sla mijn armen om haar rug.
“We’ve talked all day. And you need to eat. You’re diet says you have to eat between five and seven. And because it’s half past six…”
“Oke, fine” geeft ze eindelijk toe.
“I love you” ik kus haar voorhoofd weer, net onder haar beanie. Beanies staan haar goed. Zeker bij het vaal roze haar dat er net onderuit steekt. Ik mis haar mooie lichtblonde haar. Ze hoefde niets aan haar uiterlijk te veranderen. Ze is geweldig zonder alle make up en alles. Ze is de meest mooie persoon die ik ken. Als ze weer een normaal gewicht heeft, is ze perfect. Ook al is ze dat nu al.
“Can I first call the girls? If someone takes a picture of us and they see it, it’ll look like I don’t care for them”
“Of course” vertel ik haar. We zitten samen recht op en ik geef haar mijn telefoon. Ik weet dat ze nog steeds niet kan bellen met die van haar “Who are you gonne call?”
“Nicole, I think if I call Cat or Jady, they’ll freak out. Literally”
Ik moet haar nog vertellen van die Karin die haar heeft gesmst en gister heeft die Zee haar gesmst. Ik had geen idee wie het was, maar nu weet ik dat het haar vriendin is.
“Hee” hoor ik haar zacht zeggen “Yeah. I really missed you… I am fine… I could go home a day early, he didn’t know”
Ze praat over mij. Dat ik zei dat ze morgen pas zou komen. Het is cool dat ze niet zegt dat ik dat maar verzonnen heb. Haar vrienden vinden me al een lul, gelukkig dat ze dit niet vertelt.
